Τίτλοι τέλους μετά από 40 χρόνια…

    Μια σαραντάχρονη σχέση πού ξεκίνησε μέσα στο σκοτάδι αναμένεται να λάβει το τέλος της μέσα σε άπλετο φώς σαράντα χρόνια μετά. Το σκοτάδι πού ξεκίνησε την 17η Ιουνίου του 1979 όταν ο πατριάρχης(;) του Παναθηναικού, Απόστολος Νικολαίδης αυθαίρετα και χωρίς κάν να ενημερώσει το διοικητικό συμβούλιο και τον κόσμο της ομάδας, παρέδωσε-γιατί περί ιταμής παράδοσης πρόκειται, την ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναικού, στην διαπλεκόμενη οικογένεια Βαρδινογιάννη. Γράφει ο Βασίλης Ντούτσης.

    Όταν σε όλα αυτά φανταστείτε το γεγονός, ότι μιά μέρα πρίν αυτός ο επονομαζόμενος και πατριάρχης του Παναθηναικού Απόστολος Νικολαίδης, διαβεβαίωνε με τον πιό κατηγορηματικό τρόπο, τον Παύλο Γιαννακόπουλο, ότι το επόμενο πρωινό της 17ης του Ιούνη, θα ήταν αυτός ο αδιαφιλονίκητος ιδιοκτήτης της νεοσύστατης ΠΑΕ. Αλλά αλήθεια τί μεσολάβησε και απετράπη εκείνη η σίγουρη συμφωνία; Τα παπαγαλάκια της εποχής μίλησαν για οικονομική αδυναμία της οικογένειας Γιαννακόπουλου… Η αλήθεια βέβαια απέχει παρασάγγας… Όπως πάντα έτσι και τότε οι σχέσεις διαπλοκής επαγγελματικού αθλητισμού και πολιτικής είχε κάνει το κουμάντο της. Η διαφαινόμενη επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις προσεχείς εκλογές, όπου αρχηγός του, ήταν ο κουμπάρος του Παύλου Βαρδινογιάννη, Ανδρέας Παπανδρέου, και η ρητή διαβεβαίωση της οικογένειας, ότι πρόεδρος της νεοσύστατης ΠΑΕ θα είναι ο «πράσινος» πολιτικά Γιώργος Βαρδινογιάννης, έγειρε την πλάστιγγα. Η ιστορία αυτή θα διαρκέσει από το 1979 έως το 2000.

    Δεν έχω σκοπό να κάνω απολογισμό αυτών των ετών γιατί δεν είναι ο σκοπός αυτού του άρθρου. Άλλωστε το έχω κάνει σε παλαιότερα άρθρα μου. Στην κατάσταση που βρίσκεται ο Παναθηναικός απολογισμοί αναμνήσεις κριτικές δεν θα βοηθούσαν σε τίποτα. Για τον λεγόμενο πατριάρχη θα επανέλθω προσεχώς με συγκλονιστικά στοιχεία σχετικά με το κατά πόσο ήταν πατριάρχης. Από το 2000 και μετά το απόλυτο κουμάντο έως και σήμερα το αναλαμβάνει ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, ο γαλάζιος της οικογένειας. Η ιστορία αυτή την φορά επαναλαμβάνεται ώς τραγωδία. Εμφανίζει ώς γενικό κουμανταδόρο τον γιό του Γιάννη αλλά ποτέ δεν θα του παραδώσει πραγματικά το τιμόνι του καραβιού. Αντίθετα θα τοποθετήσει τους λεγόμενους μπροστινούς, οι οποίοι δεν θα ήταν τίποτα άλλο παρά τα πολιτικά του πιόνια στο σκληρό πόκερ διαπλοκής και πολιτικής…

