By 
Τη σεζόν 2006-2007, ο Παναθηναϊκός κατακτούσε το 4ο Ευρωπαϊκό του τρόπαιο σπίτι του, όπου σημαδιακά, ήταν και το πρώτο triple-crown στην ιστορία του, αφού κυριάρχησε σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Η Αθήνα θα φιλοξενούσε το Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας για τη σεζόν 2006–07 και ο Παναθηναϊκός δεν ήθελε να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη και μάλιστα μπροστά στο κοινό του.
Οι «πράσινοι», με προπονητή τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με αρχηγό τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και περιτριγυρισμένοι από σπουδαίες μονάδες, όπως ο Δημήτρης Διαμαντίδης, Μάικ Μπατίστ, Κώστας Τσαρτσαρής κ.α, ήθελαν να πετύχουν ότι δεν είχαν καταφέρει τα τελευταία πέντε χρόνια, μετά και την κατάκτηση του τρίτου τους τροπαίου, μέσα στη Μπολόνια.
Έχοντας αποκλείσει την Ντιναμό Μόσχας του Ντούσαν Ίβκοβιτς, του Αντώνη Φώτση και του Λάζαρου Παπαδόπουλου στα play offs, ο Παναθηναϊκός είχε πολύ σοβαρές πιθανότητες να κατακτήσει το τρόπαιο μέσα στο σπίτι του.
Αντίπαλοί του, στον ημιτελικό, ήταν η ομάδα που τον απέκλεισε την προηγούμενη σεζόν στα play offs, ισπανική Ταού Κεράμικα και στον τελικό, η προηγούμενη Πρωταθλήτρια Ευρώπης, αυτή του 2006 ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Θοδωρή Παπαλουκά.
Στον ημιτελικό της 4ης Μαΐου είναι η άμυνα που κρατάει πολύ χαμηλά την Ταού, πολύ σπουδαία ομάδα εκείνα τα χρόνια με συμμετοχή και στον τελικό της προηγούμενης χρονιάς. Το 35-21 υπέρ της ομάδας του Ζέλικο Ομπράντοβιτς της δίνει αέρα για το δεύτερο μισό. Ο Μάικ Μπατίστ και ο Σάνι Μπετσίροβιτς πετυχαίνουν από 15 πόντους, ο Παναθηναϊκός νικάει με 67-53 την ομάδα του προπονητή που τον είχε οδηγήσει στο πρώτο ευρωπαϊκό το 1996, Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και προκρίνεται στον τελικό.
Στον μεγάλο τελικό της 6ης Μαΐου, ανήμερα των 27ων γενεθλίων του, ο «3D» κάνει ένα καταπληκτικό παιχνίδι με 15 πόντους (2/2, 2/2, 5/6 βολές) 6 κερδισμένα φάουλ, 3 ασίστ, 3 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα, 22 αξιολόγηση και κυρίως καθοδηγεί σωστά την ομάδα του.
Ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 93–91 της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ολοκληρώνοντας μια πανδαισία που είχε 102 πόντους στο δεύτερο μισό, έναντι 82 (46-36) στο πρώτο και κυρίως την επιστροφή του Παναθηναϊκού στο θρόνο, έπειτα από πέντε χρόνια, κατακτώντας την 4η Ευρωλίγκα της ιστορίας του. Στην Ελλάδα κέρδισε ξανά πρωτάθλημα και κύπελλο, πετυχαίνοντας έτσι για πρώτη φορά το triple-crown.
