By 
Ο Παναθηναϊκός έφτασε τις 100 νίκες στην Ευρώπη, κερδίζοντας την Καμπάλα με σκορ 1-0, σε ένα παιχνίδι, του οποίου το σκορ θα μπορούσε να είχε πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο Απόστολος Μπουραντώνης αναλύει τα οφέλη του πρώτου παιχνιδιού, αλλά και το τι θα πρέπει να προσέξουν οι «πράσινοι» στο Αζερμπαϊτζάν.
Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να δείξει στην αγανακτισμένη εξέδρα ότι μπορεί να προσαρμοστεί στη μετα-Μάρκους Μπεργκ εποχή και ότι κάνει προσπάθειες να ξαναπαίρνει σημαντικά αποτελέσματα. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχει κάνει, από την πλευρά του, κάποιες μεταγραφικές κινήσεις. Οι νέοι παίκτες θα χρειαστούν το χρόνο τους να εξοικειωθούν με την ομάδα, αλλά αν τα καταφέρουν, ίσως μπορέσουν να αποδειχθούν αυτό που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, για να επιστρέψει δειλά δειλά σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το βράδυ της Πέμπτης, οι «πράσινοι» έπρεπε να αποδείξουν ότι μπορούν να διεκδικήσουν το κάτι παραπάνω στις φετινές ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις. Άλλωστε, πέρα από τα υπόλοιπα θέματα, δημιουργήθηκε και το εξής κίνητρο: αυτό του αντιπάλου. Η Καμπάλα, που είχε αποκλείσει τη Γιαγκελόνια στην προηγούμενη φάση, βρέθηκε ξανά στο δρόμο του Παναθηναϊκού μετά από το 2015, όταν οι αναμνήσεις για τους «πράσινους» δεν ήταν και οι καλύτερες. Έτσι, λοιπόν, συν τοις άλλοις, δημιουργήθηκε και το κίνητρο της εκδίκησης απέναντι στους Αζέρους, που είχαν προκριθεί πριν δύο χρόνια και είχαν βάλει πολύ νωρίς φρένο στα ευρωπαϊκά όνειρα που είχε τότε η ομάδα. Τα προπερσινά ξινά σταφύλια είχαν φύγει από τους παίκτες του Παναθηναϊκού, οι οποίοι επικεντρώθηκαν καθαρά στο παιχνίδι που επρόκειτο να δώσουν το βράδυ της Πέμπτης, ξεκινώντας στο ζευγάρι ως γηπεδούχοι.
Σχετικά με το τακτικό κομμάτι, ο Μαρίνος Ουζουνίδης ήθελε να αφήσει τους νέους παίκτες της ομάδας στον πάγκο, ώστε να ξεκουραστούν όσο χρειάζεται, ενώ, κατά τα άλλα, δεν ετοίμασε κάτι διαφορετικό του αναμενομένου. Παρατάσσοντας ένα σύστημα με τη μορφή του 4-4-1-1, ξεκίνησε με τον Οδυσσέα Βλαχοδήμο κάτω από τα δοκάρια. Ο Κουλιμπαλί αγωνίστηκε στο δεξί άκρο της άμυνας, ο Χουλτ στο αριστερό, ενώ οι Κολοβέτσιος και Μολέντο έπαιξαν στο κέντρο. Στη μεσαία γραμμή, τώρα, ο Χατζηγιοβάνης έπαιξε στα δεξιά, ο Λουντ στα αριστερά, ενώ για το κέντρο προτιμήθηκαν οι Κουρμπέλης και Ζέκα. Λίγο πιο μπροστά τους αγωνίστηκε ένα από τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα της ομάδας, ο Όμρι Άλτμαν, ενώ ως προωθημένος προτιμήθηκε ο Γκιγιέρμο Μολίνς.