    Βλέπετε για την οικογένεια ο Παναθηναικός δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα όχημα εξυπηρέτησης πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων τους. Η αρχή έγινε με τον στενό συνεργάτη του τότε αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και δηλωμένου οπαδού του Παναθηναικού Κώστα Καραμανλή… Αποτέλεσμα; Η τραγωδία της Ριζούπολης του 2003 όταν το καθεστωτικό κοκκαλοσημιτικό ΠΑΣΟΚ ευτέλισε την μετέπειτα πρωταθλητρια Ευρώπης με την εθνική ομάδα. Έπειτα ο πανούργος και πίσω από τα κέντρα αποφάσεων Βαρδής οσμιζόμενος την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας, τοποθετεί μπροστινό, θέλοντας να πικάρει τον απελθόντα πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, το κομματικό στέλεχος του παλαιού Πασοκ και γιατρό του Παναθηναικού Αργύρη Μήτσου, στην παρένθεση του ντάμπλ του 2004. Έπειτα η τραγωδία θα συνεχιστεί, αφού ο κυνηγός των νταβατζήδων Κώστας Καραμανλης, θα αποδειχτεί παιχνιδάκι στα χέρια του Σωκράτη Κόκκαλη, αλλά ο Βαρδής αγρόν ηγόραζε αφού οι δουλειές να γίνονται και όλα τα άλλα…

    Το συλλαλητήριο του 2008 ήταν η πραγματική ευκαιρία να αλλάξει ο Παναθηναικός σελίδα… Δεν άλλαξε όμως γιατί οι Νικόλαος Πατέρας και Ανδρέας Βγενόπουλος έπεσαν στην παγίδα της πολυμετόχικότητας. Έπρεπε ευθύς εξαρχής να μην την δεχτούνε και να κάνουν από τότε πρόταση εξαγοράς της Παέ. Δεν γνωρίζω άν ήταν στις προθέσεις τους ή ήταν κι αυτοί μέσα στο κόλπο. Αυτό πού είναι το μόνο βέβαιο ότι και το ντάμπλ του 2010 αποδείχτηκε πυγολαμπίδα όπως εκείνο του 2004. Και μέσα σε όλα αυτά είχε μπεί σε εφαρμογή και το απόλυτο σχέδιο εξόντωσης και εξευτελισμού του Παναθηναικου. Ο Βαρδής δεν συγχώρεσε ποτέ το συλλαλητήριο του 2008 και το 2012 τοποθετεί τον τελευταίο και μοιραίο μπροστινό του, τον Ιωάννη Αλαφούζο. Όσοι με ξέρετε και με διαβάζετε καιρό τώρα θα θυμάστε ότι ήμουν από τους λίγους πού είχα τονίσει τον σκοτεινό ρόλο του Κυρίου Αλαφούζου και τις σχέσεις του με την οικογένεια Βαρδινογιάννη και τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Τότε μερίδα των οργανωμένων με είχε λοιδορήσει ενίοτε και απειλείσει… Αλλά δεν ήρθα τώρα εδώ για να δικάσω… Πόσο μάλλον να διχάσω…

    Αυτό που διαβεβαιώνω είναι ότι ο Βαρδής Βαρδινογιάννης για λόγους και μόνο υστεροφημίας και όχι βέβαια πρός αγάπη πρός τον σύλλογο, αποφάσισε να αναθέσει στον πετυχημένο μανατζερ, Παιρότζ Πιεμπογκσάντ με το υψηλότερο για αυτόν οικονομικό όφελος, την πώληση της Παέ Παναθηναικός. Η διαδικασία θα είναι κάπως χρονοβόρα και θα εξαρτηθεί καλώς ή κακώς και από τις πολιτικές εξελίξεις… Η οικογένεια έδωσε το πράσινο φώς για μια δεύτερη τεραετία ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος που περιμένει στην γωνία μέσω του «Athens Alive». Το μόνο πού απομένει και η καυτή πατάτα είναι στα χέρια της σημερινής κυβέρνησης… Και για να προλάβω τους Ολυμπιακούς πού θα μας κατηγορήσουν για διαπλοκή, άς μου απαντήσουν σε ένα απλό ερώτημα κι αυτοί… Γιατί έχουν ονομάσει το κλειστό του Ρέντη με το όνοματεπώνυμο μιας επιφανούς οπαδού του Παναθηναικού, της Μελίνας Μερκούρη; Οι απαντήσεις στο μακρινό 1993.

    Συνεχίζεται…