Η ΑΕΚ δεν είναι άξια πρωταθλήτρια, αλλά η πρωταθλήτρια που… σας αξίζει!

Ο Ορέστης Στυλιανόπουλος μπλογκάρει στο Prasinoforos.gr, δίχως να κρύψει την οργή του και την θλίψη του, για τον άξιο πρωταθλητή Παναθηναϊκό αλλά και την ΑΕΚ που… σας αξίζει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και έχει και υστερόγραφα…

Να μην μπορείς από εχθές να το πιστέψεις. Από τις πιο στενάχωρες μέρες. Νεύρα, θλίψη, οργή. Να σκέφτεσαι ότι είναι ένα κακόγουστο αστείο ή ένας εφιάλτης που μόλις ξυπνήσεις θα σε επαναφέρει στην πραγματικότητα.

Δεν είναι το πιο «συναρπαστικό πρωτάθλημα» όπως σας ταΐζουν. Μην το τρώτε. «Συναρπαστικό πρωτάθλημα» θα είναι για κάποιον που βλέπει τα αποτελέσματα από το εξωτερικό. Για κάποιον που δεν ζει την ελληνική πραγματικότητα. Για εμάς θα είναι ένα από τα πιο σιχαμερά πρωταθλήματα. Μια (ακόμη) «μαύρη» κηλίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Που επειδή ο Παναθηναϊκός δεν ήταν «κομπάρσος» -όπως τον ήθελαν ΟΛΟΙ- λίγο έλειψε να τους χαλάσει τα σχέδια.

Το πρωτάθλημα δεν είχε καμία ανατροπή. Σε «σημαδεμένη τράπουλα» δεν υπάρχουν ανατροπές. Αλλά σεναριογράφοι. Και οι σεναριογράφοι μπορεί να ήταν καλοί, το «αστείο» τους όμως κακόγουστο. Με τον κόσμο του Παναθηναϊκού, βέβαια, δεν παίζει κανένας. Δεν το έχουν καταλάβει ακόμη. Και ένας ένας (επειδή ρόδα είναι και γυρίζει) θα τα βρουν μπροστά τους και θα λογοδοτήσουν για την αλητεία τους. Όλοι. Μηδενός εξαιρουμένου…

Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που να έχει όρεξη να μιλήσει για το αγωνιστικό; Όχι, ειλικρινά. Δεν έχω όρεξη να γράψω για το εάν προσέφερε ο Παλάσιος, εάν ήταν καλός ο Κώτσιρας ή εάν ο Μπερνάρ είναι καλύτερος στον άξονα ή στην πλάγια. Ελάχιστη σημασία έχουν πια. Αυτά θα τα κρατήσουμε ΕΜΕΙΣ για να βελτιωθούμε, να κάνουμε την αγωνιστική αυτοκριτική μας και να κοιτάξουμε να διακριθούμε πρώτα ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ, και μετά στον βούρκο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εν Ελλάδι, παίζουν μπάλα άλλα. Και όχι ο Σιμάνσκι, ούτε ο Τσέριν…

Το δύσμοιρο Ελληνικό μας πρωτάθλημα ξεκίνησε κάπως… αλλόκοτα. Με τον Ολυμπιακό να γίνεται… ρεζίλι, Ευρωπαϊκά και πανελλαδικά, με την ΑΕΚ να φαίνεται καλή αλλά δίχως ισχυρές βάσεις και με τον Παναθηναϊκό… τρένο που δεν σταματιόταν. Ο «βόθρος» της προπαγάνδας και της λασπολογίας (είναι ότι πιο κομψό μπορώ να σκεφτώ αυτήν την στιγμή για να τους χαρακτηρίσω) μιλούσαν για στημένο πρωτάθλημα, το πρωτάθλημα της ΝΔ, το πρωτάθλημα των εκλογών και όλα αυτά τα ωραία. Γιατί όλα αυτά; Γιατί πονούσαν που έβλεπαν τον Παναθηναϊκό να παίρνει αυτά που του αξίζει. Δεν το άντεχαν. Τον ήθελαν κομπάρσο. Τον ήθελαν κάθε Κυριακή να πηγαίνει σαν πρόβατο σε σφαγή. Αυτό τους συνέφερε για τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας και την πιο επιτυχημένη ομάδα στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις διαχρονικά.

Η Τριφυλλάρα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς κάλπαζε. Ούτε καν κοιτούσε τι γινόταν γύρω της. Δεν ασχολιόταν με κανέναν. Τελείωσε τον πρώτο γύρο με μόλις μια ισοπαλία (αυτή απέναντι στον Ολυμπιακό). Όλα τα αλλά νίκες. Όλες στο χορτάρι, όλες πεντακάθαρα και δίκαια. Με εξόφθαλμα πέναλτι, που όλα πέρασαν από την… ιερά εξέταση του VAR. Και οποίος έχει αντίρρηση εδώ είμαστε να του πούμε για οποιαδήποτε φάση. Δεν θα βρει κάτι.

