Αναστασίου: «Ποτέ δεν ξέρεις στη ζωή – Έχει επενδύσει ο Αλαφούζος»!

    Ο Γιάννης Αναστασίου μίλησε για όλους και για όλα. Το πρώτο του πέρασμα ως πρώτος προπονητής στον Παναθηναϊκό, η καλή επαφή με τον Γιάννη Αλαφούζο, το… παράθυρο επιστροφής στο μέλλον που άφησε ανοιχτό και όχι μόνο

    Επί παντός επιστητού μίλησε ο Γιάννης Αναστασίου σε μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε. Ο έμπειρος Έλληνας προπονητής αναφέρεται στον τίτλο που κατέκτησε με τον Παναθηναϊκό, στους λόγους που η τότε ομάδα ήταν συμπαγής αλλά και στο πέρασμα του από Ρόντα, Κοτράικ, Ομόνοια και Ατρόμητο.

    Αναλυτικά παρακάτω η συνέντευξη που παραχώρησε στο sdna.gr

    Πως ήταν τα πράγματα στο πρώτο πέρασμά σας από τον Παναθηναϊκό; Ήταν εντελώς διαφορετικά τα δεδομένα;

    «Σίγουρα ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα γιατί τότε υπήρχε αρκετό χρήμα και διάθεση από τους ανθρώπους της ομάδας να την κάνουν νούμερο 1 στην Ελλάδα. Προσπάθησε η διοίκηση να μαζέψει ότι καλύτερο υπήρχε τόσο σε Έλληνες όσο και σε ξένους και τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά σε σχέση με το τώρα».

    Το 2013 έρχεστε ως πρώτος προπονητής στον Παναθηναϊκό. Τι ήταν αυτό που σας έπεισε;

    «Η αλήθεια είναι ότι τότε ήταν μια μεταβατική περίοδος. Είχε αποσυρθεί η πολυμετοχικότητα και ο Βαρδινογιάννης είχε αποφασίσει να δώσει τις μετοχές και να φύγει. Ήταν αρκετά δύσκολη περίοδος. Αν θυμάστε η ΑΕΚ την προηγούμενη χρονιά είχε υποβιβαστεί και υπήρχε ένας φόβος για το πώς θα παρουσιαστεί η ομάδα. Είχα βιώσει το μεγαλείο του Παναθηναϊκού όταν είχα έρθει ως βοηθός του Τεν Κάτε. Ήξερα ότι υπήρχαν οι βάσεις. Τότε όταν ήρθα είχα μιλήσει με τον κ. Αλαφούζο.

    Είχα κάνει μια καλή κουβέντα με τον πρόεδρο και είχα πειστεί από το πλάνο. Ταυτόχρονα η ύπαρξη του κ. Σαμαρά στις ακαδημίες έπαιξε ρόλο καθώς ήξερα πως μπορώ να στελεχώσω την ομάδα. Μαζί λοιπόν με όλο το τεχνικό τιμ αλλά και τον κ. Νταμπίζα θέσαμε ως στόχο να φτιάξουμε μια ομάδα που σε πρώτη φάση θα ήταν ανταγωνιστική και θα ενέπνεε ένα σεβασμό όταν βρισκόταν μέσα στο γήπεδο. Θέλαμε να βάλουμε κάποια στοιχεία που να την κάνουν να ξεχωρίζει από μια μέτρια ομάδα. Θέλαμε να φτιάξουμε ένα σύνολο που σε βάθος χρόνου θα μπορεί να διεκδικεί τίτλους».

    Όταν ξεκινήσατε την προετοιμασία είχατε αρκετούς νεαρούς παίκτες. Αυτό σας φόβιζε; Το γεγονός ότι έπρεπε να χτίσετε την ομάδα με νεαρούς παίκτες;

    «Όταν μπαίνεις μέσα και ξεκινάς και δουλεύεις δεν σκέφτεσαι κάτι συγκεκριμένο, απλά είσαι προσηλωμένος στο να κάνεις το καλύτερο. Τα παιδιά από τις ακαδημίες προσπαθούσαν και το σημαντικότερο ήταν ότι το πρώτο που κάναμε ήταν να βάλουμε ως στόχο να γίνουμε ομάδα. Αυτό μπορώ να πω ότι το καταφέραμε τους πρώτους δύο μήνες και μετά ήταν πολύ εύκολη η ένταξη των ξένων που ήρθαν, καθώς λειτουργούσαμε ήδη σαν ομάδα. Υπήρχαν κάποια στοιχεία που οι ξένοι ποδοσφαιριστές που ερχόντουσαν τα είχαν και γνωρίζαμε ότι θα προσαρμοστούν πιο εύκολα.

    Είχαμε εξετάσει και τόσο τι χαρακτήρες ήταν όσο και την προσωπικότητα τους, ώστε να δούμε αν μπορούν να προσαρμοστούν στον Παναθηναϊκό. Είχα δώσει μεγάλη βαρύτητα τότε στο να έρθουν παίκτες που να έχουν μεγάλες παραστάσεις, ώστε να μπορούν να βοηθήσουν τους νεαρούς παίκτες που είχαμε στην ομάδα. Ήταν σημαντικό να πάρουμε παίκτες με παραστάσεις, καθώς αν είχαν έρθει παίκτες χωρίς παραστάσεις σε συνδυασμό με τους νεαρούς που είχαμε θα αναγκαζόμασταν να ψαχτούμε αρκετά για να βρούμε το δρόμο μας. Τα παιδιά που ήρθαν είχαν αυτά τα στοιχεία, η ομάδα λειτουργούσε ρολόι και ο καθένας είχε το ρόλο του».

    Ποιο ήταν το στοιχείο που έκανε την ομάδα τότε τόσο ενωμένη, τόσο συμπαγής;

    «Ήταν φυσικά το πολύ καλό κλίμα, αλλά πάνω απ΄ όλα το γεγονός ότι ήμασταν ομάδα με όλη την έννοια της λέξης. Είχα ξεκαθαρίσει στα παιδιά ότι όλοι είναι χρήσιμοι και πως η ομάδα είναι πάνω από όλους. Τους είχα ξεκαθαρίσει ότι όποιος βάλει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα δεν θα έχει θέση σε αυτή. Αυτό ήταν το μότο μας. Ξέραμε τι χαρακτήρες ήταν.

    Μάλιστα όταν ήρθαν κάναμε μία κουβέντα με τον καθένα και τους εξηγήσαμε ποιος θα είναι ο ρόλος τους και ποιες οι αρμοδιότητές τους . Από τη στιγμή που ήταν όλα ξεκάθαρα από την αρχή ήταν πολύ εύκολο για τον καθένα. Δεν θα μπορούσε να σου πει κάποιος κάτι από τη στιγμή που κάποια πράγματα είχαν ειπωθεί και συμφωνηθεί από την αρχή. Τους έλεγα πάντα ότι δεν θα λέτε «νομίζω ή πιστεύω» αλλά θα είστε σίγουροι για ότι κάνετε».

