Αντρέας Ίβαντσιτς: Ένας μεγάλος παίχτης…

    Για την κλάση ενός μεγάλου παίχτη που πέρασε απ’ το Παναθηναϊκό και άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του θα μας μιλήσει ο Απόστολος Μιχαηλίδης. Αναφερόμαστε στον Αυστριακό, Αντρέας Ίβαντσιτς που για πάνω από 5 χρόνια αποτέλεσε καταλυτικό πυρήνα στο κέντρο των πράσινων.

    Ο Ίβαντσιτς γεννήθηκε το 1983 στην Αυστρία. Πρώτος σταθμός στην καριέρα του ήτανε η Ραπίντ Βιέννης που αγωνίστηκε από το 2000 μέχρι και το 2005 συμμετέχοντας σε 147 μάτς και πετυχαίοντας 25 γκολ. Η Σάλτσμπουργκ το 2006 ήταν η πρώτη μεταγραφική μεταπήδηση του Αυστριακού όμως αγωνίστηκε μόλις για 13 ματς και πέτυχε ένα γκολ.

    Την ίδια χρονιά, δηλαδή το 2006 ήρθε στον Παναθηναϊκό και μια σπουδαία ιστορία θα εξελισσότανε τόσο για τον ίδιο το παίκτη, όσο και για το τριφύλλι τα προσεχή χρόνια.

    Υπήρξε κινητήριος μοχλός στο κέντρο καθοδηγώντας μαεστρικά την μεσαία γραμμή και δίνοντας το έναυσμα σε σχεδόν κάθε επίθεση του Παναθηναϊκού. Το εξαιρετικό αριστερό του πόδι του επέτρεψε να σκοράρει πολλές φορές σε κανονική ροή αγώνα η και σε στημένες φάσεις, ενώ έβγαλες πολλές ασίστ και γενικότερα όταν βρισκόταν η μπάλα υπό τη κατοχή του ο φόβος ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα που επικρατούσε στην εκάστοτε αντίπαλη άμυνα. Κατάφερε και κατέκτησε το ντάμπλ την περίοδο 2009-2010, ενώ συνείσφερε τα μέγιστα και σε αρκετές Ευρωπαϊκές πορείες, μικρότερες του παρελθόντος σαφώς, όμως εξόχως αξιοπρεπείς του Παναθηναϊκού.

    Με συνολικά δύο τίτλους, ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο, 67 συμμετοχές, 10 γκολ και μία σειρά από πράγματα που έδωσε στο πράσινο στρατόπεδο ο Αυστριακός το 2011 έφυγε οριστικά για τη Γερμανική Μάιντζ που λίγο καιρό πίσω είχε δοθεί ως δανεικός. Απ’ το 2013 και έπειτα αγωνίζεται στη Λεβάντε με 36 συμμετοχές και 3 γκολ ως τώρα, ενώ με το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα κι ενώ έχει συμμετάσχει με τις Εθνικές νέων κάθε ηλικίας της Αυστρίας, έχει από το 2003, 60 συμμετοχές και 11 γκολ.

     

    Σίγουρα, ο Ίβαντσιτς κατά τη προσωπική μου γνώμη ήταν ένας σπουδαίος παίκτης με ένα πολύ καλό αριστερό πόδι. Προσέφερε πολλά στο τριφύλλι, όμως είχε τη δυνατότητα για ακόμα περισσότερα. Ίσως να μην έπεσε στη κατάλληλη εποχή, ίσως κάποιοι τραυματισμοί που είχε, πολλά “ίσως” μπορούν να ειπωθούν  για το τι έφταιξε, διότι σίγουρα το ταλέντο υπήρχε και δεν μιλάμε σήμερα για έναν “θρύλο”, όμως το δίχως άλλο, μιλάμε επιβεβαιωμένα για έναν σπουδαίο παίχτη που απ’ όποια ομάδα και αν πέρασε έβαλε το λίθο του (κι όχι απλά το λιθαράκι του) προκειμένου το εκάστοτε ποδοσφαιρικό club που τον διέθετε να πετύχαινε όσο περισσότερους στόχους είχε και να τα πήγαινε στις διοργανώσεις που συμμετείχε όσο καλύτερα μπορούσε!