Ο τραυματισμός του Αϊτόρ ήταν, επίσης, κομβικός, Γιατί από εκεί και πέρα οι Πράσινοι εμφάνισαν στον αγωνιστικό χορό κάποια μεσοεπιθετικά ψεγάδια. Ωστόσο, μια ομάδα refuse-to-lose, με μέταλλο πρωταθλητή και υπό την στέγη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς γρήγορα τα έκρυψε. Όσο η «προπαγάνδα» ούρλιαζε για τον Παναθηναϊκό των πέναλτι και της διαιτητικής εύνοιας. Αναρωτιόμαστε που είναι όλοι αυτοί τώρα… Αναρωτιόμαστε που είναι αυτοί που μας έταζαν «world-class» δίδυμο στα άκρα με Βρσάλικο-Μαρσέλο και απορούσαν πως ο Τσοκάι θα πάρει το πρωτάθλημα από τον Χάμες…

Αρχή του δεύτερου γύρου. Μια περίεργη συνθήκη, καθώς εν μέσω Χριστουγέννων παιζόταν το Μουντιάλ. Οι ομάδες όφειλαν να κάνουν μια… δεύτερη καλοκαιρινή προετοιμασία που θα τους εξασφάλιζε την καλύτερη δυνατή φόρμα στα playoffs. Μια συνθήκη που προφανώς πρώτη φορά είχε να διαχειριστεί ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Έτσι, δεδομένης και της αργοπορίας των μεταγραφικών κινήσεων τον Ιανουάριο, ο Παναθηναϊκός πέρασε ένα ντεφορμάρισμα (θεμιτό και προγραμματισμένο) που του στοίχισε δυο «γκέλες» με ΟΦΗ και Ιωνικό, μια ήττα από τον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο, αλλά και τον αποκλεισμό από το Κύπελλο. Highlight της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου η απόκτηση του Ντανιέλ Μαντσίνι από τον Άρη έναντι 2,5 εκατομμυρίων ευρώ.

Η προπαγάνδα πανηγύριζε. «Σας τα λέγαμε». «Έσβησε ο Παναθηναϊκός, 4ος στην καλύτερη, χωρίς πέναλντι δεν μπορεί». Μόνο που η Τριφυλλάρα του Ιβάν ακόμα και από αυτήν την συνθήκη πέρασε αλώβητη. Τι και εάν έχασε τον Αϊτόρ, τον Τρουιγιέ, τι και εάν οι Βέρμπιτς και Σπόραρ δεν έβγαλαν στο χορτάρι τα λεφτά τους, τι και εάν η ΕΠΟ «έσπρωχνε» το πρωτάθλημα προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, ο Παναθηναϊκός πρώτος και έτοιμος να τους χαλάσει τα σχέδια. Κόντρα σε όλους και σε όλα, όπως πολλάκις γράψαμε φέτος…

Θα συμφωνήσω με πολλούς… αλλόθρησκους. Ο Παναθηναϊκός είχε πολλά αγωνιστικά ψεγάδια. Αλλά ποτέ, ΞΕΦΤΙΛΕΣ, δεν κατέβηκε για να μετρήσει τα δοκάρια. Ποτέ, ΞΕΦΤΙΛΕΣ, δεν όρισε παρανόμως εν μια νυκτί Έλληνες διαιτητές-καμικάζι. Ποτέ, ρε ΞΕΦΤΙΛΕΣ, δεν του χαρίστηκε κανένας, ούτε έδωσε «φιλικό» με καμία ομάδα. Ότι πόντο και εάν πήρε, πάσχισε να τον πάρει μέσα στον αγωνιστικό χώρο, τίμια, ηθικά και με σεβασμό στον οποιοδήποτε αντίπαλο. Με τον αντίπαλο «λυσσασμένο» να του κόψει βαθμούς, με τον αντίπαλο να δίνει «όρκο νίκης» μέσα στην έδρα του, με τον αντίπαλο να καθυστερεί από το 3’ για να τον χτυπήσει… Όσο οι άλλοι μας έδειχναν τα τραπεζώματα τους.

