Αντόνιο Βράνκοβιτς: «Μεγάλωσα με την τάπα του πατέρα μου, όνειρο να παίξω στον Παναθηναϊκό»

    Ο Αντόνιο Βράνκοβιτς σε συνέντευξη του στην ιστοσελίδα «SDNA.gr» τόνισε πως θέλει να ακολουθήσει την πορεία του πατέρα του και να φορέσει την φανέλα του Παναθηναϊκού.

    Αναλυτικά:

    Πήρες μέρος στο πρόσφατο «παράθυρο» με την εθνική ομάδα της Κροατίας, αγωνιζόμενος με το εθνόσημο. Πώς ήταν η εμπειρία αυτή;

    «Στο πρώτο παράθυρο δεν είχα δώσει το παρών, αλλά τώρα με κάλεσαν. Ήξερα από την αρχή ότι ο στόχος ήταν η πρόκριση στο Eurobasket. Μου είπαν πως από την πρώτη στιγμή έπρεπε να τα καταφέρουμε και πετύχαμε το μεγάλο στόχο μας. Όλοι οι παίκτες είχαμε ως στόχο την πρόκριση και τα καταφέραμε, πετυχαίνοντας κάτι πολύ σημαντικό για την χώρα».

    Τι σημαίνει για σένα η πρόκριση;

    «Είναι μεγάλη υπόθεση σε ατομικό επίπεδο. Ο πατέρας μου ήταν ένας σούπερσταρ στην Ευρώπη και στο επίπεδο των εθνικών ομάδων ήταν από τους ηγέτες της χώρας. Κάθε κατόρθωμα που σχετίζεται με την εθνική είναι πολύ σημαντικό για μένα, σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκομαι. Είναι ευκαιρία να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε υψηλό επίπεδο. Είναι τεράστια υπόθεση όπως κι αν το δει κανείς».

    Έχοντας αρχίσει καριέρα σε επαγγελματικό επίπεδο και με δεδομένη την εμπειρία του NCAA, νιώθεις πλέον πιο ώριμος;

    «Νιώθω πιο καλά πλέον. Νιώθω πιο άνετα τώρα στην Κροατία και αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Πέρασαν 4 χρόνια στο Duke, σε ένα πολύ καλό πρόγραμμα και τώρα είμαι σε μια διαφορετική διαδικασία. Αυτό με κάνει να νιώθω πολύ άνετα. Βελτιώνω το παιχνίδι μου κάθε φορά. Δουλεύω από το καλοκαίρι και στο ξεκίνημα της σεζόν έχω κάνει κάποια καλά παιχνίδια. Τώρα συνεχίζω να δουλεύω. Στόχος μου είναι να δίνω το 100% για να κερδίζω».

    Η οικογένειά σου έχει γράψει ιστορία στα παρκέ. Ο πατέρας σου, Στόγιαν άφησε το στίγμα του. Πώς σε βοηθάει εντός και εκτός παρκέ;

    «Εντός παρκέ δίνει έμφαση στις λεπτομέρειες και ειδικά στην άμυνα. Μου λέει να παλεύω πάντα να παίρνω καλές τοποθετήσεις και να έχω καλή θέση στην επίθεση. Γενικά θέλει να είμαι πιο επιθετικός, να παλεύω κάθε στιγμή για το ριμπάουντ. Δίνει έμφαση σε μικρές λεπτομέρειες που θα με βοηθήσουν να είμαι επαγγελματίας για πολλά χρόνια. Ξέρει καλά σε τι να με βοηθήσει. Εκτός παρκέ μου λέει να είμαι πάντα ο εαυτός μου και να έχω μια ήρεμη και χαλαρή ζωή».

