By 
Ο εξάσφαιρος γράφει για τον απίστευτο παραλογισμό που επικρατεί στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό και καλεί άπαντες να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Η αλήθεια είναι πως το ποδόσφαιρο δεν είναι η ειδικότητά μου. Ούτε τρελαίνομαι τα σαββατοκύριακο παρακολουθώντας Premier league και Campionato, ούτε μπορώ να εξηγήσω τον ρόλο του Ατζαγκούν στο γήπεδο (ντάξει αυτό ούτε ο καλύτερος αναλυτής δεν το καταφέρνει). Αλλά ντάξει, είπαμε…
Αυτό παραπάει και πλέον τα οφθαλμοφανέστατα λάθη που έχουν γίνει και συνεχίζονται επιδεικτικά, γίνονται αντιληπτά και από τον τελευταίο άσχετο. Πραγματικά, η ποδοσφαιρική και όχι μόνο λογική, έχει καταρριφθεί προ πολλού. Είναι πραγματικά αστείο αυτό με τον Πράνιτς. Ρε συ Γιάννη, τι θα γίνει με αυτή τη μάστιγα ρε παιδί μου; Στα 34, πόδια να τρέχει την πλευρά δεν έχει, πόδι καλό δεν έχει, τρίπλα ούτε για δείγμα. Και αφήνεις 90 λεπτά στον πάγκο τον Νάνο για τον Κροάτη;
Στο άλλο άκρο ο Μαρινάκης. Φιλότιμος, προσπαθεί, αλλά μέχρι εκεί. Για τα ματς με τη Βέροια και την Κασσιόπη είναι μια χαρά. Αλλά για τα ντέρμπι και τα κρίσιμα, υποτίθεται πως πήραμε τον Βέμερ. Που χάθηκε άραγε αυτή η ψυχή; Αλλά ας μην το πιάσουμε καλύτερα το θέμα των εξαφανισμένων, γιατί είναι πολλοί στη λίστα, με πρώτους και καλύτερους τους Εσιέν και Γιαννακόπουλο. Το κέντρο είναι ένα δράμα.
Ή μια κωμωδία, όπως το πάρει κανείς. Πάντως κέντρο σοβαρής ομάδας με υψηλές βλέψεις και στόχους, δεν είναι, όσο και αν προσπαθούμε για το αντίθετο. Γιατί ο Κουτρουμπής, δεν θα αλλάξει θέση στα 24. Στόπερ έχει μάθει, στόπερ ξέρει να παίζει. Θα τον κάνουμε χαφ εν μια νυκτί; Και πόσο μάλλον μια θέση που απαιτεί χαρακτηριστικά, που καλώς η κακώς, δεν τα χει σε υψηλό επίπεδο. Ο Ατζαγκούν από την άλλη, άστα. Είναι δαίμονας, τρέχει, κάνει κάποια κλεψίματα, αλλά…Πραγματικά, οι κινήσεις του θυμίζουν ερασιτέχνη κι όχι επαγγελματία, κι αυτό το λέω απολύτως σοβαρά.
Πάμε και στους Μπεργκ, Νίνη και Ζέκα, που είναι εμφανώς ότι ποιοτικότερο διαθέτει η ομάδα. Ο Σουηδός, μοιάζει απαθής κι απρόθυμος. Σήμερα είχε νεύρο, άγγιξε το γκολ με τη σουτάρα που έπιασε στο 46’, αλλά η αλήθεια είναι πως μοιάζει ελάχιστα στον φονιά που έχουμε συνηθίσει. Οι αρμόδιοι ας βρουν το πρόβλημα και ας το λύσουν. Δεν γίνεται να έχεις τον βασικό σου φορ σε τέτοια χάλια και να κοιτάς. Πάμε και στον Νίνη. Ο Σωτήρης ξέρει 150 κιλά μπάλα.
Ο μόνος που θυμίζει Παναθηναϊκό Ρώμης και Μιλάνου. Εξαιρετική τεχνική, ο μόνος που μπορεί να τριπλάρει και να ανοίξει χωρους. Υπό κανονικές συνθήκες θα κανε τρομερή τριπλέτα με Μπεργκ-Καρέλη, αλλά αυτά είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε τώρα. Είναι από τους ελάχιστους πάντως που προσπαθούν, όπως κι ο Πορτογάλος, ο οποίος ακόμα και αν το ματς δεν του βγαίνει, είναι εκεί.
