By 
20 συν 1 χρόνια πίσω, δηλαδή την περίοδο 1995-1996, ο Απόστολος Μιχαηλίδης αυτή τη φορά θα μας αναλύσει τον αγώνα, καθώς και την σπουδαία εν τέλει επικράτηση της ομάδας του Παναθηναϊκού κόντρα στην Πολωνική Λέγκια Βαρσβοβίας.
Η πρώτη φάση άνηκε στους φιλοξενούμενους που όμως εν τέλει έπειτα από αναστάτωση που επήλθε στην περιοχή των πράσινων, ο Μαρίνος Ουζουνίδης “καθάρισε” την φάση στέλνοντας την μπάλα μακριά απ’ την περιοχή του Βάντσικ.
Σε μία φάση έπειτα από ένα κόρνερ, όπου αρχικά οι Πολωνοί είχαν διώξει, όμως οι πράσινοι έφεραν την μπάλα εκ νέου στην περιοχή τους δημιουργώντας σύγχυση, ο “μαέστρος” των γκολ, Κριστόφ Βαζέχα κατάφερε και σούταρε και ο Πολωνός αμυντικός Σιενλίνσκι, βρίσκοντας καταλάθος λίγο τη μπάλα βοήθησε και αυτός, έστω και άθελά του να καταλήξει η μπάλα στα δίχτυα. Λίγο αργότερα ο Μαραγκός προσπάθησε να γράψει το 2-0, όμως ο τερματοφύλακας των Πολωνών αντέδρασε σωστά αποτρέποντας την εκ νέου παραβίαση της εστίας του και στερώντας τη χαρά ενός ακόμη γκολ στους Έλληνες.
Έπειτα και ενώ πλέον βρισκόμαστε στο δεύτερο ημίχρονο, ο Δώνης πέρασε 3 παίχτες και βρέθηκε λίγο έξω απ’ την περιοχή των Πολωνών, όμως το σουτ του κατέληξε λίγο άουτ. Η κυριαρχία της πράσινης αρμάδας συνεχιζότανε και λίγα λεπτά αργότερα, πάλι ο Δώνης έκανε προσπάθεια απ’ τα δεξιά και σέντραρε στον Βαζέχα, ο οποίος δεν κατάφερε να σκοράρει και η Λέγκια γλίτωσε ακόμα μία φορά. Επιτέλους όμως το πολυπόθητο δεύτερο γκολ ήρθε για την ομάδα της Λεωφόρου στο 57, όταν έπειτα από εξαιρετική ενέργεια του Καπουράνη και πάσα στον Βαζέχα την κατάλληλη στιγμή, ο Πολωνός πραγματοποίησε ένα άψογο πλασέ και έδωσε το έναυσμα για έξαλλους πανηγυρισμούς, καθώς όπως διαφαινότανε η νίκη πλέον “κλείδωνε” για το τριφύλλι. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν απ’ τον Μπορέλι, ο οποίος ενώ εκτέλεσε ένα φάουλ που βρήκε στο τοίχος αρχικά, εν συνεχεία η μπάλα ήρθε πάλι στην κατοχή του και εκείνος με ελιγμούς ανάμεσα σε “άπειρους” παίχτες των Πολωνών βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο, όπου κάνει ένα πάρα πολύ καλό σουτ και γράφει το τελικό σκορ που ήταν το 3-0. Στο τέλος ο Παναθηναϊκός είχε κάποιες ελάχιστες ευκαιρίες ακόμη για το 4-0, όμως δεν το πέτυχε. Εκείνη τη χρονιά έφτασε μέχρι τον ημιτελικό με τον Άγιαξ και το γιατί το πέτυχε αυτό νομίζω πως φανερώνεται (έστω ένα μέρος του) και από τον αγώνα που αναλύσαμε.