    Ένα από τα highlights της μεγάλης καριέρας του πατέρα σου ήταν η τάπα στην Βαρκελώνη, στον τελικό του 1996 με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Εσύ τότε δεν είχες γεννηθεί. Έχετε μιλήσει για αυτή τη φάση;

    «Εγώ γεννήθηκα όταν ο πατέρας μου βρισκόταν στη Μινεσότα και αγωνιζόταν με τους Τίμπεργουλβς. Για τη συγκεκριμένη φάση έχουμε μιλήσει 1000 φορές. Μου έχει μλήσει πάρα πολύς κόσμος για αυτή την τάπα. Ήταν τρομερή φάση. Όλοι ξέρουν ότι είναι τεράστιο highlight και για τον πατέρα μου, αλλά και για την ομάδα του. Ήταν εντυπωσιακό αυτό που κατάφεραν τότε. Σημαίνει πολλά για εμάς, αλλά και για τον κόσμο του Παναθηναϊκού, καθώς ήταν τρομερό επίτευγμα η κατάκτηση του τροπαίου».

    Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς έχει «συνδεθεί» με τον Παναθηναϊκό και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες της ιστορίας του. Έχεις παρακολουθήσει καθόλου τον Παναθηναϊκό;

    «Ήμουν στην Αθήνα το 2007 όταν κατέκτησε την Euroleague στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ήμουν εντυπωσιασμένος από το πάθος του κόσμου, αλλά και την κουλτούρα που υπήρχε γύρω από το κλαμπ. Ένιωσα αμέσως κάτι για αυτή την ομάδα, την αγάπησα. Εάν μπορούσα να διαλέξω μια ομάδα για να αγωνιστώ αυτή θα ήταν ο Παναθηναϊκός! Ο πατέρας μου έπαιξε εκεί και κέρδισε πράγματα. Οπότε θεωρώ ότι αυτή η ομάδα είναι από τις πιο σπουδαίες στην Ευρώπη και εγώ είμαι πολύ περήφανος για αυτά που πέτυχε ο πατέρας μου με την ομάδα».

    Ποιον παίκτη του Παναθηναϊκού είχες ξεχωρίσει από εκείνη την ομάδα του 2007;

    «Τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Απολάμβανα να τον βλέπω στην άμυνα. Ήταν ένας από τους παίκτες εκείνους που δεν ήξερα ακριβώς πόσο καλός παίκτης ήταν, αλλά θυμάμαι πως κάθε φορά που τον έβλεπα ήμουν εντυπωσιασμένος. Ο τρόπος που διάβαζε το παιχνίδι και το ένστικτό του στην άμυνα ήταν εντυπωσιακά. Ηταν πραγματικά σπουδαίος παίκτης».

    Άρα στο μέλλον να περιμένουμε ότι θα φορέσει και άλλος Βράνκοβιτς την πράσινη φανέλα;

    «(γελάει) Θα το ήθελα πραγματικά! Θα ήταν ωραίο να φτιάξω και εγώ την δική μου κληρονομιά στην ομάδα, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα μου. Αν έρθει ο Παναθηναϊκός σε μένα σίγουρα θα είμαι έτοιμος για αυτή την πρόκληση!»

    Τα προηγούμενα χρόνια βρέθηκες στο NCAA. Αγωνίστηκες σε ένα από τα πιο σημαντικά προγράμματα, το Duke. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία για σένα και πώς είναι να είσαι μέλος της “Brotherhood”;

    «Είναι κάτι που ο κόουτς και η ομάδα το δημιούργησαν. Η “Bortherhood” είναι η αδελφότητα μέσα στην ομάδα. Υπήρχαν παίκτες που γυρνούσαν στο Κολέγιο και έδιναν συμβουλές στους νεότερους. Και πάντα όταν ζητούσαμε κάτι ήταν εκεί. Μέσα από αυτό το πρόγραμμα φτιάξαμε σχέσεις που κρατάνε ακόμα και σήμερα και είμαι πολύ χαρούμενος που αποφοίτησα από αυτό το πρόγραμμα. Έμαθα πολλά. Ο κόουτς είναι σπουδαίος μέντορας και πολλά παραπάνω από ένας προπονητής. Η εμπειρία στο Duke ήταν σπουδαία, από κάθε άποψη».