Τρέχει, κλέβει, μαρκάρει. Σκυλί του πολέμου κι όμως δεν φτάνει να τα καλύπτει όλα. Λοιπόν, νομίζω αρκετά με τα αγωνιστικά. Εξάλλου, γνωστά είναι τα περισσότερα, καθώς, χωρίς υπερβολή, τα βλέπουμε εδώ και 1-2 χρόνια. Το πρόβλημα της ομάδας, είναι πεντακάθαρο πως έχει βαθύτερα αίτια, που έχουν όνομα. Διοίκηση – Προπονητής. Την πρώτη σεζόν που συμπορεύτηκαν Αναστασίου και Αλαφούζος, όλοι δώσαμε τα εύσημα, που με ψίχουλα είχαν φτιάξει ομάδα να παίζει μπαλάρα, ενώ έφεραν και τίτλο μετά από 4 χρόνια. Νίκες στα ντέρμπι κι επιστροφή στα προκριματικά του Champions league. Μετά, όλοι νομίζουν πώς τότε άρχισε η κατρακύλα, αλλά δεν είναι αυτή η αλήθεια. Αυτή είναι η ομάδα του «Ολλανδού». Φτιαγμένη ώστε να φορμαρίζεται Φλεβάρη μήνα, όταν σχεδόν
όλοι οι στόχοι, πλην ίσως του κυπέλλου, έχουν χαθεί. Και λέω, ίσως πλην του κυπέλλου, γιατί ενώ το ’14 πέσαμε με τα Ψαχνά και το Βόλο και περάσαμε, το ’15 πέσαμε με την Ξάνθη κι αποκλειστήκαμε. Που καταλήγω; 3 χρόνια το ίδιο σκηνικό. Την πρώτη χρονιά ξεκινάμε άθλια, χάνουμε με κάτω τα χέρια από τον Πανιώνιο και τα ντέρμπι με ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό. Μετά φορτσάρουμε, αλλά είναι αργά.
Η πανωλεθρία όμως μέχρι τον Χειμώνα, φάνηκε για τα καλά τη δεύτερη χρονιά, που είχαμε και Ευρώπη. Αποκλεισμός απ’ τη Σταντάρ, ήττες και πενιχρή συγκομιδή στο Europa, αντιποδόσφαιρο και άσχημα αποτελέσματα στην Ελλάδα. Μετά, πάλι ήταν αργά, ακόμα και για το κύπελλο. Φέτος; Πάλι τα ίδια… Αμφιβάλλει κανείς πως τον Φλεβάρη θα παίζουμε ωραία μπάλα; Εγώ όχι. Αλλά ΔΕΝ χτίζεις σοβαρή ομάδα έτσι. ΔΕΝ υπάρχει αυτό το πράγμα ΠΟΥΘΕΝΑ. Αν ο Αναστασίου δεν είναι διατεθειμένος να αλλάξει, δεν νομίζω πώς κάνει για έναν μεγάλο Παναθηναϊκό. Τελεία και παύλα. Όσον αφορά τον Αλαφούζο, προσωπικά δεν είμαι μηδενιστής και αναγνωρίζω την προσπάθεια.
Κι ο Αλαφούζος τρια χρόνια τώρα, έκανε προσπάθεια. Μείωσε τα χρέη και μας γλίτωσε από τον υποβιβασμό. Έφερε και καλούς παίκτες ενίοτε. Όποιος δεν το παραδέχεται, μάλλον δεν θέλει να το κάνει. Όμως με λαχανόκηπους και βιολογικά λαχανικά Γιάννη, δεν χτίζονται κλαμπ επιπέδου. Προσωπικά εμένα, σαν υποστηρικτή με χαλάει αυτή η εικόνα. Θέλω να αποδόσω κάπου τις ευθύνες. Αν είναι οι παίκτες (που δεν είναι), άλλαξέ τους. Αλλά αυτό υποτίθεται πως κάναμε το καλοκαίρι. Αν είναι ο προπονητής, αντικατέστησέ τον. Αλλά αυτό το χάλι, δεν μπορώ να το βλέπω κάθε Κυριακή.
Αν οι αρμόδιοι είναι διατεθειμένοι να διαθέσουν τα χρήματα, ώστε να διεκδικήσουμε με αξιώσεις Πρωτάθλημα και Ευρώπη, έχει καλώς. Αν όχι κατά τη γνώμη μου, το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει η διοίκηση, θα ταν να κάνει ανοιχτή έκκληση σε επενδυτή, για συνεργασία. Η ιδέα της Παναθηναϊκής Συμμαχίας δεν είναι κακή, αλλά θέλει όραμα.
Και μάλλον αυτό δεν έχει δοθεί στον κόσμο που δεν δείχνει να συγκινείται. Οπότε, αν βρεθεί ο κατάλληλος και πληροί τις προυποθέσεις, παίρνει το πλειοψηφικό πακέτο και η Παναθηναϊκή Συμμαχία, έχει ένα ποσοστό που της αναλογεί. Αν όχι, η διοίκηση θα έχει το άλλοθι πως προσπάθησε και δεν τα κατάφερε. Και τότε δεν θα χουμε καμια δικαιολογία να μην στηρίξουμε. Αυτό που είναι σίγουρο πάντως, είναι πως αυτή η αποκαρδιωτική εικόνα, δεν αντέχεται άλλο. Κάτι πρέπει να αλλάξει και μάλιστα ΑΜΕΣΑ. Είτε τα πρόσωπα, είτε η νοοτροπία, ο Παναθηναϊκός δεν γίνεται να παίζει έτσι και να μην κουνιέται φύλλο.
Υ.Γ. Η φανέλα του Παναθηναϊκού είναι βαριά κι ασήκωτη. Το θέμα είναι να το αντιληφθούν όλοι και μάλιστα στην πράξη. Δεν φτάνουν οι επισκέψεις στο Απήλιο.
Υ.Γ.2 Προς όλους αυτούς που βρίζουν θεούς και δαίμονες, θέλουν πίσω τον Βαρδινογιάννη, καταριούνται τη Θ.13 κλπ, συνιστώ ηρεμία και ψυχραιμία.
