By 
Ναι, η Φενέρ ήταν καλύτερη συνολικά. Ναι, ο Παναθηναϊκός ήταν το αουτσάιντερ. Αλλά όχι, λίγοι περίμεναν να χάσει όπως έχασε.
Είναι λίγες οι ομάδες στην Ευρώπη που με τον ηγέτη τους λαβωμένο και με 3 γκαρντ, ένας εκ των οποίων δεν είναι στο 100% και άλλος ένας που παίζει 30 λεπτά, παίζοντας στην έδρα του φαβορί της Ευρωλίγκας, εν τέλει χάνουν (για μια ακόμα φορά) από τους γνωστούς… αγνώστους. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να επιστρέψει από το χειρότερό του δεκάλεπτο φέτος και το 14-0 εις βάρος του και τελικά να χάσει από τις λάθος αποφάσεις των παικτών-κλειδιών αλλά και των διαιτητών. Ο Σάλε θα δείξει πολλές φορές αυτό το πρώτο πεντάλεπτο στους παίκτες του που… δεν ήταν στην Ulker Sport Arena. Και εκεί φαινόταν ότι το παιχνίδι θα έχει την κλασσική εξέλιξη των εκτός έδρας παιχνιδιών… Έπρεπε να περάσουν 5 λεπτά για να βάλει ο Γκιστ τους πρώτους 3 πόντους για τον Παναθηναϊκό. Παρά την προσπάθεια του Ραντούλιτσα να κρατήσει τον Παναθηναϊκό κοντά στο σκορ, φαινόταν ότι κάτι έλειπε… Και ήρθε ο Διαμαντίδης για να το δώσει. Ο τραυματισμός του όμως (αισθάνθηκε μια ενόχληση στον προσαγωγό, στην Αθήνα θα εκτιμηθεί η κατάστασή του) δεν τον άφησε να συνεχίσει την αντεπίθεση που ξεκίνησε. Είναι γεγονός ότι ο αρχηγός έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση στην άμυνα και με το καθαρό του μυαλό σωστές επιλογές στην επίθεση (5 πόντοι και 5 ασίστ σε 12 λεπτά δεν είναι λίγο).
Αξιοσημείωτο επίσης το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να εκμεταλλευτεί την θέση 3. Οι 18 πόντοι που πέτυχαν οι 2 σμολ φόργουορντ (8 ο Γιάνκοβιτς, 10 ο Πάβλοβιτς), σε μια περίοδο που δεν μπορούσαν να προσφέρουν και σε ένα ματς με αυτόν τον αντίπαλο και αυτές τις απαιτήσεις, ήταν η καλύτερη επίδοση τους σε εκτός έδρας παιχνίδι στην Ευρωλίγκα. Είχαν προβλήματα, έκαναν λάθη (15 πόντοι ο Ντατόμε, πολλές λάθος επιλογές και στην επίθεση) αλλά αρχίζουν να… φαίνονται ότι υπάρχουν στο ρόστερ. Προβλήματα στην άμυνα αντιμετώπισε ο ΠαναθηναΪκός και στην front line (12 πόντοι Άντιτς και Βέσελι, 16 ο Ουντό) με τον Ραντούλιτσα να μοιάζει ασταμάτητος, τον Γκιστ να θυσιάζεται σε κάθε άμυνα και τον Κούζμιτς να… προσπαθεί αλλά να μη μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω. Το κάτι παραπάνω δεν κατάφερε να κάνει και ο απογοητευτικός Φελντέιν που… τα έσπασε. Παρά την αξιόλογη προσπάθεια του Παππά (που έβαλε 4 μεγάλους πόντους για το 64-64 και την πρώτη ισοφάριση) και την, ακόμη μια, ηγετική εμφάνιση του Καλάθη.
Συνολικά, ο αποψινός Παναθηναϊκός είχε από τα 3 καλύτερα δεκάλεπτα του φέτος σε Ευρωπαϊκό του παιχνίδι. Κατάφερε να σηκωθεί, να παλέψει την αστοχία του, την ατυχία του και… τις πισώπλατες μαχαιριές (με αποκορύφωμα το ανύπαρκτο φάουλ του Γκιστ μετά από επιθετικό ριμπάουντ πάνω στον Άντιτς, που απώθησε αντικανονικά με το χέρι τον Αμερικανό), να ανατρέψει το σκορ και τελικά να πέφτει μαχόμενος. Ο Τζόρτζεβιτς δείχνει σίγουρος για τους παίκτες που έχει, το απέδειξε με την απόφασή του να μην προχωρήσει σε ενίσχυση του ρόστερ και οι παίκτες του το ανταποδίδουν με τέτοιες εμφανίσεις. Το σημαντικότερο κέρδος είναι ακριβώς αυτό, ότι πλέον είναι μια δεμένη, αναπόσπαστη και συντονισμένη ομάδα! Από εκεί και πέρα, απόψε ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι η κατάρα έξω από το ΟΑΚΑ αρχίζει να εξαφανίζεται. Παρά την ήττα, ήταν ο πιο πειστικός εκτός έδρας Παναθηναϊκός, απέναντι στο φαβορί της Ευρωλίγκας και απέναντι στους διαιτητές. Και αυτό είναι που την κάνει μια ήττα διαφορετική από τις άλλες. Σίγουρα θα μπορούσε να παίξει καλύτερα αλλά είναι μία από τις λίγες φορές τα τελευταία χρόνια που όλοι είμαστε αισιόδοξοι ότι θα παίξει καλύτερο μπάσκετ. Γιατί σε πείθει ότι αυτή η ΟΜΑΔΑ μπορεί να κάνει πολλά. Και προσωπικά προβλέπω ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει το πλεονέκτημα έδρας. Γιατί όχι και την πρώτη θέση. Δεν είναι πολλοί οι 7 πόντοι…