    Αναφέρθηκες με πολύ θερμά λόγια στον Μάικ Σιζέφσκι. Τι είναι αυτό που τον κάνει τόσο ξεχωριστό;

    «Είναι ο τρόπος που επικοινωνεί με τους παίκτες. Δεν το κάνει με τον λάθος τρόπο. Αλλά όπως συμπεριφέρεται στους κορυφαίους παίκτες του, όπως ήταν ο Ζάιον, ο Μπάρετ, ο Ίνγκραμ, έτσι συμπεριφερόταν σε όλους. Είχαμε τρομερή επικοινωνία και είχε πάντα τον τρόπο να παίρνει το καλύτερο από κάθε παίκτη μέσα από αυτό».

    Στα χρόνια σου στο Duke ποιος ήταν ο καλύτερος παίκτης που είχες δει στην ομάδα;

    «Είναι αρκετά δύσκολο να επιλέξει. Θα πω τον πιο εντυπωσιακό, που ήταν με διαφορά ο Ζάιον Ουίλιαμσον. Είναι παίκτης φαινόμενο. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που κινείται στο γήπεδο, αλλά και το πόσο δυνατός είναι. Κάθε μέρα έκανε τρομερά πράγματα στην προπόνηση και αναρωτιόσουν “πώς το κάνει αυτό;”. Στο ταλέντο οι Ίνγκραμ και Τέιτουμ είναι σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα. Ατόφιο ταλέντο μπασκετικά, απίστευτα ταλαντούχοι. Ο Μπράντον όταν ήμουν freshmen ήταν πάντα δίπλα μου τη σεζόν εκείνη. Όσα πέτυχε δεν είναι τυχαία, αλλά βάσει δουλειάς και ταλέντου. Ο Τέιτουμ είναι εξίσου σε υψηλά επίπεδα, αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει σε κείνον είναι το εντυπωσιακό footwork. Παλιότερα το στυλ του ήταν διαφορετικό, όμως τώρα δικαίως θεωρείται στους κορυφαίους παίκτες της λίγκας».

    Από την παρουσία σου στο Duke υπάρχει κάποια ιστορία με τον Ουίλιαμσον που να έχεις κρατήσει;

    «Υπάρχουν αρκετές ιστορίες. Σε κάθε προπόνηση τον παρακολουθούσαμε και μας εντυπωσίαζαν αυτά που έκανε. Ειδικά τα καρφώματά του ήταν εντυπωσιακά. Μπορούσε να πάρει την χειρότερη πάσα, αλλά θα έβρισκε τρόπο να καρφώσει με μανία. Υπήρξε μια στιγμή που ο κόουτς Κ σταμάτησε την προπόνηση γιατί είχε βάλει τα γέλια. Και αναρωτιόταν πώς το έκανε. Αυτό δεν το έκανε σχεδόν ποτέ, όμως σε μια προπόνηση είχε συμβεί αυτό».

    Ποιοι είναι οι στόχοι του Αντόνιο Βράνκοβιτς για το μέλλον;

    «Θέλω να χτίσω το όνομά μου. Ο πατέρας μου είναι ένας θρύλος του αθλήματος στην Ευρώπη και εγώ είναι ο νο1 φαν του και πραγματικά είμαι πολύ περήφανος που είναι πατέρας μου. Όμως θέλω να χτίσω το δικό μου όνομα. Θέλω να πάω όσο πιο μακριά μπορώ και να αφήσω το σημάδι μου σε όποια ομάδα αγωνιστώ. Θέλω να λένε ότι αυτός ο τύπος άφησε το 100% στο παρκέ και έπαιζε με πάθος και καρδιά. Αυτή θέλω να είναι η δική μου κληρονομιά».

    Το ΝΒΑ πόσο μακρινός ή εφικτός στόχος είναι για σένα;

    «Το ΝΒΑ πάντα είναι στόχος, από τότε που άρχισα το μπάσκετ. Ήθελα να πάω στο ΝΒΑ και μέσα από το Duke είχα την τύχη να έχω αρκετούς συμπαίκτες που έπαιξαν στο ΝΒΑ. Αν δεν καταφέρω να πάω στο ΝΒΑ τότε θα ήθελα να παίξω σε μεγάλα κλαμπ της Ευρώπης. Το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι σπουδαίο και το να παίζεις στην Ευρώπη έχει πολλές απαιτήσεις»