By 
Ο Παναθηναϊκός του Γιάννη Αλαφούζου, ο Παναθηναϊκός της αποτυχίας και του εξευτελισμού. Γράφει ο Παναγιώτης Δημητρόγλου.
Κατρακύλα δίχως σταματημό. Ίσως η μοναδική έκφραση που μπορεί να περιγράψει την πορεία του ποδοσφαιρικού τμήματος τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μοναδικός υπαίτιος; Γνωρίζουμε όλοι το όνομα του, γνωρίζουμε όλοι τον άνθρωπο που αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα, που κάθε χρόνο ορίζει πλάνα… τριετίας, που εμπιστεύεται Ρόκα, Στραματσόνι και λοιπούς «επικίνδυνους».
Ο Γιάννης Αλαφούζος λοιπόν, ο κύριος που αναλόγως τα κέφια του και τα επιχειρηματικά οφέλη αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό σαν τσιφλίκι του. Μπορεί να τραβάει πρίζες, να πληρώνει, να μην πληρώνει, να εμφανίζεται στο γήπεδο, να μην εμφανίζεται στο γήπεδο, να ασχολείται, να μην ασχολείται, γιατί να μην το κακολογώ όμως, οφείλω να αναφέρω πως σε κάτι είναι σταθερός και αδιάλλακτος. Δεν πουλάει. Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν πωλείται.
Αυτός ο κύριος λοιπόν κατάφερε κάτι πάρα πολύ δύσκολο και του αξίζουν τα εύσημα. Κατάφερε να ισοπεδώσει το DNA του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα, κατάφερε να μεταλλάξει τον νικητή Παναθηναϊκό σε μία μικρομεσαία ομάδα, σε μία ομάδα που συμβιβάζεται με τις ισοπαλίες και τις τετράδες και απλά παρακολουθεί τους «μεγάλους» να διεκδικούν τους τίτλους.
Μία ομάδα χωρίς ταυτότητα, χωρίς αρχή – μέση και τέλος, χωρίς πλάνο και φιλοσοφία. Ναι λοιπόν, αυτός είναι ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός του Γιάννη Αλαφούζου.
ΥΓ: Ο πάτος δεν φάνηκε ακόμα…
ΥΓ2: Ίσως ο χειρότερος Παναθηναϊκός της σύγχρονης ιστορίας…