    Όταν ξεκινήσατε αυτή την προσπάθεια πιστεύατε ότι θα έρθει τόσο γρήγορα ένας τίτλος όπως και ήρθε;

    «Εντάξει δεν το πιστεύεις . Πιστεύεις ότι θα κάνεις βήματα μπροστά αλλά από τη στιγμή που είσαι σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός, ο οποίος έχει βαριά φανέλα και μεγάλο όνομα πιστεύεις ότι πάντα μπορείς να διεκδικήσεις ένα τίτλο. Το θέμα είναι ότι είχαμε σαν στόχο να κάνουμε βήματα και νομίζω ότι τον πρώτο χρόνο το πετύχαμε. Οι ίδιοι οι παίκτες το κατάφεραν αυτό και αυτοί είναι ο λόγος που ο Παναθηναϊκός έπαιξε τότε το ποδόσφαιρο που έπαιξε».

    Μετά την επιτυχημένη πρώτη χρονιά ανέβηκαν οι προσδοκίες που είχε ο κόσμος. Σωστά ;

    «Ναι αυτό ήταν λογικό, αλλά εμείς εσωτερικά είχαμε παραμείνει προσγειωμένοι. Ξέραμε ότι ήταν αρκετά δύσκολο από πλευράς χρημάτων να κοντράρουμε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, διότι είχαν πολύ μεγάλα μπάτζετ. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να κάνουμε τα βήματα που πρέπει. Έγιναν πολλά ωραία πράγματα την πρώτη χρονιά. Την πρώτη χρονιά θέλαμε να βάλουμε τις βάσεις σαν ομάδα και να βάλουμε κάποια στοιχεία που να μας ξεχωρίζουν από τις άλλες ομάδες, όπως ήταν η ταχύτητα, το πρέσινγκ και η συνοχή.

    Τα καταφέραμε αυτά και την δεύτερη χρονιά προσπαθήσαμε να βάλουμε πράγματα στο τακτικό κομμάτι. Όπως το να κερδίζουμε παιχνίδια με την τακτική. Ειδικά στους αγώνες κόντρα στις ομάδες με μικρότερη δυναμικότητα επιθυμούσαμε να έχουμε ένα κορμό 5-6 Ελλήνων παικτών, να κερδίζουμε τους αγώνες αυτούς και στη συνέχεια η ομάδα να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται».

    Αφότου ολοκληρώθηκε η πρώτη σεζόν εσείς τι στόχους θέσατε με τους συνεργάτες σας;

    «Ο στόχος ήταν να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί και να μειώσουμε την διαφορά από τον Ολυμπιακό, όπως και έγινε. Θέλαμε να ασκήσουμε πίεση και όχι να κριθεί το πρωτάθλημα από τον Οκτώβριο. Να πάει όσο πιο μακριά γίνεται».

    Σε μια πρόσφατη συνέντευξη σας είχατε αναφερθεί στο πρωτάθλημα του 2015. Τι είχε γίνει τότε;

    «Η αλήθεια είναι ότι τότε δεν μας άφησαν να διεκδικήσουμε αυτό που είχαμε κερδίσει μέσα στον αγωνιστικό χώρο».

    Και τότε και τώρα βλέπουμε ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει το σεβασμό που πρέπει από τους διαιτητές. Ποιος είναι ο λόγος που συμβαίνει αυτό;

    «Νομίζω ότι τα πράγματα τότε ήταν πιο έντονα σε σχέση με το πώς είναι τώρα. Τότε ήμασταν ο άμεσος ανταγωνιστής του Ολυμπιακού και υπήρχε τρομερή πίεση. Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει η κατάσταση με την έλευση του VAR και των ξένων αρχιδιαιτητών. Βλέπω ότι τα πράγματα είναι καλύτερα από ότι ήταν τότε».

    Πως άφηναν ανεπηρέαστη την ομάδα όλα αυτά που γινόντουσαν με τη διαιτησία;

    «Αυτό που είχα θέσει σαν όρο από την πρώτη μέρα και με βάση αυτά που έβλεπα τα προηγούμενα έτη ήταν να μην υπάρχει γκρίνια για τον διαιτητή, καθώς πολλές φορές οι παίκτες το έβρισκαν σαν υπεκφυγή. Αυτό που τους είχα πει από την πρώτη μέρα που ανέλαβα ήταν ότι δεν θα μιλάει κανείς στον διαιτητή και αν θυμάστε τότε η συμπεριφορά των παικτών μας απέναντι στον εκάστοτε διαιτητή ήταν καταπληκτική. Μόνο ο αρχηγός είχε δικαίωμα να μιλήσει και θεωρώ ότι το τηρούσαμε με θρησκευτική ευλάβεια αυτό. Αυτό που έλεγα πάντα είναι ότι εμείς έπρεπε να μένουμε συγκεντρωμένοι στον στόχο μας.

    Όταν σφύριζε ο διαιτητής κάτι θα έπρεπε να το σεβαστούμε είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Έδινα μεγάλη έμφαση στον τομέα της συγκέντρωσης και ήταν και κάτι πάνω στο οποίο κάναμε πλύση εγκεφάλου στα παιδιά. Δεν ήταν εύκολο, διότι και τα παιδιά έβλεπαν ότι παίρνονταν κάποιες αποφάσεις , οι οποίες δεν είχαν λογική. Ήταν κάτι που φαινόταν ότι δεν μπορεί να αλλάξει και έπρεπε να ζήσεις με αυτό. Οπότε εμείς προσπαθούσαμε να ασχοληθούμε αποκλειστικά με το παιχνίδι μας και όχι με πράγματα που θα μας παρέκκλιναν από τον στόχο μας».

    Όλο αυτό προκαλούσε λογικά και σε σας έναν εκνευρισμό. Πως το διαχειριστήκατε όλο αυτό με τον εαυτό σας;

    «Δεν ήταν εύκολο και δεν είναι εύκολο. Προσπαθείς να μην ξεφεύγεις και να κρατάς τον εαυτό σου στα επιτρεπτά όρια. Αυτά που κατάλαβα είναι ότι δεν θα βγάλεις και άκρη. Υπάρχουν αρμόδια όργανα, υπάρχει η διοίκηση να ασχοληθεί με αυτά, καθώς δεν ήταν αρμοδιότητα δική μου αυτό.

    Το άσχημο ήταν ότι έκανες κάποιες προσπάθειες μέσα στο γήπεδο, έφερνες κάποια αποτελέσματα και με κάποιες αποφάσεις μπορούσαν να σου στερήσουν το ότι πετύχαινες. Δυστυχώς ήταν άσχημο αυτό που γινόταν. Πλέον δεν γίνεται και φαίνεται ότι τα πράγματα βελτιώνονται και ελπίζω να είναι καλύτερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο τα επόμενα χρόνια».

    Όλο αυτό το πράγμα με τη διαιτησία άλλαξε λόγω των προσώπων ή μόνο λόγω της έλευσης του VAR;

    «Το VAR βοήθησε σίγουρα. Οι αλλαγές που έγιναν, η διαφορετική προσέγγιση που υπήρξε φάνηκε με τον ερχομό του ξένου αρχιδιαιτητή. Φάνηκε ότι δεν μπορεί να επηρεαστεί από εξωγενείς παράγοντες και ότι κοιτάζει αποκλειστικά να κάνει τη δουλειά του».

