«Μηδένα προ του τέλους μακάριζε…»

    Ο Νότης Καμπέρης γράφει στο prasinoforos.gr για την αντιμετώπιση του Γκιγιέρμο Μόλινς από την πλειονότητα του κόσμου του Παναθηναϊκού στο άκουσμα της μεταγραφής του στο τριφύλλι… την ημέρα που οι πράσινοι σημείωσαν την καλύτερη φετινή τους εμφάνιση εντός των συνόρων.

    Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού «Παναθηναϊκός – Αστέρας Τρίπολης», ανακοινώθηκε η απόκτηση του Γκιγιέρμο Μόλινς. Ο νεοαποκτηθείς του τριφυλλιού έκανε μάλιστα τις πρώτες του δηλώσεις:

    «Είμαι χαρούμενος που ήρθα στον Παναθηναϊκό. Θέλω να κατακτήσω τίτλους. Είμαι σκόρερ. Χρειάζομαι στήριξη από το περιβάλλον μου, προκειμένου να επανέλθω δριμύτερος. Μετά τον πρώτο μου σοβαρό τραυματισμό, τα κατάφερα περίφημα. Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω και τώρα.»

    Το όπιο του οπαδού είναι οι μεταγραφές. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Και πράγματι. Ποιος δεν θέλει να βλέπει συνεχόμενη μεταγραφική δραστηριότητα από την διοίκηση της ομάδας του; Του χαρίζει την αίσθηση της άνεσης, της πληθώρας των επιλογών. Αν ακούσει και κάποιο όνομα από το πάνω – ράφι, «κλείνει» και εισιτήριο διαρκείας δίχως δεύτερη σκέψη.

    Μεταγραφές ζητούσε ο κόσμος του Παναθηναϊκού από την διοίκηση. Και εκείνη έκανε τρεις (υπάρχει και ένα μικρό παραθυράκι για τέταρτη). Και ποια η αντίδραση; Ξενίζουν σε αριθμό και τα ονόματα δεν συναρπάζουν. Σκέφτεται, όμως, κανείς αν πρόκειται για μεταγραφές… ουσίας και όχι εντυπωσιασμού;

    Έρχεται ο Κουρμπέλης… πανάκριβος για τα σημερινά δεδομένα. Έρχεται ο Κλωναρίδης… περσινά ξινά σταφύλια. Έρχεται ο Μόλινς… ήρθαν και οι δύο χιαστοί. Ε, φτάνει!

    Δεν γνωρίζω αν κάποιος βλέπει το μέλλον μέσα από κάποια κρυστάλλινη σφαίρα ή διαβάζει πολύ καζαμία. Αλλά εκπέμποντας αρνητικότητα για έναν ποδοσφαιριστή από το πρώτο δευτερόλεπτο που πατά το πόδι του στο αεροδρόμιο… μόνο «χείρα βοηθείας» δεν του προσφέρεις. Και συνάμα, δεν βοηθάς τον σύλλογο στο να ορθοποδήσει.

    Προφανώς, για να υπέγραψε στον Παναθηναϊκό… ο Μόλινς θα κέρδισε την εμπιστοσύνη των αρμοδίων των πρασίνων. Πιθανώς, να υπήρξαν και οι συστάσεις για την πραγματοποίηση αυτής της κίνησης από τους Μπεργκ και Χουλτ, οι οποίοι υπήρξαν συμπαίχτες του Μόλινς.

    Το κόστος της μεταγραφής του αγγίζει το ποσό των 300.000 ευρώ. Μια κίνηση… βατή από πλευράς διοίκησης, που ταλανίζεται από το θέμα της αδειοδότησης και καλείται να ξεπληρώσει το ποσό των 10.000.000 ευρώ. Επιπλέον, υπέγραψε για 1,5 χρόνο, που σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός δεν θα τον φορτωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, εάν εν τέλει δεν του «κάνει».

    Γι’ αυτό, ας είμαστε συντηρητικοί, πριν σχολιάσουμε έναν ποδοσφαιριστή. Και ο Σισέ ήρθε με βεβαρυμμένο ιστορικό τραυματισμών… και έγινε ο απόλυτος ηγέτης. Και ο Φιγκερόα ήρθε ελεύθερος… και ο Παναθηναϊκός έβγαλε λεφτά «στο τέλος της ημέρας».

    Ουδείς αλάνθαστος στις μεταγραφές. Δεν χρειάζεται να αναφερθούν άλλες περιπτώσεις ετέρων ομάδων. Όλοι είχαν τον «Ρινάλντι» τους.

    Υ.Γ Και ο Νίνης είχε χιαστούς, αλλά… αρκετοί εξακολουθούν να τον μνημονεύουν. Ας δούμε πρώτα τον Μόλινς… και εν συνεχεία, βγάζουμε τα συμπεράσματά μας.

    Υ.Γ 2 Όποιος θέλει να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, αρκεί να στηρίξει την ομάδα του εμπράκτως. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχει καλό υλικό και αυτό φαίνεται παιχνίδι – με – παιχνίδι. Η ομάδα βρίσκεται στους «4» του Κυπέλλου Ελλάδος και απέχει τρία 90’ από την κούπα.

    Υ.Γ 3 Η ηττοπάθεια και η απαισιοδοξία… κάνουν τους αντιπάλους να σε βλέπουν… «χαλί για πάτημα». Αναπτερώνεται το ηθικό τους και κατεβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο για αποτέλεσμα! Ας «δανειστούμε» λοιπόν, την περίφημη φράση του Σόλων… που είναι και ο τίτλος του άρθρου που μόλις διαβάσατε!

    0 0 Ψήφοι
    Article Rating
    Subscribe
    Notify of
    guest
    0 Comments
    Inline Feedbacks
    Δείτε όλα τα ασχόλια