Έχασε αλλά πάλεψε σαν πραγματικός μαχητής!
By Prasinoforos Newsroom 31/12/2015Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε στην Πόλη την Φενερμπαχτσέ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς για την πρώτη αγωνιστική του Top-16 της Euroleague, σ’ ένα παιχνίδι όπου γνώρισε την ήττα. Οι πράσινοι μπορεί να ηττήθηκαν με 82-75, ωστόσο πάλεψαν σαν πραγματικοί μαχητές για να φύγουν με τη νίκη. Γράφει ο Δημήτρης Δημόπουλος.
Το Top-16 άρχισε και για τον Παναθηναϊκό με την Φενερμπαχτσέ να είναι το πρώτο εμπόδιο που όφειλε να περάσει το τριφύλλι. Οι «πράσινοι» ήξεραν εξ’ αρχής ότι και η ήττα ήταν μέσα στο πρόγραμμα. Αυτό διότι οι Τούρκοι είναι αρκετά καλύτερη ομάδα από την ελληνική ομάδα και βάση λύσεων στον πάγκο αλλά και βάση μπάτζετ και ποιότητας παιχτών. Ωστόσο ο Παναθηναϊκός όφειλε να παλέψει, να κερδίσει για την ιστορία του και για τον κόσμο του. Αν και ηττήθηκε με 82-75 μπορούμε να πούμε ότι το σύνολο του «Σαλέ» το πάλεψε όσο δεν πήγαινε άλλο, όμως εξαιτίας κάποιων γεγονότων δεν ήρθε η νίκη και έμεινε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο.
Αρχικά ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το παιχνίδι και οι παίχτες του ταξίδευαν αλλού, στο παρκέ πάντως δεν ήταν. Αποτέλεσμα το ταμπλό να γράψει 14-0 και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς να είναι σε πανικό και να προσπαθεί να αφυπνίσει τους παίχτες του και να τους επαναφέρει στο παρκέ για να παίξουν μπάσκετ. Η Φενέρ μπήκε πολύ δυνατά πιέζοντας σε όλο το γήπεδο ασφυχτικά και έχοντας πολύ καλά ποσοστά ευστοχίας στην αρχή. Σιγά-σιγά και μετά από το πρώτο τρίποντο του Γκιστ (14-3) η κατάσταση άρχιζε να αλλάζει και ο Παναθηναϊκός έμπαινε όλο και περισσότερο στο κλίμα του παιχνιδιού. Ο αρχηγός, Δημήτρης Διαμαντίδης χρειάστηκε να μπει νωρίτερα από το συνηθισμένο καθώς ήταν επιτακτική ανάγκη και οι «πράσινοι» ήταν σταθερά πίσω με 6-7 πόντους.
Μεγάλο πρόβλημα στο πρώτο ημίχρονο για τον Παναθηναϊκό ο Βέσελι που δημιούργησε ουκ ολίγα προβλήματα στην ρακέτα, ενώ ο Ντίξον και ο Ντατόμε έδιναν πολύ σημαντικές λύσεις και «σκότωναν» το τριφύλλι, όταν φαινόταν απειλητικό. Από την άλλη πλευρά, οι «πράσινοι» είχαν σε εξαιρετικό βράδυ τον Μίροσλαβ Ραντούλιτσα που ήταν ο καθοδηγητής της ανατροπής του 14-0 για να ακολουθήσουν οι Σάσα Πάβλοβιτς και Βλάντο Γιάνκοβιτς με καλή παρουσία. Έτσι, με μια οργανωμένη προσπάθεια με τον Παναθηναϊκό πλέον να πατάει στο παρκέ και να διαθέτει καθαρό μυαλό, το ημίχρονο έκλεισε με 46-43 υπέρ της αρμάδας του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά, καθώς υπήρξαν κάποιοι παράγοντες που επηρέασαν τον Παναθηναϊκό να φύγει έχοντας το κίτρινο χαρτί της ήττας. Τι εννοώ; Ας πάμε να το αναλύσουμε λοιπόν. Οι «πράσινοι» στο πρώτο ημίχρονο όπως είπαμε έπαθαν σοκ με το 14-0. Στο δεύτερο ημίχρονο έρχεται και δεύτερο σοκ που ήταν ακόμα μεγαλύτερο, διότι έπρεπε να μην φανεί. Ποιο ήταν αυτό; Η απουσία του Δημήτρη Διαμαντίδη λόγο ενοχλήσεων. Νοκ άουτ ο 3D και αυτό μαρτυράει πολλά. Ωστόσο ο Παναθηναϊκός συνέχισε και έδειξε το ηθικό βάρος που διαθέτει αυτή η φανέλα. Ήταν φανερό όμως ότι έλειπε το κάτι παραπάνω για να πάρει τη νίκη η ομάδα. Ακόμα και εκεί που πέρασε μπροστά, οι παίχτες φάνηκε ότι δεν μπορούσαν να το διαχειριστούν. Έτσι, η κατάσταση έδειχνε ότι κάποιος εκ των Βέσελι, Ντατόμε, Ντίξον ή ακόμα και Άντιτς (λόγο της κλάσης του) θα σε «τελείωναν».
