Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με τη φωτιά στο Βερολίνο και στην Πυλαία, τελικά «κάηκε» στο Παρίσι. Γράφει ο Γιώργος Γάκης.
Οι (περίπου) 100 ημέρες που βγήκαν από… παραμύθι και έκαναν τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή Ευρώπης και Ελλάδας δεν απέχουν και πολύ. Ο Μάιος και ο Ιούνιος δεν έχουν ξεχαστεί από τον κόσμο. Κάτι που μάλλον ισχύει και για τους παίκτες.
Δεν εξηγείται αλλιώς η «αλαζονική» στάση τους σε κάποια παιχνίδια από την αρχή της χρονιάς. Όχι στην ήττα από τον Ολυμπιακό στο Super Cup, ντέρμπι είναι, τέλη Σεπτέμβρη είναι, βάζει και ο Ντόρσεϊ 4/4 τρίποντα. Ε, δε θέλει και πολύ να χαθεί ο «μικρότερος» τίτλος της χρονιάς.
Δεν είναι το πρόβλημα η Ρόδος. Το πρόβλημα είναι ότι τα προειδοποιητικά «καμπανάκια» του Βερολίνου και της Πυλαίας, ακόμα και με τη Μπάγερν, δεν φαίνεται ότι τα είχαν ακούσει εντός της ομάδας.
Κάποια στιγμή θα ερχόταν η κακή ήττα και ήρθε σε ένα παιχνίδι με χαρακτήρα «must win», όχι γιατί κρίνεται κάτι στις 15 Οκτωβρίου αλλά γιατί οι περισσότερες ομάδες που θα ανταγωνιστεί ο Παναθηναϊκός για το πλεονέκτημα έδρας, (λογικά) θα περάσουν από το Παρίσι.
Η Παρί έπαιξε ένα εντυπωσιακό και γρήγορο μπάσκετ απέναντι σε έναν νωχελικό και αργό Παναθηναϊκό. Όμως, αν δεν κολλούσε η επίθεση για 3-4 λεπτά στο τέταρτο δεκάλεπτο, ο Επτάστερος θα μπορούσε να φύγει νικητής από το Παρίσι.
Σαφώς, έναν μικρό ρόλο έπαιξε και η «ό,τι να ναι» διαιτητική τριάδα της αναμέτρησης. Φάουλ για βολές στον Μήτογλου μετατράπηκε σε… 3 βολές για την Παρί που σταμάτησε τα δώρα με τις χαμένες βολές και έφερε το παιχνίδι στο +10.
Ο Αταμάν έδωσε το δικό του σόου για να εκθέσει τους διαιτητές, όμως αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση το ότι τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα ήταν «αλλού».
Η ήττα στην οποία πρέπει να χτίσει
Πάντως, το 2-1 είναι «οκ» για τον πρωταθλητή Ευρώπης που έχει μία μεγάλη ευκαιρία αύριο να στριμώξει ακόμα περισσότερο τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η «βασίλισσα» δεν έχει ξεκινήσει καθόλου καλά τη χρονιά και μία νίκη αύριο απέναντι στον Παναθηναϊκό θα τη βοηθήσει να ανασάνει.
Με δεδομένο, όμως, ότι για τον Παναθηναϊκό το πρόγραμμα είναι «βουνό», τότε μία νίκη στη Μαδρίτη θα ήταν… χρυσάφι. Υπενθυμίζεται ότι ακολουθεί η Κωνσταντινούπολη (Φενέρ), το ΣΕΦ (πρωτάθλημα) το Βελιγράδι (Ερυθρός Αστέρας), μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες και είναι πολύ νωρίς για αχρείαστες μουρμούρες.
Η μπάλα είναι στα χέρια του Παναθηναϊκού, που για να είμαστε ειλικρινείς, και 0/4 να κάνει σε Μαδρίτη, Κωνσταντινούπολη, ΣΕΦ και Βελιγράδι, απλά θα… τσιτώσει αρκετά νωρίτερα την ομάδα.
Ο Αταμάν έδειξε ότι ξέρει να κερδίζει τον Απρίλιο και τον Μάιο. Μέχρι τότε, θα έχει βρει αυτό ακριβώς που θέλει, σε μία χρονιά που κάνει ακριβώς τα αντίθετα απ’ ότι πέρσι. Το rotation έχει ανοίξει πολύ, πολλά συστήματα και διαφορετικές πεντάδες δοκιμάζονται, ο Σλούκας δεν είναι έτοιμος ακόμα. Όμως η ομάδα είναι δεδομένο ότι θα βρει τον δρόμο της.
ΥΓ. Πέρσι η Ρεάλ σκορπούσε τρόμο στην Ευρώπη με τρομερά ρεκόρ στην έναρξη της Euroleague. Η διαφορά σε σχέση με πέρσι είναι ότι δεν φαίνεται να υπάρχει ομάδα που θα μπορεί να προσεγγίσει ρεκόρ 27-7 όπως πέρσι.
Φαίνεται ότι οι διαφορές θα είναι πολύ μικρότερες, συνεπώς μπορεί να υπάρχουν ακόμα και ισοβαθμίες που να κρίνουν το πλεονέκτημα με το μειονέκτημα, την πρώτη με τη δεύτερη θέση κλπ κλπ.
Οπότε, το βασικό ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι να υπερασπιστεί και με το… παραπάνω το ΟΑΚΑ. Το 14-3 της περσινής χρονιάς, δεν αρκεί.
Φωτογραφία: Βαγγέλης Στόλης
Η αθλητική επικαιρότητα του Παναθηναϊκού με ένα κλικ εδώ!
Διαβάστε επίσης…