Όσο οι άλλοι κατέβαιναν στην Αγία Σοφία για να κάνουν κατοχή στην μικρή περιοχή και μετά ερχόντουσαν στην Λεωφόρο γιατί θυμήθηκαν την ιστορίας τους…Όσο άλλοι «μεθούσανε» τους διαιτητές (ιστορία που έκλεισε με το που άνοιξε) και ο αντίπαλος τους ,ούτε άκουσε, ούτε είδε. Ο ίδιος που έβγαζε την αποστολή με παιδιά από το εφηβικό εξαιτίας «ιώσεων και πειθαρχικών παραπτωμάτων». Αλήθεια, αφού στο στρατόπεδο του Άρη, κύριε Καρυπίδη, κυκλοφορούσε τόσο… ίωση γιατί δεν δείξατε με την ψήφο σας την θέληση σας να αναβληθεί το παιχνίδι για κάποια άλλη ημερομηνία; Δεν θέλατε για το γόητρο και την ιστορία σας να παίξετε με τον πρωτοπόρο με γεμάτο οπλοστάσιο;

Βέβαια, υπό τα ισχυρά στεγανά του Γιοβάνοβιτς οι Πράσινοι προσπαθούσαν να μείνουν ανεπηρέαστοι από το παρασκήνιο. Την δουλειά τους κοιτούσαν και μόνο. Με σεβασμό στον αντίπαλο, κοιτούσαν πρώτα να κάνουν την αυτοκριτική τους και να βελτιώνονται οι ίδιοι. Και για να ξέρετε, αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν. Ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς θα παραμείνει ένα «διαμάντι» στον βούρκο του ελληνικού ποδοσφαίρου…

Ο Παναθηναϊκός έφτασε εδώ, να περιμένει να του γυρίσει ένα καλό φύλλο μια «σημαδεμένη τράπουλα», χωρίς Μανούχους, χωρις Διαμαντόπουλους, χωρις Νταμπάνοβιτς, χωρις να δώσει «φιλικό» με τον Ολυμπιακό όπως μας προϊδέαζαν οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ ή χωρις «δώρα» όπως έλεγε ο Αλμέιδα. Αλήθεια, όλοι αυτοί οι λασπολόγοι που είναι τώρα; Ο Αλμέιδα αισθάνεται ακόμα δικαιωμένος για αυτά που είπε, όπως διαφήμιζαν οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ; Ο Παναθηναϊκός έδωσε το ματς της ζωής του δίχως να προπονηθεί και με 17 παίκτες θετικούς στον κορονοϊό μια μέρα πριν και οι άλλοι «ούρλιαζαν» πως οι Πράσινοι θέλουν μια ακόμη μέρα για να ξεκουραστούν. 5/6 ψήφισαν κατά του Τριφυλλιού για θέματα που αφορούσαν την ΥΓΕΙΑ γαμώτο…Αυτά είναι τα «δώρα» ρε Αλμέιδα; «Να πα να..» που πήγε να πει και ο Γιοβάνοβιτς. Αυτό σου βγαίνει…

Η θέση μου είναι ξεκάθαρη. Η ΑΕΚ δεν έπρεπε να φτάσει καν να διεκδικεί το πρωτάθλημα στην κόψη με τον Παναθηναϊκό. Γιατί στην Αγία Σοφία ο Παναθηναϊκός έπρεπε να κερδίσει, γιατί στο Καραϊσκάκης ο Μάσα «χάρισε» ένα διπλό στην ΑΕΚ, γιατί το πέναλτι του Σπόραρ στο Φάληρο ήταν πολύ πιο… πέναλντι από αυτό του Βίντα…Βάλτε κάτω τα μαθηματικά. 4+ βαθμούς πάνω θα ήταν ο Παναθηναϊκός. Αλλά που είναι παρασκηνιακά το Τριφύλλι; Ή μήπως ελέγχει καμία ΕΠΟ;

Η ΑΕΚ σας… αξίζει όλους για πρωταθλήτρια Ελλάδος. Στο ποδόσφαιρο που η διαιτητική αβάντα είναι «παραγοντική μαγκιά», στο ποδόσφαιρο που το να κάνεις ότι θέλεις είναι η «δύναμη της προεδράρας μας», στο ποδόσφαιρο που άμα μπορούσε να σφυρίξει ξανά οφσάιντ στον Κατσουράνη, θα το σφύριζε και θα συμφωνούσε και το VAR, η ΑΕΚ σας αξίζει. Η ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ, ο Βόλος, ο Άρης. Όλοι ίδιοι είστε έτοιμοι να γίνεται για έναν τίτλο. Όταν γίνεστε «κομπάρσοι» τότε θυμάστε τα ιδανικά σας και το ηθικό σας πλεονέκτημα. Ξεφτίλες…