Όλοι αυτό περιμέναμε, όμως ο Παναθηναϊκός έμενε στο παιχνίδι και με τον Παππά να μπαίνει αργά φάνηκε να βγαίνει ένας άσσος από το μανίκι του Σάσα Τζόρτζεβιτς στην περιφέρεια, όμως και πάλι ούτε αυτό δεν έφτανε. Και γιατί δεν έφτανε; Θα το πω προσωπικά για πολλοστή φορά ότι χωρίς βάθος πάγκου δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά. Πρώτο και βασικό στοιχείο που έλειψε ήταν αυτό. Ο Παναθηναϊκός είχε φορτωμένο τον Γκιστ με 3 φάουλ, τον Ραντούλιτσα επίσης με 3 αλλά και τον Καλάθη με 3. Σε συνδυασμό και με τον τραυματισμό του Διαμαντιδή που είναι μέσα στο παιχνίδι, το ροτέισον του «Σαλέ» μίκρυνε ακόμα πιο πολύ από το αρχικό, απέναντι σε μια ομάδα με πολλές και καλές επιλογές στον πάγκο της. Αν για παράδειγμα το τριφύλλι διέθετε ένα αλτικό πεντάρι κι έναν περιφερειακό που να μπορεί να κατεβάσει την μπάλα, ίσως να έφευγε με το «διπλό» από την Τουρκία.
Κι όμως ακόμα κι έτσι ο Παναθηναϊκός ήταν κοντά στο σκορ και κανείς δεν ήξερε που θα πήγαινε το παιχνίδι αν οι διαιτητές ήταν καλύτεροι σε ορισμένα κρίσιμα σημεία του. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν μου αρέσει γενικά να μιλάω για διαιτητικό κομμάτι αλλά εδώ θεωρώ ότι έκρινε το παιχνίδι. Ναι, ο Παναθηναϊκός δεν είναι καλύτερη ομάδα από την Φενερμπαχτσέ βάση πάντα των ρόστερ και οι Τούρκοι έπαιζαν και στην έδρα τους. Να δεχθώ ότι μερικά σφυρίγματα θα τα πάρουν λόγο έδρας, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Ο Παναθηναϊκός σε ορισμένες κρίσιμες φάσεις (μάλιστα σε μια εξ’ αυτών ήταν και μπροστά στο σκορ) αδικήθηκε καθαρά με ανάποδα σφυρίγματα ή με σφυρίγματα που δεν δόθηκαν ποτέ. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι «πράσινοι» έχουν αντιμετωπιστεί από τους τρεις διαιτητές με αυτόν τον τρόπο και δεν ξέρουμε αν θα είναι και η τελευταία.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία, λοιπόν, οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην ήττα με 82-75. Το Top-16 ξεκίνησε με το αριστερό για τους πράσινους, οι οποίοι μπορούν να πάρουν και θετικά στοιχεία από το ματς. Οι «πράσινοι» παλιότερα είχαν τρομερά προβλήματα στα εκτός έδρας ματς. Η ομάδα ήταν αλλού και εμφάνιζε ένα σορό αδυναμίες. Κι όμως σήμερα ο Παναθηναϊκός συνήλθε μετά το κακό ξεκίνημα και κοίταξε στα μάτια την Φενέρ. Προσπάθησε κόντρα στο μικρό ρόστερ του, κόντρα στην ατυχία με τον Διαμαντίδη και κόντρα στους διαιτητές να κερδίσει τον Ζοτς, ωστόσο στο τέλος ηττήθηκε αγωνιστικά, γιατί στην πραγματικότητα είναι νικητής για όλη την προσπάθεια.