    Ποια ήταν η σχέση σας και η συνεργασία σας με τον Νίκο Νταμπίζα;

    «Εντάξει, θεωρώ ότι είχαμε μια αρκετά καλή σχέση. Είχαμε μια κοινή θέση μια κοινή γραμμή. Αυτό το είχα συζητήσει τόσο με τον πρόεδρο όσο και με τον Νίκο. Το πιο σημαντικό ήταν ότι δεν παρέκλινε κανείς. Η απόφαση που πάρθηκε τον δεύτερο χρόνο έγινε από τη διοίκηση και έπρεπε να τη σεβαστούμε. Δεν ήταν θέμα δικό μας».

    Ποια ήταν η σχέση σας με τον Φύσσα και τον Βόκολο;

    «Μπορώ να πω ότι ήταν καθαρά επαγγελματικές».

    Πόσο συχνή επαφή είχατε με τον Γιάννη Αλαφούζο κατά τη διάρκεια της θητείας σας στον Παναθηναϊκό; Τι σχέση είχατε;

    «Καθημερινή ήταν η επαφή με τον πρόεδρο. Είχε πλήρη ενημέρωση για το τι γίνεται στην ομάδα. Ήταν ενήμερος για τα πάντα. Από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. Ήταν το απόλυτα φυσιολογικό να γνωρίζει τι ακριβώς γίνεται στα ενδότερα της ομάδας.

    Από τη στιγμή που δεν ήταν εφικτό να είναι συνέχεια εκεί είναι απόλυτα φυσιολογικό να του μεταφέρω τα πάντα, καθώς ο καθένας θα μπορούσε να του μεταφέρει τις πληροφορίες, όπως αυτός ήθελε. Ήξερε τα πάντα για όλους τους παίκτες. Ήταν καθαρά μια επικοινωνία που λειτούργησε. Το σημαντικότερο ήταν πως πριν παρθεί μια απόφαση ήξερε το γιατί θα παρθεί».

    Την τελευταία σας χρονιά στον Παναθηναϊκό είχαν γίνει κάποιες μεταγραφές που δεν βγήκαν, όπως του Σάντσες και του Εσιέν. Είχατε συμφωνήσει εσείς με αυτές τις μεταγραφές;

    «Για τον Εσιέν είχα δώσει εντολή να υπογράψει μόνο αν είναι fit. Όταν πέρασε τα εργομετρικά μου είπαν ότι δεν είναι fit αλλά υπέγραψε. Ήταν μια απόφαση που πάρθηκε και έπρεπε να προχωρήσουμε με αυτό. Πάντα υπήρχε ένας δεύτερος δρόμος, δηλαδή μπορούσα να σηκωθώ και να φύγω, αλλά θεωρώ ότι δεν είναι πρέπον και σωστό να εγκαταλείπεις τη μάχη. Πρέπει να πολεμήσεις.

    Θεωρούσα τότε ότι για την ομάδα αυτή είχα… χύσει αρκετό ιδρώτα και αρκετή ενέργεια για να μεγαλώσει αυτό το… μωρό. Στο θέμα με το Σάντσες πάλι έγινε ένα λάθος, καθώς είχα δώσει εντολή να κρατήσουμε τον Σίλντενφελντ. Με τον Σίλντενφελντ οι διαπραγματεύσεις κράτησαν καιρό και ο παίκτης, όπως ήταν λογικό είχε απογοητευτεί. Πήγαμε λοιπόν και πήραμε τον Σάντσες και δώσαμε τα διπλάσια χρήματα. Ο Σάντσες ήταν ένας παίκτης που δεν προσαρμόστηκε στα δεδομένα της ομάδας και ήρθε χωρίς να είναι fit και αυτός».

    Τον αποκλεισμό από την Γκαμπάλα πως τον διαχειριστήκατε;

    «Ήταν το μοναδικό μελανό σημείο της θητείας μου στον Παναθηναϊκό. Είχαν δημιουργηθεί αρκετές προσδοκίες,πράγμα αναμενόμενο από την εξέλιξη που είχε η ομάδα. Δυστυχώς στο ποδόσφαιρο πέρα από τις επιτυχίες υπάρχουν και οι αποτυχίες και το σημαντικότερο είναι το πώς θα τις διαχειριστείς. Νομίζω ότι οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί με τις μεταγραφές που έγιναν ήταν μεγάλες, αλλά στην ουσία κανείς δεν είχε καταλάβει ότι οι κινήσεις που είχαμε κάνει δεν μας είχαν βοηθήσει να πραγματοποιήσουμε κάποια βήματα μπροστά. Στην ουσία μείναμε εκεί που ήμασταν. Ήταν δύσκολες οι επόμενες εβδομάδες.

    Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα η αλήθεια είναι ότι δεν βοηθούσε καθόλου. Είναι φυσιολογικό να υπάρχει πίεση, αλλά από ένα σημείο και μετά ισοπεδώθηκαν όλα. Ξεχάστηκαν όλα τα καλά που είχαν γίνει. Το θέμα ήταν πως θα το διαχειριστούμε. Αυτό που είχα πει στον πρόεδρο ήταν να πουλήσουμε τον Καρέλη και να διώξουμε τον Εσιέν, ο οποίος είχε υποπέσει σε ένα πολύ σοβαρό πειθαρχικό παράπτωμα. Θα μπορούσαμε να καλύψουμε τη χασούρα από την μη πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, με την πώληση του Καρέλη και από τα λεφτά που θα γλιτώναμε από τον Εσιέν.

    Είχαμε από πίσω τον Λάμπρου, ο οποίος ήταν ότι καλύτερο υπήρχε τότε στην ακαδημία. Να βάλεις τον Λάζαρο μέσα στο κάδρο και να μπορέσει σιγά σιγά η ομάδα να στηριχθεί πάνω σε αυτόν. Το κλαμπ θεώρησε ότι με την πώληση του Καρέλη θα δείξουμε στον κόσμο ότι αποδυναμωνόμαστε και δεν προχώρησε η κίνηση. Υπήρχε μεγάλη πίεση στην καθημερινότητα».

    Ποιο ήταν το παρασκήνιο της αποχώρησης σας από τον Παναθηναϊκό;

    «Έγινε μια κουβέντα με τον πρόεδρο. Μια μέρα μετά την λύση της συνεργασίας βρεθήκαμε. Μου είπε κάποια πράγματα , του είπα κάποια πράγματα και εγώ, αλλά θεωρώ ότι αυτά δεν πρέπει να λέγονται δημόσια. Από τον Παναθηναϊκό έφυγα με καλό τρόπο».

    Μετανιώνετε για κάτι που κάνατε στη θητεία σας στον πάγκο του Παναθηναϊκού;

    «Μετά από το ματς με την Σταντάρ Λιέγης δέχθηκα μία πρόταση από την Γκενκ. Η αλήθεια είναι ότι λειτούργησα με το συναίσθημα και δεν τη σκέφτηκα καθόλου. Δεν ξέρω αν αποδεχόμουν την πρόταση της Γκενκ τότε, πως θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα. Επίσης, όταν αποκλειστήκαμε από την Ξάνθη μετάνιωσα για τον τρόπο που διάβασα το παιχνίδι και το πώς το διαχειρίστηκα.

    Τέλος, στην τελευταία μου χρονιά και όταν είχαν γίνει όλα αυτά με τους Σάντσες – Εσιέν και βρισκόμουν στην προετοιμασία πέρασε από το μυαλό μου να πω στον πρόεδρο ότι αποχωρώ, καθώς δεν έγιναν αυτά που είχαν συμφωνηθεί. Δεν το έκανα, καθώς λειτούργησα πάλι με το συναίσθημα».

    Αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω θα παίρνατε την απόφαση να φύγετε τότε;

    «Κοίτα αν γυρνούσα το χρόνο πίσω θα ήμουν πιο απαιτητικός σε κάποια πράγματα. Όπως για παράδειγμα στο θέμα του Σίλντενφελντ θα έθετα βέτο για να μείνει».

    Πολλοί όμως θα πουν: «Για ποιο λόγο δεν έβγαινε να το πει τότε; Και βγαίνει μετά;»

    «Ξέρεις τι γίνεται; Πολλοί θα σου πουν ότι τα ρίχνεις στους παίκτες. Οπότε πάντα θα πρέπει να προστατεύεις τα εσωτερικά της ομάδας και έτσι πολλές φορές τα επωμίζεσαι και εσύ ορισμένα πράγματα. Το θέμα είναι ότι δουλεύεις σε έναν οργανισμό και είσαι μέρος αυτού. Όταν παίρνονται αποφάσεις θα πρέπει να το υποστηρίζουν όλοι».

    Ο Γιώργος Δώνης σε μία συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα είπε ότι στον Παναθηναϊκό συνηθίζουν να δίνουν τα κλειδιά στους τεχνικούς διευθυντές. Εσείς είχατε βιώσει κάτι τέτοιο τότε;

    «Τον πρώτο χρόνο με τον Νταμπίζα είχαμε αρκετά καλή συνεργασία σε αυτό το κομμάτι. Τον δεύτερο χρόνο που προσπαθήσαμε να κάνουμε κάποια πράγματα δεν μπόρεσαν να γίνουν, καθώς όταν δεν υπάρχουν πολλά χρήματα προσπαθείς να είσαι φειδωλός. Εγώ τότε αυτό που έκανα ήταν να δίνω τα χαρακτηριστικά που ήθελα για κάθε θέση στον τεχνικό διευθυντή και από κει και πέρα ήταν αρμοδιότητα του τεχνικού διευθυντή να βρει τον παίκτη. Δεν μπορούσα να κοιτάζω 100 παίκτες.

    Αυτό που έθετα σαν αρχή στον εκάστοτε τεχνικό διευθυντή είναι να γίνεται μια επιλογή από τους 100, στη συνέχεια να γίνονται 20, μετά να γίνονται 5 και από τους 5 να επιλέξουμε τους 2, οι οποίοι θα είναι «συμβατοί» με τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν. Ουσιαστικά πάνω σε αυτό προσπάθησα να κινηθώ. Σίγουρα σε κάποιες στιγμές ίσως χάθηκε η μπάλα. Εγώ δεν ήθελα να μπαίνω στα οικονομικά θέματα. Δεν είναι σωστό να μπαίνεις στα χωράφια άλλου, καθώς δεν θα ήθελα να… μπουν και στα δικά μου. Έκανα focus στην προπόνηση μου και όλη η σκέψη ήταν στο να προοδεύει ο σύλλογος».

    Όταν εσείς θέλατε έναν συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή και το αναφέρατε στον εκάστοτε τεχνικό διευθυντή σας άκουγε. Τα «θέλω» σας γινόντουσαν πραγματικότητα;

    «Όταν έφυγε ο Φιγκερόα είχαμε με τον Νταμπίζα μια κουβέντα για τον αντικαταστάτη του. Εγώ ήθελα τον Μάρκους Ρόζενμπεργκ τον Σουηδό, ο οποίος είχε μείνει ελεύθερος τότε, ενώ ο Νίκος ήθελε τον Πέτριτς. Συζητήσαμε, επέμενε κατά κάποιον τρόπο ότι θα μας έδινε κάποια διαφορετικά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι μας και τελικά συμφωνήσαμε και πήραμε τον Πέτριτς.

    Επίσης, στο ξεκίνημα της τρίτης χρονιάς είχα ζητήσει έναν Αυστριακό επιθετικό, τον Γιάνκο, ο οποίος είχα πει ότι θα ήταν σημαντικό να έρθει, καθώς θα ήταν ένας επιθετικός με διαφορά χαρακτηριστικά από τους υπάρχοντες και θα μας έδινε λύσεις. Τότε μου είπαν ότι δεν υπάρχουν χρήματα, καθώς είχαν δοθεί πολλά χρήματα για τους Σάντσες – Εσιέν».

    Πως ήταν τα πράγματα στην Κοτράικ και στην Ρόντα;

    «Πριν πάω στη Ρόντα η ομάδα είχε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Άλλαξα τον τρόπο παιχνιδιού και στο τέλος πέτυχαμε τον στόχο και μείναμε στην κατηγορία. Τον Μάρτιο ήρθε η πρόταση από την Κοτράικ. Εκεί παρότι ξεκινήσαμε καλά, η ομάδα ήταν άτυχη, καθώς είχε αρκετούς τραυματισμούς. Η διοίκηση τότε πήρε μια βιαστική απόφαση που θύμισε ελληνική πραγματικότητα».

    Μετά παίρνετε την απόφαση να προπονήσετε την Ομόνοια; Τι κατάσταση βρίσκετε εκεί;

    «Η Ομόνοια βρισκόταν τότε σε μια μεταβατική περίοδο. Είχαν γίνει κάποια οικονομικά ανοίγματα τα προηγούμενα χρόνια και προσπάθησε να τα καλύψει. Μάλιστα τότε είχε έρθει ένας Κύπριος επενδυτής, ο οποίος ζούσε στην Αμερική μέχρι τότε και είχε επιλέξει να φέρει Ισπανό προπονητή και Ισπανό τεχνικό διευθυντή, οι οποίοι είχαν επιλέξει αρκετούς Ισπανούς παίκτες. Η ομάδα δεν είχε κάνει καθόλου καλό ξεκίνημα. Προσπάθησα να κάνω την Ομόνοια πιο ομάδα».

    Όταν εσείς πήγατε είχατε από πάνω… σας έναν Ισπανό τεχνικό διευθυντή. Πως ήταν τα πράγματα;

    «Ουσιαστικά όταν πήγα εγώ τον Ισπανό τεχνικό διευθυντή τον είχε βάλει στο περιθώριο η διοίκηση, καθώς είχαν απογοητευτεί από τις επιλογές των παικτών. Είχα μιλήσει και είχα ξεκαθαρίσει ότι οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται θα είναι καθαρά δικές μου. Δεν θα είχε καμία επέμβαση ο τεχνικός διευθυντής στο αγωνιστικό κομμάτι»

    Φοβηθήκατε πως αυτοί οι παίκτες δεν θα αποδώσουν όσο έπρεπε από τη στιγμή που είχαν έρθει στην ομάδα με άλλα δεδομένα;

    «Ποντάρεις στο ότι οι παίκτες είναι επαγγελματίες και θέλουν να παίζουν και να κερδίζουν. Έγιναν κάποιες κουβέντες με τον κάθε παίκτη ατομικά και προσπάθησα να εξηγήσω στον καθένα τι ακριβώς θέλω και τι ρόλο θα έχει στην ομάδα. Το σημαντικό ήταν να γίνουμε ομάδα.

