By 
Για μια “μαύρη σελίδα” στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου γράφει ο Απόστολος Μιχαηλίδης, ο οποίος προσπαθεί να μπει στα άδυτα μιας άλλης, πολύ πιο μακρινής εποχής και να μας παρουσιάσει ένα περιστατικό που τότε συγκλόνισε άπαντες!
Ήταν Οκτώβριος του 1939 και στο στάδιο της Λεωφόρου εξελισσότανε ο φιλικός αγώνας μεταξύ Παναθηναϊκού και Εθνικού Πειραιώς. Φτάνοντας στο 14ο λεπτό, ο Θοδωρής Ιωάννου, ποδοσφαιριστής των Πειραιωτών έσκυψε μέσα στην μεγάλη περιοχή του Παναθηναϊκού για να βρει τη μπάλα, όμως αντ’ αυτής συγκρούστηκε με το γόνατο του Βουτσαρά και μονομιάς ο Ιωάννου σωριάστηκε στο έδαφος χωρίς να κουνιέται καθόλου. Ακολούθησαν σκηνές πανικού και τρόμου με τους παίκτες έντρομοι να προσπαθούν να κάνουν το οτιδήποτε, διότι υπήρχε έλλειψη γιατρού και τα μεγάφωνα απελπισμένα να καλούν σε βοήθεια, ζητώντας κάποιον ενδεχομένως από την εξέδρα που είναι γιατρός να κατέβει έτσι ώστε να βοηθήσει την κατάσταση. Ο Λινοξυλάκης μετέτρεψε μία πινακίδα σε φορείο και έτσι ο άτυχος επιθετικός του Εθνικού μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Ιπποκράτειο όπου άφησε μία μέρα μετά και την τελευταία του πνοή.
Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, Μιχάλης Βουτσαράς έκλαιγε με λυγμούς και την ίδια μέρα πήγε σε ένα Εκκλησάκι να προσευχηθεί για τον Ιωάννου, δίχως εν τέλει να εισακουστούν οι προσευχές του. Ήτανε ένα δράμα, ο Ιωάννου όπως αποδείχθηκε αν υπήρχε γιατρός στο γήπεδο θα είχε σωθεί, όμως η αορτή της καρδιάς του ήταν στενή και δεν θα έπρεπε να είχε ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Στον αντίποδα, ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού Μιχάλης Βουτσαράς, συνέχισε να αγωνίζεται όμως μετά από κείνο το περιστατικό δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος, διότι ο ψυχολογικός κόσμος του επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό και έτσι μια άτυχη στιγμή σημάδεψε τις ζωές 2 ανθρώπων, του Ιωάννου, ο οποίος είχε μεγαλώσει χωρίς γονείς από τα 5 του χρόνια και έμελλε εξαιτίας αυτού του συμβάντος να φύγει απ’ την ζωή σε ηλικία μόλις 20 ετών και του “Τανάλια” όπως τον αποκαλούσαν Μιχάλη Βουτσαρά που ουσιαστικά καταβαραθρώθηκε η ποδοσφαιρική του καριέρα έστω και αν οι συμπαίκτες του τον έπεισαν να συνεχίσει το ποδόσφαιρο, διότι εκείνος είχε επηρεαστεί τόσο πολύ που δεν ήθελε και συν τοις άλλοις παρόλο που σε καμία περίπτωση δεν ευθύνεται ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού γι’ αυτό το τραγικό περιστατικό, είναι κάτι που θα το κουβαλάει μέσα του για μια ζωή!
Όπως και στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο, η τύχη και η ατυχία ταυτόχρονα είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ανθρώπων και της ιστορίας που γράφεται, το συμπέρασμα όμως που μπορούμε να εξάγουμε από όλο αυτό το περιστατικό είναι πως πάνω απ’ το ποδόσφαιρο και από οτιδήποτε άλλο υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται ΖΩΗ και ένα άλλο που λέγεται ΥΓΕΙΑ και αυτά είναι τα σημαντικότερα όλων, τα οποία δεν πρέπει να τα θεωρούμε ποτέ ως δεδομένα.
