Από την κόλαση στον παράδεισο, 2.18 μέτρα δρόμος…(pics & vids)

Σαν σήμερα, πριν από 20 χρόνια, ο Παναθηναϊκός έφτασε στον μεγαλύτερο θρίαμβο της (μέχρι τότε) ιστορίας του όταν και στεύθηκε για πρώτη φορά πρωταθλητής Ευρώπης. Ο Ρωμανός Βαρδαξής θυμάται τον αξεπέραστο Ντομινίκ Ουίλκινς, τον μεγάλο Αλβέρτη, τον ηγέτη Γιαννάκη και το χέρι του Βράνκοβιτς που άλλαξε ολόκληρη την πράσινη και ευρωπαϊκή ιστορία του σύγχρονου μπάσκετ.

Παναθηναϊκός, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα. Αυτές ήταν οι 4 ομάδες που απαρτίζουν το Final-4 που διεξάγεται στο Στάδιο “Παλέ Ντε Μπερσί” του Παρισιού. Οι πράσινοι είχαν φτάσει στις 4 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης αποκλείωντας, με μειονέκτημα έδρας στα play off, την Μπενετόν Τρεβίζο με 2-1 νίκες και τον Στόγιαν Βράνκοβιτς να χαρίζει αυτή την πρόκριση με μία ανεπανάληπτη (μέχρι εκείνο το βράδυ της 14ης Μαρτίου) τάπα στον Ζέλικο Ρέμπρατσα.
Το εμπόδιο της “αρκούδας”…
Η ομάδα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς αντιμετώπιζε στον ημιτελικό της 9ης Απριλίου την έμπειρη και σκληροτράχηλη ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Στανισλάβ Ερέμιν. Με τον κόσμο του «τριφυλλιού» να δίνει τεράστια ώθηση, τον απίθανο Ντομινίκ Ουίλκινς να δίνει το σύνθημα με τους 35 δικούς του πόντους, τον Αλβέρτη (13 π.) και τον Βράνκοβιτς (8 π. και 7 τάπες) άξιους συμπαραστάτες, ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε το εμπόδιο της «ομάδας του στρατού» με 81-71, πηγαίνοντας στον τελικό με εντυπωσιακό τρόπο.

Ημιτελικός
Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 81-71 (36-33)
Παναθηναϊκός (Μάλκοβιτς): Ουίλκινς 35, Αλβέρτης 13, Βράνκοβιτς 8, Οικονόμου 8, Κόρφας 8, Σταυρακόπουλος 7, Βουρτζούμης 2, Γιαννάκης, Πετσάρσκι, Μυριούνης
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ερέμιν): Καράσεφ 23, Νουόσου 12, Βέτρα 8, Πανόφ 7, Κουντέλιν 7, Κισούριν 7, Κορνέφ 4, Μοργκούνοφ 3, Βαντέεφ, Κουράσεφ

Οι “μπλαουγκράνα” και 40 λεπτά μακριά από το όνειρο…
Ήταν 11 Απριλίου του 1996. Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται, ως τυπικά γηπεδούχος, στο “Παλέ Ντε Μπερσί” τη Μπαρτσελόνα. Οι “μπλαουγκράνα” απέκλεισαν με 76-66 τη Ρεάλ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και βρίσκονται ως φαβορί στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ο αγώνας ξεκινά… Ο Παναθηναϊκός παίζει εξαιρετική άμυνα ενώ στην επίθεση είναι αρκετά αποτελεσματικός με κύριους εκφραστές τους Ουίλκινς και Αλβέρτη και απο την άλλη τον Αρτούρας Καρνισόβας να παλεύει ουσιαστικά μόνος του. Σαν αποτέλεσα, ο Παναθηναϊκός κλείνει το πρώτο ημίχρονο με το σκορ στο 35-25 υπέρ των πρασίνων.

Ο Γκαλιλέα, ο Φερνάντεθ και οι… χειρούργοι…

Ο Παναθηναϊκός μπήκε ξανά δυνατά στο δεύτερο ημίχρονο. Ενώ ο Αλβέρτης είναι φορτωμένος με φάουλ και ο Παναγιώτης Γιαννάκης μπαίνει στην εξίσωση μαζί με τον Ουίλκινς και τον Οικονόμου, η Μπαρτσελόνα προσπαθεί να γυρίσει το παιχνίδι. Και πράγματι τα καταφέρνει. Ο Γκαλιλέα έρχεται για να βοηθήσει τον Καρνισόβας και τον Χαβιέ Φερνάντεθ να φέρει τα πάνω κάτω στο “Παλέ Ντε Μπερσί”. Βέβαια, η ομάδα του Ρενέσες δε θα μπορούσαν να είχαν φτάσει σε σημείο αναπνοής χωρίς και τα… περίεργα σφυρίγματα των διαιτητών που είχαν εκνευρίσει και τους παραπάνω από 10.000 φίλους του Παναθηναϊκού. Αποκορύφωμα το φάουλ που δε σφυρίζεται στον Νίκο Οικονόμου και το “γκολ-φάουλ” του Γκαλιλέα για το 67-66 υπέρ του Παναθηναϊκού, 63″ πριν το τέλος.