    Ο στόχος ήταν να μπούμε στην πρώτη εξάδα και τα καταφέραμε. Αυτό ήταν και η μεγαλύτερη επιτυχία, αρκεί να δει κανείς που ήταν η ομάδα όταν ξεκινήσαμε. Προσπαθήσανε όλοι και το… πράγμα μαζεύτηκε. Γίναμε πιο ομάδα. Όταν ήρθε ο καινούριος τεχνικός διευθυντής είχαμε μια διαφορά φιλοσοφίας. Έτσι δεν υπήρξε ταύτιση απόψεων και οι δρόμοι μας χώρισαν».

    Επόμενο βήμα ο Ατρόμητος. Πως ήταν τα πράγματα εκεί;

    «’Οταν έφυγα από τον Ατρόμητο ήμουν μέσα σε όλους τους στόχους. Με τον Ατρόμητο είχαμε διαφορά στη φιλοσοφία αλλά και στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας».

    Όταν φύγατε εσείς το 2015 ήρθε ο Στραματσιόνι και άλλαξε άρδην τη φιλοσοφία της ομάδας. Φέτος το καλοκαίρι είδαμε κάτι αντίστοιχο με τον Τσάβι Ρόκα να αλλάζει τελείως το πλάνο που υπήρχε επί εποχής Δώνη. Πως βλέπετε εσείς την αλλαγή αυτή;

    «Το κλαμπ πήρε μια απόφαση. Όταν ξεκινάς ένα καινούργιο πρότζεκτ τα πάντα κρίνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο».

    Θεωρείτε ότι αυτές οι περίοδοι που σας ανέφερα ταυτίζονται;

    «Εντάξει θα σου πω . Στην περίπτωση τη δική μου η αλλαγή έγινε τον Νοέμβριο και οι μεταγραφές τον Ιανουάριο ενώ σε αυτή την περίπτωση ανέλαβε ένας προπονητής από το καλοκαίρι. Είναι λογικό όταν υπάρχει ένας ξένος τεχνικός διευθυντής στην ομάδα να έχει στην ατζέντα του περισσότερους ξένους παρά Έλληνες. Από τη στιγμή που κάνεις μια τέτοια συνεργασία ξέρεις ότι από τους παίκτες που θα έρθουν οι περισσότεροι θα είναι ξένοι. Οπότε είναι αναμενόμενο.

    Είναι λογική η επιλογή τόσο των παικτών όσο και του προπονητή. Θα σου πω κάτι. Όταν θα πάει ένας Έλληνας προπονητής στην Ολλανδία δεν θα έχει τη δυνατότητα να φέρει 10 Έλληνες παίκτες. Στην Ελλάδα όμως επικρατεί η ξενομανία. Υπάρχουν τέτοιες τάσεις. Εγώ βρεθεί στην Ολλανδία και έχω παρακολουθήσει προπονητές να κάνουν πράγματα, τα οποία αν έκανε Έλληνας προπονητής θα τον είχαμε στείλει στο… διάστημα. Εδώ στην Ελλάδα ο Έλληνας θα είναι σε δεύτερη μοίρα και ο ξένος θα απολαμβάνει την ασυλία».

    Στον Παναθηναϊκό όμως βλέπουμε ότι μετά τον Στραματσιόνι η υπομονή που κάνει με τον ξένο προπονητή δεν είναι η ίδια;

    «Έχει να κάνει με την επένδυση που γίνεται και με τους παίκτες που έρχονται. Όταν έχεις από την μία έναν προπονητή που ξεκινάει με 15 πιτσιρικάδες και από την άλλη έχεις έναν άλλο που επί εποχής του στην ομάδα έχουν έρθει 15 μεταγραφές ξένων είναι λογικό να μην έχεις τις ίδιες απαιτήσεις. Είναι απόλυτα λογικό αυτό».

    Πως τον βλέπετε τον Παναθηναϊκό φέτος;

    «Θα σου πω κάτι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο λόγω όλου αυτού του θέματος με τον κορωνοϊό. Ο κορωνοϊός δημιούργησε κάποιες εντελώς διαφορετικές συνθήκες στο ποδόσφαιρο. Έχοντας αυτό σαν δεδομένο ξέρεις ότι η κατάσταση των ομάδων θα είναι εντελώς διαφορετική από το αναμενόμενο. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που φαίνεται ότι ακόμα ψάχνεται μέσα στο γήπεδο. Όταν τη βλέπεις δεν σε πείθει αυτή τη στιγμή. Ακόμα είναι αρχή όμως. Ο προπονητής είναι καινούργιος και έχει καινούργια φιλοσοφία, οπότε χρειάζεται χρόνος. Θέλει υπομονή».

    Εσείς που εστιάζεται το πρόβλημα στον Παναθηναϊκό με την εμπειρία που έχετε;

    «Κοιτάξτε αυτό είναι μια κουβέντα που μπορούμε να κάνουμε, αλλά όταν δεν είσαι μέσα δεν μπορείς να ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα. Αυτό που λέω πάντα. Κάνουμε εύκολα κριτική, αλλά όταν δεν γνωρίζεις τι εντολές έχει δώσει ο προπονητής, τι έχει δουλέψει όλη την εβδομάδα , πως έχει δουλέψει και τι κάνει ο ποδοσφαιριστής την εκάστοτε στιγμή, δεν μπορείς να ξέρεις».

    Τον τελευταίο καιρό υπάρχουν διάφορα δημοσιεύματα που λένε ότι υπάρχουν επαφές με τον Γιάννη Αναστασίου προκειμένου να αντικαταστήσει τον Ντάνι Πογιάτος. Ισχύουν αυτά; Θα θέλατε να πείτε κάτι πάνω σε αυτό;

    «Ο Παναθηναϊκός έχει προπονητή».

    Εσείς θα γυρίζατε κάποια στιγμή στον Παναθηναϊκό;

    «Στη ζωή δεν ξέρεις ποτέ πως θα έρθουν τα πράγματα. Είχα την τιμή να βρεθώ ήδη δύο φορές στην ομάδα από διαφορετικό πόστο. Στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ πως θα εξελιχθούν τα πράγματα».

    Αν γυρίζατε με ποιες προϋποθέσεις θα το κάνατε;

    «Νομίζω ότι το πότε και το πώς θα γυρίσεις έχει να κάνει με το τάιμινγκ και τις συνθήκες. Από κει και πέρα όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή θα το συζητήσουμε και θα αναφερθούμε περαιτέρω».

    Υπήρχε κάποια επαφή με τον Γιάννη Αλαφούζο όλα αυτά τα χρόνια; Γενικότερα θα ήθελα να μου πείτε τι γνώμη έχετε για τον μεγαλομέτοχο του Παναθηναϊκού;

    «Ναι υπήρχε μια επαφή. Τυπική μεν καθώς έλειπα και στο εξωτερικό. Για μένα ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ένας άνθρωπος που έχει επενδύσει στον Παναθηναϊκό. Έχει βάλει αρκετά χρήματα στην ομάδα. Δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό. Θεωρώ ότι προσπαθεί να κάνει αυτό που πιστεύει καλό για την ομάδα τη δεδομένη στιγμή. Στηρίζει τις επιλογές του και την περίοδο που ήμουν στον Παναθηναϊκό η συνεργασία μας ήταν πολύ καλή. Ήταν επαγγελματική, με σεβασμό στην δουλειά που γινόταν. Ο Αλαφούζος μου έλεγε τότε ότι είναι πολύ σημαντικό για τον ίδιο να βλέπει πρόοδο στην ομάδα και αυτό γινόταν».

