By 
Στο συγκεκριμένο άρθρο, ο Απόστολος Μπουραντώνης κατακρίνει τον οπαδό που πέταξε το κουτάκι μπύρας στο Βλάνταν Ίβιτς, αλλά αναρωτιέται σχετικά με το πότε θα δράσουν οι αρμόδιοι με πλήρη αμεροληψία, ώστε να υπάρχουν οι ίδιες κυρώσεις και στις άλλες ομάδες, όταν αυτές προβαίνουν σε τέτοιες ή και χειρότερες ενέργειες.
Το μεσημέρι της Δευτέρας βγήκε η απόφαση για τη διακοπή του αγώνα Παναθηναϊκού-ΠΑΟΚ, που προήλθε από ένα κουτάκι μπύρας, το οποίο προσγειώθηκε στον προπονητή του ”Δικεφάλου” του Βορρά, Βλάνταν Ίβιτς. Η απόφαση αυτή ήταν εξοντωτική για τον Παναθηναϊκό. Συγκεκριμένα, οι πράσινοι έχασαν το παιχνίδι στα χαρτιά με σκορ 0-3, ενώ έχασαν επίσης 3 βαθμούς από το μίνι πρωτάθλημα των πλέι οφ και 2 βαθμούς από το πρωτάθλημα της επόμενης αγωνιστικής σεζόν. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, δεν είμαι εναντίον της ποινής του Παναθηναϊκού. Ο δράστης έφταιξε και πρέπει να πληρώσει, ακόμη κι αν ο Ίβιτς έκανε πράγματι θεατρινισμούς. Συγκεκριμένα, αμφιβάλλω αν την ώρα που ετοιμαζόταν να πράξει τη θερμοκεφαλιά του είχε επίγνωση για τις συνέπειες που επρόκειτο να έχει αυτή η πράξη για την ομάδα του και, μάλιστα, σε σημείο που αυτή κέρδιζε με σκορ 1-0. Και, όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα των υπόλοιπων αγωνιστικών, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είναι, κάλλιστα, στην κορυφή της κατάταξης και να διεκδικεί ένα εισητήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Μετά από αυτήν την τιμωρία, όμως, επιβεβαιώθηκε ότι αυτό το ενδεχόμενο παύει να υφίσταται και μαθηματικά.
Το θέμα, όμως, είναι το εξής. Ακόμη κι αν γράφουμε σε σελίδα του Παναθηναϊκού, δε χρειάζονται οπαδικά γυαλιά. Επαναλαμβάνω πως δεν αντιτίθεμαι με την ποινή που επιβλήθηκε στον Παναθηναϊκό, αλλά αν είναι να διακόπτονται τα παιχνίδια και να υφίστανται βαρύτατες κυρώσεις για ένα κουτάκι μπύρας, τότε αυτό να γίνεται και στον Παναθηναϊκό, αλλά να γίνεται και στον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και όποια άλλη ομάδα συμμετέχει σε τέτοιου είδους απερίσκεπτες ενέργειες. Υπό αυτό το σκεπτικό, γιατί δεν είδαμε καμία ποινή σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ για τον τελικό ”αίσχος” του Κυπέλλου Ελλάδος, στον οποίο το ποδόσφαιρο έφτασε σε δεύτερη μοίρα, ενώ είδαμε να βγαίνουν και μαχαίρια μεταξύ οπαδών; Εκεί το γήπεδο ήταν ”εκκλησία” ή απλώς οι αρμόδιοι εθελοτυφλούν και βλέπουν αυτά που τους συμφέρει να δουν; Στο παιχνίδι μεταξύ ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Τούμπας για το επαναληπτικό παιχνίδι του Κυπέλλου Ελλάδος, είδαμε μια κροτίδα να εκτοξεύεται προς το μέρος του Λούκας Βιγιαφάνιες, αλλά εκεί κανένας αρμόδιος δεν επέβαλε ποινές στον ΠΑΟΚ. Εκτός αν μόνο εγώ είδα κόσμο στα επόμενα εντός έδρας παιχνίδια του. Εκτός αν μόνο εγώ είδα να μην αφαιρείται κανένας βαθμός από τις άλλες ομάδες, τη στιγμή που η ιστορία βρίθει παραδειγμάτων. Εκτός αν μόνο εγώ βλέπω ότι προσπαθούμε να διυλίσουμε τον κώνωπα, ενώ έχουμε χάσει την ουσία.
Η προσωπική μου άποψη, και αν θέλετε αγνοήστε την παντελώς, είναι ότι με τέτοιες αρχές, το μόνο που καταφέρνουμε να κάνουμε είναι μια τρύπα στο νερό. Χρειάζονται εντελώς διαφορετικά μέτρα, σε σημείο αυτά να χαρακτηριστούν δρακόντεια. Ίσως να είναι σκληρά αυτά που γράφω αυτή τη στιγμή, αλλά δεν είναι δυνατόν ο μέσος Έλληνας οπαδός, που θα θέλει να δει ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι με ένα φίλο ή με την οικογένειά του ή με όποιον άλλον θέλει για να ξεδώσει και να πανηγυρίσει την επιτυχία της ομάδας του, να φοβάται για τη σωματική του ακεραιότητα επειδή κάποιοι ασυνείδητοι οπαδοί, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΟΜΑΔΑΣ, επιλέγουν να βεβηλώσουν ένα άθλημα που ακόμη και στη χώρα μας έχει βγάλει μεγάλες μορφές και έχει προσφέρει σημαντικές στιγμές, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στη Λισαβόνα το 2004. Δε σας κάνει εντύπωση ότι στις άλλες χώρες, ακόμη και στα ντέρμπι, οι οπαδοί των δύο ομάδων κάθονται δίπλα δίπλα και ενίοτε τραγουδούν μαζί; Δεν καθαγιάζω τις άλλες χώρες, διότι και εκεί πολλές φορές τα επεισόδια σημειώνονται αργότερα εκτός γηπέδου, αλλά σίγουρα η κατάσταση δε μυρίζει τόσο έντονα μπαρούτι, όσο στην Ελλάδα. Άλλωστε, είμαστε η χώρα, στην οποία εμείς δε φταίμε ποτέ. Φταίει πάντοτε ο άλλος. Ο διπλανός, ο απέναντι, οι κλιματολογικές αλλαγές και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Πρέπει να ξεκινήσουμε από μόνοι μας την αλλαγή και να προσπαθήσουμε να τη μεταλαμπαδεύσουμε και στους άλλους.
Επειδή κινδυνεύω να γίνω κουραστικός ή και γραφικός, θα επιλέξω να κλείσω αυτό το άρθρο με τα εξής λόγια. Για να μην επαινούμε το αυτονόητο, δηλαδή το να μην ανοίγει ρουθούνι και να φεύγουν οι άνθρωποι αρτιμελείς, θα πρέπει να βελτιωθεί η οργάνωση στα ελληνικά γήπεδα από τους οπαδούς, αλλά και από τους αρμόδιους και μεγαλοπαράγοντες που κοιτούν μόνο την τσέπη τους και αδιαφορούν για το Ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο υφίσταται έναν αργό και βασανιστικό θάνατο.
