By 
Ο παλαίμαχος Αργεντινός μέσος Φερνάντο Γκαλέτο, ο οποίος αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό την τριετία 1999-2002, μίλησε στην «ιστοσελίδα infobae.com» για αυτή του την θητεία, τον Γιώργο Καραγκούνη και για τα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα στο Champions League.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Γκαλέτο:
Για το γιατί έφυγε από την Σαν Λορέντσο:
“Είχα μια πολύ καλή σεζόν, αλλά είχα περάσει 5 χρόνια στη Σαν Λορέντζο. Εμφανίστηκε η ευκαιρία του Παναθηναϊκού στην Ελλάδα και μου φάνηκε ότι ήρθε η ώρα να αλλάξω παραστάσεις. Δεν ήταν για τα χρήματα, γιατί έφυγα για τα ίδια χρήματα, αλλά ο Παναθηναϊκός μου εξασφάλισε ένα τριετές συμβόλαιο και μου έδωσε περισσότερη ηρεμία. Ήταν μια σταθερή προσφορά, πριν υπήρχαν απλά φήμες για Ρίβερ και Μπόκα. Δεν επρόκειτο να άλλαζε κάτι, αλλά ο Μπορέλι, ο οποίος ήταν ήδη εκεί, μου είπε ότι η ομάδα δεν έχει προβλήματα, ότι ο σύλλογος είναι σε καλό επίπεδο και πως θα ζήσω την εμπειρία του παιχνιδιού στην Ευρώπη”.
Για το πώς ήταν η άφιξή του στην Ελλάδα και αν ήταν αυτό που περίμενε:
“Εκεί νιώθεις γενικά άνετα, γιατί οι Έλληνες μοιάζουν με εμάς. Είναι σαν οικογένεια. Ενώνονται και φανατίζονται με το ποδόσφαιρο. Δεν είναι ότι είναι ψυχροί και μη ομαδικοί, μοιάζουν σαν να έχουν “λατινικό αίμα”. Το πιο δύσκολο απ’ όλα ήταν το θέμα της γλώσσας, που μου κόστισε πολύ. Έναν μήνα μετά την άφιξή μου στην Ελλάδα, ήρθε στην ομάδα ο Πέρσι Ολιβάρες, ο οποίος είχε ήδη παίξει δυο χρόνια στον ΠΑΟΚ και μιλούσε κάπως τα ελληνικά. Ήταν ο μεταφραστής μου και με βοήθησε σε ορισμένα πράγματα, γιατί δεν καταλάβαινα τίποτα”.
Για τον Καραγκούνη:
“Ήταν 21 ετών τότε. Στα αποδυτήρια ήταν ήσυχος, αλλά στο γήπεδο ήταν…αφόρητος! Έπαιζε, έτρεχε, ήταν παντού. Ήταν γενναίος”!
Για τις αναμετρήσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ:
“Ήταν παραμυθένια παντού. Όταν φτάσαμε στο γήπεδο της Άρσεναλ δεν μπορούσα να το πιστέψω, το γήπεδο ήταν σαν τραπέζι μπιλιάρδου, αυτό ήταν που με εντυπωσίασε περισσότερο. Το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν φανταστικό λόγω της λαογραφίας, της παράστασης, της διοργάνωσης, των σταδίων, των αγώνων, δεν μπορούσα να πιστέψω που ήμουν. Η αντίθεση με τη Νότια Αμερική ήταν ορατή. Είναι ένα μοναδικό τουρνουά και μου άρεσε πολύ, παρόλο που δεν έπαιξα τόσο πολύ. Έπαιξα εναντίον της Γιουνάιτεντ του Μπέκαμ και άλλων”.
Για τα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα το 2002:
“Είχαμε Σέρχιο Μαρκαριάν ως προπονητή και κερδίσαμε 1-0 στην έδρα μας στο πρώτο ματς. Στον επαναληπτικό προηγηθήκαμε με 1-0 και δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε, αλλά όταν μας έβαλαν 3 γκολ, δεν υπήρχαν πιθανότητες. Όταν τελείωσε το παιχνίδι, χαιρέτησα τον Σαβιόλα, ο οποίος σκόραρε το τρίτο γκολ και ανταλλάξαμε εμφανίσεις. Συλλέγω κάποιες που έχω σε ένα έπιπλο”.