    Τι θεωρείτε ότι πρέπει να αλλάξει ο Παναθηναϊκός για να γίνει πιο ομάδα;

    «Είναι αυτό που είπα και πριν. Είναι δύσκολο να πεις απ΄ έξω τι γίνεται μέσα. Πολλές φορές βγαίνουν πράγματα προς τα έξω από μία μόνο πλευρά. Οπότε είναι δύσκολο να πεις τι φταίει ακριβώς. Η κριτική που κάνεις αφορά αυτά που βλέπεις σαν εικόνα. Η αίσθηση η δική μου είναι ότι το 4-3-3 είναι δύσκολο να το υποστηρίξει o Παναθηναϊκός με τα χαρακτηριστικά που έχουν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας. Το ποδόσφαιρο είναι σύνθετο. Δεν παίρνω κάποιον και απλά τον βάζω να παίξει κάπου».

    Ο Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει κάποιους ποδοσφαιριστές από αγορές που γνωρίζετε καλά. Όπως ο Αϊτόρ. Ποια είναι η γνώμη σας;

    «Ο Αϊτόρ είναι ένας παίκτης που έχει κάποια χαρακτηριστικά. Έχει κάποια χτυπήματα. Στο ένας εναντίον ενός, αν και δεν το έχουμε δει όσο παίζει στον Παναθηναϊκό, λένε ότι είναι καλός».

    Έχετε ξεχωρίσει κάποιον από το ρόστερ του Παναθηναϊκού;

    «Αυτόν που έχω ξεχωρίσει και τον παρακολουθώ όλα αυτά τα χρόνια είναι ο Αλεξανδρόπουλος. Για μένα ο μικρός είναι ένας παίκτης που κάνει σωστά βήματα και έχει ένταση στο παιχνίδι του, πράγμα που φαίνεται να λείπει από τον Παναθηναϊκό. Έχει όλα τα φόντα να κάνει το παραπάνω βήμα, με τη σωστή κατεύθυνση πάντα. Ο Αλεξανδρόπουλος έχει διάρκεια στο παιχνίδι του. Παραδείγματος χάρη και ο Χατζηγιοβάνης βγάζει ένταση , αλλά δεν έχει διάρκεια. Είναι κάτι που πρέπει να βελτιώσει. Κακά τα ψέματα σε αυτό το επίπεδο πρέπει να είσαι πιεστικός για 90 λεπτά και όχι για 10».

    Άρα κάποιος από τις μεταγραφές δεν σας έχει κάνει κάποιο… κλικ;

    «Αυτό που είπα και πριν όμως. Όλο αυτό το πρότζεκτ είναι στη αρχή. Είναι μια καινούργια φιλοσοφία, έναν νέο στυλ παιχνιδιού που παίζει η ομάδα και θέλει κάποιο χρόνο για να μπορέσουν οι παίκτες αυτοί να αποδώσουν και να βγάλουν τα στοιχεία που έχουν».

    Ξέρετε ποιο είναι το θέμα όμως. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να κάνει άλλο υπομονή. Δεν έχει το κουράγιο. Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχει φτάσει η ομάδα τρίτη αγωνιστική να έχει 1 βαθμό. Τι πρέπει να κάνει ο κόσμος;

    «Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Έχεις δύο διαφορετικές πλευρές και ο καθένας το βλέπει από την πλευρά του, όπως πρέπει. Είναι ποδόσφαιρο και έχει να κάνει με ανθρώπινους παράγοντες. Ήρθαν και έρχονται παίκτες που έχουν διαφορετική φιλοσοφία και κουλτούρα. Είναι πολλά πράγματα που ο κόσμος δεν τα κατανοεί. Δεν είναι απλά τον παίρνω, τον βάζω στο γήπεδο και παίζει. Θέλουν όλοι κάποιο χρόνο. Από κει και έπειτα η φράση «χρειάζεται χρόνο» την ορίζει διαφορετικά ο καθένας. Είναι δύσκολο όλο αυτό».

    Γίνεται πολύ κουβέντα για τη συνύπαρξη Καρλίτος – Μακέντα. Εσείς θεωρείτε ότι μπορούν να αποδώσουν στο 4-3-3 ή πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που προσεγγίζει το παιχνίδι η ομάδα;

    «Κοιτάξτε. Δουλειά του κάθε προπονητή είναι να βλέπει ποιο είναι το καλύτερο για την ομάδα του. Και εγώ όταν ξεκίνησα στον Παναθηναϊκό παίζαμε 4-3-3. Ειχαμε 70% κατοχή και κάναμε δύο ευκαιρίες σε όλο το παιχνίδι. Επέλεξα λοιπόν εγώ τότε να αλλάξω το σύστημα και να παίξω με τους Φιγκερόα και Μπεργκ μπροστά. Είναι κάτι αντίστοιχο με τώρα, με τη διαφορά ότι τότε εμείς δεν είχαμε τόσα εξτρέμ. Δεν είχαμε πέρα από τον Ντίνα, κάποιον καθαρόαιμο εξτρέμ. Ήταν εύκολο λοιπόν να αλλάξουμε τον τρόπο παιχνιδιού. Τώρα όμως η ομάδα έχει εξτρέμ, έχει τους Αϊτόρ , Σαβιέρ , Εμμανουηλίδη και Χατζηγιοβάνη».

    Ναι παρόλα αυτά όμως ο προπονητής επιλέγει να βάλει αριστερά τον Καρλίτος και τον Μακέντα στην κορυφή;

    «Είναι δύσκολη η κατάσταση αυτή. Θα σου πω μια προσωπική εμπειρία από την τελευταία χρόνια μου στον Άγιαξ. Ο Άγιαξ τότε έπαιζε ένα κλασσικό 4-3-3 και θυμάμαι ήμασταν τότε 5 φορ. Ήταν ο Χούντελαρ, ήταν ο Ρόζενμπεργκ, ήταν ο Χαριστέας, ήμουν εγώ και ο Μπάμπελ. Ο προπονητής ήθελε να παίξει το 4-3-3 και πολλές φορές έπαιζε δεξί εξτρέμ ο Μπάμπελ και αριστερό εξτρέμ ο Ρόζενμπεργκ ή ο Χαριστέας. Ήταν δύσκολο. Γι΄ αυτό πάντα λεώ ότι το σύστημα που θα παίξεις θα πρέπει να ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά των παικτών που έχεις».

    Ίσως στην προκειμένη να είναι καλύτερο να παίξει με 2 φορ μπροστά;

    «Αυτό είναι κάτι που ξέρει ο προπονητής καλύτερα, καθώς αυτός βλέπει τους παίκτες στις προπονήσεις. Ξέρει ο κάθε παίκτης τι μπορεί να κάνει και σε τι διάρκεια και ένταση μπορεί να το κάνει. Σημαντικό είναι να υπάρχει διάρκεια και ένταση. Να μην υπάρχουν δηλαδή νεκρά διαστήματα. Πρέπει οι αυξομειώσεις αυτές να πάψουν να υφίστανται. Να υπάρχει μια ταυτότητα».

