Ξύπνησαν μνήμες… από το μέλλον

    Ο Παναθηναϊκός μπορεί να ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό στο «Κλειστό του Αγίου Θωμά» αλλά μόνο θετικά μπορείς να δεις από την σημερινή αναμέτρηση. Γράφει ο Παναγιώτης Δημητρόγλου.

    Μία ευφορία διακατέχει αυτή τη στιγμή κάθε οπαδό του «τριφυλλιού» που παρακολούθησε από κοντά ή έστω από την τηλεόραση την αναμέτρηση. Για να είμαστε ρεαλιστές μαζί με την ευφορία υπάρχει και το αίσθημα της αδικιάς… «Γιατί Θεέ μου;», καθώς οι παίχτριες του Κυριάκου Καμπερίδη θα μπορούσαν να είχαν πάρει την νίκη.

    Δεν θέλω να επικεντρωθώ στο αγωνιστικό μέρος, όπου τα «φίνα κορίτσια» έκαναν υπερπροσπάθεια και έδειξαν πως το μέλλον του ελληνικού βόλεϊ ανήκει σ’ εκείνες. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε στα ίσια έναν αντίπαλο με πολλαπλάσιο μπάτζετ (σ.σ από που προέρχονται τα χρήματα;) και ηττήθηκε πραγματικά στις λεπτομέρειες.

    Το κέρδος από την σημερινή μέρα δεν είναι ο ένας νικηφόρος βαθμός αλλά το κλίμα που επικράτησε στο κλειστό του Αγίου Θωμά. Ξύπνησαν μνήμες από τα παλιά… ξύπνησαν μνήμες από τον Τάφου του Ινδού, τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα… ξύπνησαν μνήμες από τον ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ.

    Ίσως ακούγομαι υπερβολικός για κάποιους αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια, ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια έχει πέσει σε λήθαργο αλλά επιτέλους μετά από χρόνια μία αχτίδα φωτός αχνοφαίνεται στον ορίζοντα.

    Στο αντίπαλο «στρατόπεδο» τρέμουν που ο Παναθηναϊκός δυναμώνει ξανά γιατί ξέρουν… γιατί θυμούνται… γιατί βλέπουν τι έρχεται στο μέλλον.

    Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σ’ όλο τον κόσμο που βρέθηκε σήμερα στο κλειστό και βοήθησε με την φωνή του την ομάδα. Το πρωτάθλημα όμως δεν τελείωσε σήμερα, αντιθέτως μόλις άρχισε και όλοι οφείλουμε να είμαστε διπλά στον Κυριάκο Καμπερίδη και τα κορίτσια του!

    ΥΓ: Ραντεβού το Μάιο…