Τα ψέματα τελείωσαν για τον Παναθηναϊκό και ο Ισπανός διαιτητής, Χουάν Μαρτίνεζ Μουνουέρα, σφύριξε για πρώτη φορά στην αναμέτρηση. Η πρώτη καλή στιγμή των γηπεδούχων ήρθε στο 6′, όταν ο Άλτμαν έκανε μια ωραία προσπάθεια και το πλασέ του κατέληξε λίγο δίπλα από την εστία του Μπεζοτόσνι. Τέσσερα λεπτά μετά, υπήρξε μεγαλύτερη ευκαιρία, διότι μετά από απευθείας εκτέλεση φάουλ του Λουντ, η μπάλα κατέληξε στο δοκάρι της Καμπάλα, η οποία είχε τη μοναδική καλή ευκαιρία της στο πρώτο ημίχρονο στο 18′, όταν από σουτ του Όζομπιτς, ο Βλαχοδήμος έδιωξε σε κόρνερ. Στο 36′, ήρθε η φάση που έκρινε το παιχνίδι. Από σέντρα του Χατζηγιοβάνη και προσπάθεια του Μολίνς, ο Γκουρμπάνοφ σταμάτησε την μπάλα με το χέρι και ο Μουνουέρα έδειξε κατευθείαν την εσχάτη των ποινών. Ένα λεπτό μετά, από την άσπρη βούλα, ευστόχησε ο Γκιγιέρμο Μολίνς, που έστειλε την μπάλα στη δεξιά γωνία των διχτύων του Μπεζοτόσνι, ο οποίος είχε πέσει από την αντίθετη πλευρά. Έτσι, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός άνοιξε το σκορ και εισήγαγε νέα δεδομένα στην αναμέτρηση, ευρισκόμενος σε θέση ισχύος. Στα υπόλοιπα λεπτά του πρώτου ημιχρόνου, η Καμπάλα έμεινε ”ταμπουρωμένη” στα μετόπισθεν και ο Παναθηναϊκός προσπαθούσε, σε λίγο πιο χαμηλό τέμπο, να δημιουργήσει ευκαιρίες, αν και το 1-0 παρέμεινε μέχρι τη λήξη των πρώτων 45 λεπτών της αναμέτρησης.
Λίγα λεπτά αργότερα, έλαβε χώρα και το δεύτερο ημίχρονο στο γήπεδο της Λεωφόρου με έναν Παναθηναϊκό που ήθελε να διευρύνει το σκορ για να μην έχει το άγχος του παιχνιδιού στο Αζερμπαϊτζάν και μία Καμπάλα που ήθελε να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού, για να αιφνιδιάσει τον αντίπαλό της. Στο 52′, από διώξιμο της άμυνας των Αζέρων, η μπάλα έφτασε στο Μολίνς που πλάσαρε, αλλά το πλασέ του σταμάτησε στον Μπεζοτόσνι. Επτά λεπτά μετά, ο Λουντ έκανε μια θαυμάσια ατομική προσπάθεια, χορεύοντας στο ταψί σχεδόν ολόκληρη την άμυνα της Καμπάλα, αλλά το πλασέ σταμάτησε και πάλι στον MVP των φιλοξενούμενων που έμελλε να έχει το όνομα Ντμίτρο Μπεζοτόσνι. Στο 70′, ντεμπουτάρισαν οι Λουτσιάνο και Καμπέσας, αντικαθιστώντας τους Μολίνς και Χατζηγιοβάνη αντίστοιχα. Τέσσερα λεπτά αργότερα, η ατυχία χτύπησε την πόρτα του Λουντ, ο οποίος περίμενε να του στρωθεί η μπάλα, και όταν αυτό έγινε, σούταρε βρίσκοντας ξανά το δοκάρι του Μπεζοτόσνι. Στο 87′, μπήκε και ο Δώνης στη θέση του Άλτμαν, αλλά έκτοτε δεν υπήρξε άλλη μεγάλη ευκαιρία, παρά μόνο η άστοχη κεφαλιά του Κουλιμπαλί στο 89′. Το σφύριγμα της λήξης ακούστηκε και ο Παναθηναϊκός κλείδωσε την επικράτησή του απέναντι στην Καμπάλα.
Το τελικό 1-0 είναι ένα σκορ επισφαλές για τον Παναθηναϊκό, διότι μπορεί να κρύψει παγίδες για το παιχνίδι στο Αζερμπαϊτζάν, παρά το μηδέν στην άμυνα, αλλά και άδικο, διότι οι γηπεδούχοι ήταν ασυγκρίτως καλύτεροι από μία Καμπάλα που δεν είχε καμία πρόθεση να απειλήσει το «τριφύλλι». Είχαν καλή κυκλοφορία της μπάλας και δημιουργούσαν πολλές φάσεις, αν και η τύχη δεν τους χαμογέλασε παρά μόνο στο πέναλτυ του Μολίνς. Αν παίξουν με τον ίδιο ρυθμό και στην εκτός έδρας αναμέτρηση, κρατώντας και πάλι το μηδέν στην άμυνα, τότε η πρόκριση στα πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ είναι στο τσεπάκι τους. Παρά το μικρό τελικό σκορ, η εν γένει εμφάνιση της ομάδας έδειχνε να αφήνει, μετά από καιρό, ευχαριστημένους τους φίλους της, οι οποίοι αποφάσισαν, αν και στη μέση του καλοκαιριού, να γεμίσουν το γήπεδο της Λεωφόρου.
Κλείνοντας, ο Παναθηναϊκός πρέπει να ξεχάσει την επικράτηση αυτή και να επικεντρωθεί αποκλειστικά στο εκτός έδρας παιχνίδι, που θα δώσει την άλλη Πέμπτη, ώστε να σταθεί πιο σίγουρος για την πρόκριση στα πλέι οφ, αλλά και για την εκδίκηση λόγω της μεταξύ τους συνάντησης το 2015.