    Πέρα από τον Αλεξανδρόπουλο έχετε ξεχωρίσει κάποιον άλλον νεαρό ποδοσφαιριστή στον Παναθηναϊκό;

    «Νομίζω ότι αυτή η φουρνιά των παικτών που είναι στην ομάδα τώρα είναι πολύ καλή. Και ο Σερπέζης, και ο Αθανασακόπουλος, και ο Εμμανουηλίδης και ο Αλεξανδρόπουλος και οι λίγο πιο παλιοί Μπουζούκης – Χατζηγιοβάνης είναι παιδιά που έχουν πολύ καλή εκπαίδευση και δεν έχουν καμία σχέση με τα παιδιά που ήταν την περίοδο που προπονούσα εγώ τον Παναθηναϊκό.

    Υπάρχει ένας κόρμος από καλούς νεαρούς Έλληνες παίκτες. Επίσης και ο Τζαβίδας έρχεται από πίσω που έχει καλά στοιχεία. Και οι Ξενόπουλος και Χριστογεώργος είναι δύο παιδιά αρκετά καλά και εχουν όλα τα φόντα για να εξελιχθούν. Το θέμα είναι ότι αυτά τα παιδιά δεν μπορούν από τώρα να σηκώσουν το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού. Θέλουν βοήθεια. Θα πρέπει οι ξένοι να τους βοηθήσουν και να κουμπώσουν με το υπάρχον σύνολο για να τους βοηθήσουν να κάνουν το βήμα παραπάνω».

    Θεωρείτε ότι έχετε αφήσει κάτι στη μέση;

    «Ο χρόνος θα δείξει».

    Τον Παναθηναϊκό τον έχετε σαν επιλογή στο μυαλό σας;

    «Μπορεί να έχουμε στο μυαλό μας κάτι, αλλά το θέμα είναι ότι υπάρχουν δύο πλευρές. Το ζήτημα λοιπόν είναι να υπάρχει ταύτιση ιδεών και απόψεων και από τις δύο πλευρές. Θεωρητικά μπορούμε πάντα να μιλάμε. Έχω βρεθεί ήδη δύο φορές στον Παναθηναϊκό. Όσα χρόνια και να περάσουν εγώ θα λέω πάντα ότι ο Παναθηναϊκός σε τρόπο λειτουργίας παραμένει ένα μεγάλο κλαμπ.

    Το θέμα είναι αυτή τη στιγμή πως πρέπει η απόδοση και τα αποτελέσματα να είναι ανάλογα. Ξαναλέω ότι για μένα ήταν τιμή που δούλεψα σε αυτή την ομάδα και τουλάχιστον προσπάθησα είτε σαν βοηθός είτε σαν πρώτος προπονητής να δώσω το μάξιμουμ. Ήμουν ικανοποιημένος με τον εαυτό μου σε αυτό το κομμάτι, καθώς από το πρωί μέχρι το βράδυ αφιέρωνα όλο μου το «είναι» στην ομάδα».

    Πόσο σημαντικό είναι να φτιάξει ένα γήπεδο ο Παναθηναϊκός;

    «Θεωρώ ότι η ανέγερση νέου γηπέδου είναι ένα ζήτημα που πρέπει να απασχολεί παραπάνω από το αν η ομάδα θα πάρει έναν τίτλο. Με ένα γήπεδο ο Παναθηναϊκός θα ανέβει πολλά επιπέδα. Θα προσελκύσει κι άλλους ανθρώπους, ώστε να επενδύσουν και αυτοί. Με λίγα λόγια ένα γήπεδο αποτελεί προϋπόθεση για να γίνει ξανά ο Παναθηναϊκός μεγάλος».

    Είχατε κάποιες προτάσεις το καλοκαίρι για να συνεχίσετε την καριέρα σας; Με τι κριτήριο θα αποφασίσετε σχετικά με τον επόμενο σταθμό σας;

    «Μετά τον Ατρόμητο και κατά τον Φεβρουάριο που ήμουν στο εξωτερικό είχα προγραμματίσει να κάνω δύο ραντεβού με τους τεχνικούς διευθυντές δύο βελγικών ομάδων, αλλά ήρθε ο covid -19 και στην ουσία ανέτρεψε όλα τα δεδομένα. Δεν μπορούσες να κάνεις επαφή, δεν μπορούσες να ταξιδέψεις και γενικότερα δεν μπορούσες να μιλήσεις. Φυσικά ήταν και δύσκολα τα οικονομικά δεδομένα για τις ομάδες.

    Ήταν δύσκολη η περίοδος αυτή. Μετά ήταν λίγο περίεργα τα πράγματα, όταν επανήλθαν ορισμένα πρωταθλήματα σε αγωνιστική δράση ενώ κάποια άλλα δεν επανήλθαν ποτέ. Το θέμα είναι ότι στην περίοδο εκείνη και αφού δεν προέκυψαν τα ραντεβού είπα ότι θα περιμένω λίγο να δω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα μετά τον κορωνοϊό.

    Ήταν μια συνθήκη δύσκολη και δεν ξέραμε πως θα επηρεάσει τις ομάδες και τους παίκτες όλο αυτό, μιας και δεν είχε συμβεί στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο. Εμένα μου αρέσει η ομάδα να έχει fitness level και ήθελα να δω πως θα λειτουργήσουν οι ομάδες και στο κομμάτι αυτό και πως θα ανταποκριθούν. Στην πορεία προέκυψαν και κάποιες άλλες προτάσεις, οι οποίες δεν προχώρησαν».

    Από Ελλάδα είχατε κάτι;

    «Υπήρχαν δύο – τρεις ομάδες που με προσέγγισαν για συνεργασία».

    Αυτές οι ομάδες συγκαταλέγονται στις μεγάλες;

    «Δεν θα ήθελα να πω κάτι παραπάνω από τη στιγμή που δεν προχώρησαν. Το θέμα είναι ότι δεν προχώρησαν γιατί δεν ήταν καθαρά αυτό που ήθελα. Οπότε είπα να περιμένω και δεν θα βιαστώ να κάνω μια επιλογή. Θα είναι ένα καθαρά ποδοσφαιρικό project και αυτό θα είναι εμφανές από την αρχή. Οπότε δεν ήταν κάτι, το οποίο ταιριάζει στα θέλω μου και στη φιλοσοφία μου.Γι΄ αυτό επέλεξα να πω όχι. Πέρα από την Ελλάδα είχα και δύο προτάσεις από το εξωτερικό από δύο ομάδες, αλλά οι συνθήκες δεν ήταν ιδανικές. Το θέμα είναι ότι είπα θα περιμένω για να βρεθεί το κατάλληλο project».

    Το γεγονός ότι δεν έχετε βρει τον επόμενο σταθμό της καριέρας σας σας φοβίζει;

    «Όχι δεν με φοβίζει. Συνεχίζω να παρακολουθώ από κοντά όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Για μένα το ποδόσφαιρο είναι η μισή ζωή μου. Το παρακολουθώ τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Παρακολουθώ παίκτες, προπονητές και ομάδες. Το κυριότερο είναι ότι προσπαθώ να ενημερώνομαι και να διαβάζω. Το σημαντικότερο είναι ότι παρακολουθώ στο εξωτερικό αν υπάρχει κάτι καινούριο, το οποίο πρώτα να το δουλέψω σαν ιδέα και όταν βρω ομάδα να το… βάλω μέσα».

