Γιάννη, ιδού το έργο σου

    Μία αναμέτρηση που αντικατόπτρισε σε ενενήντα λεπτά τον «Παναθηναϊκό» του Γιάννη Αλαφούζου. Γράφει ο Παναγιώτης Δημητρόγλου.

    Ένας αγώνας που μόνο «αιώνιο» ντέρμπι δεν θύμισε χωρίς να χωράνε τακτικές αναλύσεις στην εικόνα που παρουσίασε το σύνολο των «πρασίνων». Ένας προπονητής που γνωρίζει ήδη πως έχει αποχωρήσει από τον σύλλογο, παίχτες που γρήγορα ή αργά θα αποτελέσουν παρελθόν και μία λογική «τουρισμού», αυτός ήταν ο Παναθηναϊκός που (δεν) κατέβηκε στο «Γ. Καραϊσκάκης».

    Ένας Παναθηναϊκός που είναι έργο του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος θέλησε να διαλύσει εκ των έσω την ομάδα ενόψει των πλέι οφ. Κάθε μέρα θεωρούμε πως το τμήμα έχει αγγίξει τον πάτο, όμως η επόμενη μέρα μας διαψεύδει και μας αποδεικνύει πως υπάρχει και πιο κάτω. Μία ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος, ένας σύλλογος «άρρωστος» που μόνο υγεία δεν εκπέμπει.

    Αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο από το πρόσφατο «αιώνιο ντέρμπι» που μόνο ντέρμπι δεν ήταν. Το πιο παράξενο γεγονός είναι πως η εμφάνιση και το αποτέλεσμα δεν μας προξενούν θλίψη ή εκνευρισμό, «ήταν αναμενόμενο»… ήταν αναμενόμενο ο σπουδαιότερος σύλλογος της Ελλάδος να ηττάται με κάτω τα χέρια από τον «αιώνιο» αντίπαλο.

    Στα αγωνιστικά δεν χωρά κάποια ανάλυση με τους «πράσινους» να μην κοιτάνε δευτερόλεπτα στα μάτια τους «ερυθρόλευκους» και να δείχνουν ότι το χάσμα σταδιακά αρχίζει να μεγεθύνεται.

    Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Αλαφούζου, μία ομάδα χωρίς καμία λογική, μία ομάδα που την μία μέρα μπορεί να ξοδεύει ασύστολα ποσά για μεταγραφές και την επόμενη μέρα ο ιδιοκτήτης της να τραβάει την «πρίζα».

    Όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν σ’ αυτόν τον κόσμο… ας ελπίσουμε και γρήγορα να αποκαλυφθεί αυτός ο λόγος για τον οποίο τραβάμε τα πάνδεινα.