Είστε συνυπεύθυνοι όλοι για αυτό που περνά το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Από την κυβέρνηση, τους παράγοντες, μέχρι και τους προπονητές και τους παίκτες που σιγοντάρουν τέτοιες καταστάσεις. Αλλά δεν αργεί η ώρα της κρίσης. Έρχονται οι Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εκεί «με μεζούρα» θα μετρηθούν οι ομαδάρες σας πόντο-πόντο. Ναι, εκεί που τόσα χρόνια μας ξεφτιλίζετε παραδειγματικά και έχουμε φτάσει να γίνουμε ο απόπατος του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Εκεί που δεν θα έχει ούτε φιλικά, ούτε ΕΠΟ, ούτε Νταμπάνοβιτς. Εκεί που βγαίνετε τόσα χρόνια και ακόμα θυμούνται τον… Panathinaikos. Εκεί φαίνεται τόσα χρόνια η… μαγκιά σας.

Από όλα αυτά μας μένει η υπερηφάνεια για την ομαδάρα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και το ρίγος για τις δηλώσεις του, το ήθος του και την αξιοπρέπεια του. Η σεζόν θα κλείσει με ένα ακόμη sold-out επί του Άρη στην Λεωφόρο, εκεί που θα ακουστεί το «Νά’ τοι, να’ τοι οι Πρωταθλητές» σε ένα τελευταίο χειροκρότημα για την αρμάδα του Ιβάν και το πιο μάγκικο ταξίδι που μας χάρισε φέτος…

Υ.Γ.: Η ΑΕΚ ετοιμάζει την φιέστα της ,στο γήπεδο της, με την ομάδα που έκοψε βαθμούς από τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο. Μηδέν λόγος για «ματς που κρύβει κινδύνους» ή «100% συγκεντρωμένοι μέχρι το τέλος» όπως λέγαμε εμείς για το ματς με την Βόλο. Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένα ακόμα παιχνίδι που δίνει η ΑΕΚ φέτος για… τα μάτια του κόσμου.

Υ.Γ.2: Το ότι ο Παναθηναϊκός φέτος πάλευε με το τέταρτο μικρότερο budget ούτε παράσημο είναι, ούτε μετάλλιο. Να το καταλάβουν κάποιοι αυτό γιατί η «κανονικότητα» του συλλόγου δεν είναι να κυνηγάει σαν… Λέστερ ένα πρωτάθλημα.

Υ.Γ.3: Ας θυμηθούμε τέτοιες ώρες τα λόγια του Βαρδινογιάννη για το πρωτάθλημα του 2008. «Η λύση είναι απλή και γνωστή σε όλους, το πληρώνεις και το παίρνεις». Φέτος ήταν και πιο απλό, καθώς ο Ολυμπιακός ήταν και αδιάφορος και τον συνέφερε για την δίκη του θέση στην Ευρώπη, το πρωτάθλημα να το έπαιρναν οι Πράσινοι. Μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις για το τι σημάνει Παναθηναϊκός.

Υ.Γ.4: Το φετινό να γίνει… κινητήρας για όλους για την επόμενη σεζόν. Και πρώτα από όλα στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, εκεί που είναι η θέση του Παναθηναϊκού. Με πλάνο, πίστη και στήριξη για την επόμενη μέρα του Τριφυλλιού.

Υ.Γ.5: Κρυφτείτε ΟΛΟΙ σας εάν ο Γιοβάνοβιτς του 2023 γίνει ο Σισέ του 2011. Τότε μια «συγγνώμη» δεν θα είναι αρκετή από τους λασπολόγους. Εάν το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι διατεθειμένο να κρατήσει τα «διαμάντια» του, τότε δεν έχει νόημα ΚΑΝΕΙΣ να ασχολείται με αυτό…

Υ.Γ.6: Κάθε ημέρα που ξημερώνει οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι για αυτό που είναι. Όλοι έξω από τον χορό αισθάνονταν «διαφορετικοί», αλλά μόλις… χόρεψαν βούτηξαν στα… σκατά για έναν τίτλο. «Πουλήσατε την ψυχή σας στον διάβολο για ένα πρωτάθλημα», όπως μας φώναζε η ΑΕΚ στην ανακοίνωση της προ ολίγων μηνών…

Υ.Γ.7: Να κόψουν τον λαιμό τους να διασφαλίσουν πως θα ξαναέρθουν Elite διαιτητές στην χώρα μας. Δεν με νοιάζει ποιοι. Κόκκινοι, κίτρινοι, ασπρόμαυροι, το ίδιο… λασπωμένοι έγιναν όλοι για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα τους. Το επόμενο πρωτάθλημα να μην ξεκινήσει με χειρότερη βάση από την ήδη «λασπωμένο» φετινό.