    Όλο αυτό με τον κορωνοϊό έχει επηρεάσει τον τρόπο και το κριτήριο, με το οποίο θα επιλέξετε τον επόμενο σταθμό της καριέρας σας;

    «Εντάξει, πλέον όπως έχουν γίνει τα πράγματα με τον κορωνοϊό παντού είναι δύσκολα, πουθενά δεν είναι εύκολα. Το βασικό κριτήριο που έχω δεν είναι η χώρα, αλλά το Project. Θέλω το project που θα αναλάβω να είναι καθαρά ποδοσφαιρικό. Να υπάρχει η διάθεση ώστε η ομάδα να βάλει τις βάσεις, να αναπτυχθεί , να εξελιχθεί και να κάνει ότι μπορεί με σκοπό να πρωταγωνιστεί».

    Όταν πήγατε στην Ομόνοια βρήκατε μια ομάδα έτοιμη, η οποία είχε φτιαχτεί από έναν Ισπανό τεχνικό διευθυντή. Θα κάνατε μια αντίστοιχη επιλογή ξανά στην καριέρα σας;

    «Θεωρώ ότι σε ένα ρόστερ πάντα υπάρχουν παίκτες που αδικούν τους εαυτούς τους ή αδικούνται. Το θέμα είναι οι ίδιοι οι παίκτες να μπορούν να αντιληφθούν και να τους κάνεις να αντιληφθούν ότι ο σωστός τρόπος είναι αυτός. Πρέπει να τους βάλεις στο μυαλό ότι δεν παίζω για να ικανοποιούμαι αλλά παίζω για να κερδίζω και να γίνω καλύτερος. Πρέπει να βρεις το κίνητρο στον ποδοσφαιριστή. Σε ένα ρόστερ 23-24 ποδοσφαιριστών θα υπάρχουν 7-8 που να μην έχουν κίνητρο, αλλά ειδικά όταν έχεις και κάποιους νέους παίκτες, είναι δεδομένο ότι θα έχουν κίνητρο».

    Άρα θα κάνατε ξανά μια αντίστοιχη επιλογή στην καριέρα ή σας φοβίζει;

    «Αν είναι ένα καθαρά ποδοσφαιρικό project και αν υπάρχει μια πρώτη ύλη θα έκανα την επιλογή. Αυτό που είπα και πριν είναι ότι το project που με εμπνέει είναι καθαρά ποδοσφαιρικό και στόχος πρέπει να είναι η συνεχής βελτίωση. Από την άλλη αν φοβάσαι κάθεσαι σπίτι σου. Αυτό που είπα και πιο πριν».

    Στην επιλογή που θα κάνετε θα παίξει ρόλο και το υλικό που έχει η εκάστοτε ομάδα;

    «Φυσικά θα παίξει ρόλο και το υλικό. Το θέμα έχει να κάνει με το αν έχεις ένα υλικό που πρέπει να εκπαιδεύσεις ή έχεις ένα υλικό ποιοτικό που δεν έχει βρει σωστή χημεία; Είναι το… πάντρεμα που λέμε».

    Θα ήθελα να ρωτήσω πως θα επανέλθει η κανονικότητα στον Παναθηναϊκό;

    «Για να πάει καλά η ομάδα στην Ευρώπη ας πούμε θα πρέπει πρώτα να πάει καλά στην Ελλάδα. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να μπούνε κάποιες στερεές βάσεις. Αν μπουν οι βάσεις και έχεις κάποια σταθερά χαρακτηριστικά που σε στηρίζουν σαν ομάδα μπορείς να προοδεύσεις. Επίσης το πιο σημαντικό είναι να αποκτήσεις μια ταυτότητα. Θα πρέπει οι βάσεις να είναι στέρεες.

    Το εύκολο είναι να ξοδεύεις χρήματα, αλλά το θέμα είναι να τα ξοδεύεις σωστά και να είσαι και παραγωγικός. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Στην Ελλάδα έχουμε ένα κακό. Δεν υπάρχει υπομονή. Δεν γίνεται από την μία στιγμή στην άλλη. Θέλει χρόνο. Πρέπει να αποκτήσεις μια ταυτότητα. Με λίγα λόγια ο Παναθηναϊκός για να επανέλθει στην κανονικότητα πρέπει να αποκτήσει μια ταυτότητα. Επίσης από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα υψηλού επιπέδου, θα πρέπει να έχει τα στοιχεία ομάδας υψηλού επιπέδου».

    Μιλήσατε για χρόνο, αλλά ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ χρειάζονται άμεσα αποτελέσματα. Όταν αυτά δεν έρχονται πως θα δοθεί χρόνος στον προπονητή;

    «Γι΄ αυτό λέω πάντα ότι πρέπει να δουλεύεις με πλάνο αλλά και προοπτική. Σίγουρα πρέπει να υπάρχουν απαιτήσεις αλλά πρέπει να έχεις βάσεις για να έχεις απαιτήσεις. Κάποτε είχαν πει στον Άγιαξ ότι στα επόμενα 5 χρόνια αν πάρει η ομάδα δύο πρωταθλήματα θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι. Εδώ στην Ελλάδα δεν μπορείς να πεις κάτι τέτοιο, καθώς θα σε περάσουν για τρελό.

    Αν το πεις αυτό σε κάποια από τις μεγάλες ελληνικές ομάδες θα σε περάσουν για τρελό, καθώς ο καθένας θεωρεί ότι πρέπει κάθε χρόνο να το παίρνει. Δεν είναι έτσι όμως υπάρχουν κι άλλοι. Υπάρχουν και συνθήκες που δεν στο επιτρέπουν ορισμένες φορές. Ξαναλέω όμως ότι όλα έχουν να κάνουν με το πως και τι χτίζεις. Αν έχεις βάσεις σωστές, τότε έχεις τη δυνατότητα να μπορέσεις να είσαι ανταγωνιστικός και να διεκδικείς πράγματα».

    Είχατε έρθει κοντά σε κάποιον άλλον μεγάλο σύλλογο από την Ελλάδα;

    «Ναι, μόλις έφυγα από τον Παναθηναϊκό τότε μου έκανε πρόταση ο ΠΑΟΚ. Είχα πει τότε ότι επειδή ήμουν 2,5 χρόνια μακριά από την οικογένεια μου που ζούσε στην Ολλανδία, ότι θα κοιτάξω εκεί για τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου. Ώστε να είμαι κοντά στην οικογένεια. Η πρόταση του ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλή, αλλά ήταν το θέμα με την οικογένεια μου. Πλέον τα πράγματα είναι πιο εύκολα για μένα, καθώς οι τα παιδιά σπουδάζουν, οπότε είμαι πιο «ελεύθερος» στο να κάνω κάτι».

    Άρα θα εξετάζεται οποιαδήποτε πρόταση από μεγάλη ομάδα;

    «Ναι, όλες οι προτάσεις που έρχονται τις εξετάζω».

    Τι θα θέλατε να πετύχετε στην καριέρα σας ως προπονητή που δεν το έχετε πετύχει μέχρι στιγμής;

    «Να πάρω ένα πρωτάθλημα».