Εκεί που ο χρόνος παγώνει, γράφεται η ιστορία…

Ο Παναθηναϊκός έχει τη μπάλα στα χέρια του, αφήνοντας τον χρόνο να κυλήσει. Η μπάλα πηγαίνει στον Ντομινίκ, ο οποίος αστοχεί κάτω από το καλάθι, στην εκπνοή της επίθεσης, αλλά ο Βράνκοβιτς κερδίζει το επιθετικό ριμπάνουντ και νέα επίθεση 30 δευτερολέπτων, 35″ πριν το τέλος. Στη λήξη της επίθεσης του Παναθηναϊκού, ο Παναγιώτης Γιαννάκης χάνει (με φάουλ) τη μπάλα. Και τότε ο χρόνος κυριολεκτικά σταματά στα 4,9 δευτερόλεπτα. Η Μπαρτσελόνα φεύγει στον αιφνιδιασμό ενώ ο αρχηγός του Παναθηναϊκού έχει δεχθεί φάουλ και το χρονόμετρο έχει κολλήσει, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Η μπάλα φτάνει στον Μοντέρο με όλους τους παίκτες του «τριφυλλιού» να μένουν πίσω, μη μπορώντας να επιστρέψουν έγκαιρα πίσω. Εκτός από έναν! Τον μέτριο και άποντο σε όλο τον αγώνα Στόγιαν Βράνκοβιτς. Ο «δεινόσαυρος» των 218 εκατοστών έτρεξε όλο το γήπεδο για να φτάσει πίσω από τον Μοντέρο που ετοιμαζόταν να κλέψει κυριολεκτικά το κύπελλο από τα χέρια του Παναθηναϊκού. Αλλά ο Κροάτης σέντερ δεν τον άφησε… Άπλωσε το τεράστιο χέρι του και για ακόμα μια φορά έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα. Να μπλοκάρει τη μπάλα! Έτσι και έγινε. Όταν το χρονόμετρο άρχισε και πάλι να κυλάει η ιστορία είχε ήδη γραφτεί. Τα καπνογόνα ανάβουν… Οι παίκτες, το προπονητικό τιμ και ο κόσμος ξεσπά σε αγκαλιές και δάκρυα χαράς… Ο Παναθηναϊκός, για πρώτη φορά στην ιστορία του είναι πρωταθλητής Ευρώπης!

Τελικός
Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 67-66 (35-25)
Παναθηναϊκός (Μάλκοβιτς): Αλβέρτης 8, Γιαννάκης 9, Οικονόμου 10, Ουίλκινς 16, Βράνκοβιτς, Κόρφας 4, Σταυρακόπουλος 9, Βουρτζούμης 2
Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Γκαλιλέα 10, Φερνάντεθ 15, Καρνισόβας 23, Χιμένεθ 9, Γκόντφρεντ 9, Μοντέρο, Ντίεθ, Μπος, Μαρτίνεθ

Για την ιστορία, ο Ντομινίκ Ουίλκινς ήταν ο MVP του Final 4. Αργότερα, η Μπαρτσελόνα κατέθεσε ένσταση στη FIBA ισχυριζόμενη ότι η διαιτησία έκρινε τον αγώνα και τον έδωσε στον Παναθηναϊκό. Μάλιστα, χρησιμοποίησε ως επιχειρήματα τόσο το χρονόμετρο που κόλλησε όσο και το κόψιμο του Βράνκοβιτς ως αντικανονικό. Φυσικά η FIBA απέρρηψε την ένσταση των Ισπανών κυρίως λόγω του χρονομέτρου όπου ο μόνος που μπορούσε να κερδίσει κάτι από αυτό ήταν η Μπαρτσελόνα. Παρόλ’ αυτά, φήμες θέλουν τη FIBA να ζήτησε συγνώμη από τον ισπανικό σύλλογο, να ανακύρηξαν τη Μπαρτσελόνα ηθική πρωταθλήτρια κλπ. Φήμες που δεν έχουν καμία βάση και φυσικά δεν ισχύουν.
Εκείνη η νύχτα της 11ης Απριλίου του 1996 στο Παρίσι, αυτά τα 4,9 δευτερόλεπτα που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην καρδιά και το μυαλό όλων αυτών που τα έζησαν και η αυταπάρνηση του Παναθηναϊκού μέσα από τον Βράνκοβιτς ήταν ένα ηχηρό μήνυμα σε ολόκληρη τη μπασκετική Ευρώπη. Ένα μήνυμα που έλεγε ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή. Κάτι καινούριο έρχεται. Κάτι που θα ταράξει τα νερά του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μια δυναστεία που όμοια της δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει…