Νέντοβιτς: «Ο Παναθηναϊκός είναι το σωστό μέρος για εμένα»

    Ο Νεμάνια Νέντοβιτς παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην ιστοσελίδα «SDNA.gr».

    Αναλυτικά:

    – Πάντα τα Χριστούγεννα ο κόσμος αγοράζει δώρα στα πρόσωπα που αγαπάει, όμως πολλές φορές λέμε ότι έχουμε ανάγκη να πάρουμε κάτι για εμάς, να κάνουμε ένα δώρο στον εαυτό μας. Οι 39 πόντοι στο Τελ Αβίβ ήταν το ιδανικό δώρο που μπορούσες να κάνεις σε εσένα;

    «Σίγουρα, ήταν ένα καλό δώρο, ένα παιχνίδι που θα θυμάμαι για πάντα. Το έβλεπε και η οικογένειά μου στην πατρίδα μου και χάρηκαν όλοι πολύ. Είμαι ένας άνθρωπος που πιο πολύ του αρέσει να δίνει στους άλλους, παρά να παίρνει πράγματα στον εαυτό του. Είμαι ευτυχισμένος που τους έκανα χαρούμενους. Είναι κάτι που θα θυμάμαι για πάντα, όπως σου είπα. Βέβαια, θα ήταν καλύτερα τα πράγματα αν είχαμε πάρει και την νίκη. Όμως, μερικές φορές δεν έρχονται όλα όπως θέλουμε».

    – Υπάρχει ένα μότο, που λέει: «Μην αφήσεις μία μικρή λεπτομέρεια να χαλάσει μια όμορφη ιστορία». Αυτό ήταν το mindset σου όταν… αποφάσιζες πως θα λες στα εγγόνια σου ότι οι «πράσινοι» έφυγαν με το διπλό από το Ισραήλ;

    «Ναι, ναι. Η αλήθεια είναι πως αρχικά ήμουν πολύ σκληρός με τον εαυτό μου. Ήμουν στεναχωρημένος, επειδή δεν κερδίσαμε. Όταν επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μίλησα με τους φίλους και την οικογένειά μου και μου είπαν: “Πρέπει να το απολαύσεις, έκανες σπουδαία πράγματα”. Νομίζω είναι η καλύτερη επίδοση Σέρβου στην Euroleague σε ό,τι αφορά το σκοράρισμα και η 2η σε αξιολόγηση. Ήταν ένα ιστορικό παιχνίδι και επέτρεψα στον εαυτό μου να χαρεί για λίγο».

    – Υπήρχε ένα συγκεκριμένο μήνυμα που έλαβες από τους δικούς σου ανθρώπους και σε έκανε να χαμογελάσεις;

    «Οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά μου, δηλαδή η οικογένειά μου, η γυναίκα μου και οι φίλοι μου ένιωθαν περήφανοι, κατά κάποιον τρόπο. Ας πούμε πως μου προκάλεσαν μία θετική έκπληξη. Τους έκανα περήφανους. Ήταν κάτι πολύ όμορφο».

    – Άλλος ένας άνθρωπος που ένιωσε περήφανος με την εμφάνισή σου ήταν προφανώς ο εκπρόσωπός σου, ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Τον Σεπτέμβριο είχε γράψει σε ένα post στο Instagram πως υπάρχει μία στρατηγική με κωδικό όνομα «Αλφόνσο Φορντ», που θα σε ξαναβάλει στην κεντρική σκηνή του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Θα ήθελες να μας αναλύσεις αυτή τη στρατηγική και τις σκέψεις σου, από τη στιγμή που υπέγραψες στον Παναθηναϊκό;

    «Έχουμε εξαιρετική σχέση εδώ και χρόνια με τον Μίσκο. Έχει πάντα ψηλά τον πήχη για εμένα. Θυμάμαι πως στο τελευταίο ματς με την Άλμπα με πήρε τηλέφωνο μετά τον αγώνα και μου είπε πως αρχικά ήμουν πολύ επιθετικός και δεν άφησα το παιχνίδι μου να εκδηλωθεί όπως θα ήθελα. Του απάντησα: “Μίσκο, είχα τέσσερα ματς σε οκτώ μέρες. Είμαι εξουθενωμένος. Είμαι τόσο κουρασμένος που δεν μπορούσα να σταθώ όρθιος”. Μου είπε: “ΟΚ, ΟΚ, ξέχνα το. Αλλά κράτα το στο μυαλό σου για το επόμενο ματς”. Όπως φαίνεται, τον άκουσα με τον τρόπο μου. Νομίζω πως απέδειξα πράγματα. Όμως, αυτό το πλάνο δεν μου έχει γίνει εμμονή. Βάζω πίεση στον εαυτό μου και από εκεί και πέρα αν είναι να βγει, θα βγει. Κάνω το παιχνίδι μου, νιώθω άνετα στον Παναθηναϊκό. Αυτό ήταν το βασικό σχέδιο. Ήρθα στον Παναθηναϊκό για να νιώσω ξανά σημαντικός, να νιώσω άνετα, να παίξω ελεύθερα, να έχω προπονητές και συμπαίκτες που με εμπιστεύονται». 

    – Στην πρώτη προπόνηση του «τριφυλλιού» ενόψει της τρέχουσας σεζόν είχες δηλώσει ότι σου άρεσε πως ο Γιώργος Βόβορας δεν στάθηκε ποτέ στους τραυματισμούς σου, κατά τη διάρκεια των επαφών σας το καλοκαίρι. Είχες βαρεθεί να ακούς τη συζήτηση για τους τραυματισμούς σου τα τελευταία δύο χρόνια;

    «Απόλυτα, ναι. Ήμουν εκνευρισμένος από όλα αυτά, ένιωθα θυμό. Ο κόσμος έλεγε γι’ αυτά. Όμως, μόνο εγώ ξέρω τι συνέβη πραγματικά. Μόνο εγώ ξέρω πως σε όλη αυτή την υπόθεση είχα το μικρότερο μερίδιο “ενοχής”. Φυσικά, θα μπορούσα να κάνω κάποια πράγματα καλύτερα. Ωστόσο, ήξερα τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και ο κόσμος έλεγε ανοησίες, πράγματα που δεν ήταν αληθινά. Γι’ αυτό και νευρίαζα».

    – Παρεμπιπτόντως, ποια είναι η γνώμη σου για τον κόουτς Βόβορα;

    «Πρώτα από όλα, ο κόουτς είναι εξαιρετικός άνθρωπος. Χτίζει μία μοναδική σχέση με τους παίκτες του. Από εκεί και πέρα, μιλώντας για το μπασκετικό κομμάτι, πιστεύω πως πολλοί τον υποτιμούν. Είναι σκληρός. Θα ήθελα πολύ να τον δω σε μία ακόμα μεγαλύτερη σκηνή ή να δουλεύει με μεγαλύτερο μπάτζετ. Τότε ο κόσμος θα καταλάβαινε την πραγματική ποιότητα του κόουτς Βόβορα. Όμως, ξέρετε πως κάθε αρχή είναι δύσκολη. Εκείνος βρίσκεται στην αρχή της προπονητικής του καριέρας. Θεωρώ πως κάνει σπουδαία δουλειά. Σκέφτεται θετικά και μένει πιστός στις μπασκετικές αρχές του. Μου αρέσει πολύ αυτό».

    – Πριν από λίγο καιρό είχες αναφέρει στα social media πως ο κόσμος δεν μπορεί να φανταστεί την πίεση που βάζεις στον εαυτό σου. Αυτή η πίεση από πού πηγάζει; Από τη θέλησή σου να αποδείξεις πράγματα, από τη φύση σου ή από κάτι άλλο;

    «Αυτή η πίεση έρχεται από τον χαρακτήρα μου. Επίσης, ο κόουτς Βόβορας λέει πάντα πως έχουμε το προνόμιο να παίζουμε μπάσκετ. Ξέρεις, δεν έχουμε την πίεση που βιώνουν άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι χάνουν τις δουλειές τους. Δεν έχουμε την πίεση μίας μόνης μητέρας, που προσέχει τα παιδιά της. Υπάρχουν τόσες πολλές ιστορίες έξω, στον πραγματικό κόσμο, που δείχνουν πραγματική πίεση. Εμείς έχουμε μπασκετική πίεση, αυτό είναι προνόμιο. Αν δεν νιώθεις ένα είδος πίεσης, δεν κάνεις καλή δουλειά. Όταν ήρθα εδώ ήμουν αποφασισμένος να δείξω την ποιότητά μου, να δείξω τι παίκτης είμαι. Έπαιζα καλά στην προετοιμασία. Μετά άρχισε η σεζόν και έκανα δύο κακές εμφανίσεις στην Euroleague με τη Χίμκι και τον Ολυμπιακό. Έβαλα πάρα πολλή πίεση στον εαυτό μου. Η κατάσταση βελτιώθηκε και μπορούμε να πούμε πως πλέον κάνω μία καλή χρονιά, μέχρι στιγμής».

    – Υπήρξε κάποια στιγμή την προηγούμενη διετία στο Μιλάνο που να ένιωσες… εύθραυστος, είτε σωματικά, είτε πνευματικά;

    «Πνευματικά ήμουν πολύ καλά, είμαι πολύ δυνατός. Από την άλλη πλευρά, σωματικά με ενοχλούσε ότι μετά τους τραυματισμούς μου είχα έναν μικρό φόβο, που με κρατούσε από το 100% μου. Ποτέ δεν μπόρεσα να ωθήσω τον εαυτό μου όσο θα ήθελα, φοβούμενος τους τραυματισμούς. Το είχα στην πίσω μεριά του μυαλού μου. Ο κορωνοϊός έχει προκαλέσει κακό σε όλο τον κόσμο, αλλά η περίοδος της αποχής εμένα με ευεργέτησε μπασκετικά. Είχα έξι μήνες με τον εαυτό μου και το σώμα μου για να βρω τι προβλήματα υπήρχαν. Ευτυχώς, τα κατάφερα».

    – Μέχρι στιγμής στους «πράσινους», πάντως, φαίνεσαι πιο πολύ «ατσάλινος», παρά «γυάλινος», κυρίως πνευματικά… 

    «Έτσι είναι, γιατί πολύ απλά δεν τα παρατάω ποτέ. Πνευματικά είμαι πραγματικά σκληρός. Πέρασα μία δύσκολη περίοδο, είχα τραυματισμούς κάθε μήνα, αλλά σκεφτόμουν θετικά. Προσπαθούσα να βρω τι συμβαίνει και πώς μπορώ να βελτιωθώ. Αυτό είναι μέρος της ταυτότητάς μου, αυτός είμαι. Ο κόσμος που βρίσκεται γύρω μου το γνωρίζει και με ωθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτά τα προβλήματα είναι στο παρελθόν. Κοιτάω το μέλλον και θα ήθελα πραγματικά να ξεχάσω όσα έγιναν».

    – Μιλώντας για σκληράδα και δύναμη, πόσο σκληρή πιστεύεις πως είναι στην πραγματικότητα η ομάδα φέτος;

    «Πιστεύω πως όταν δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε και παίζαμε κόντρα σε εξαιρετικές ομάδες, σε σημεία που ήμασταν πίσω στο σκορ δείξαμε ποιοι είμαστε και πόσο καλοί μπορούμε να γίνουμε. Όταν βάλαμε πίεση στους εαυτούς μας, όπως για παράδειγμα στο ματς με τη Ζαλγκίρις, στο οποίο είχαμε την ευκαιρία να ξεκινήσουμε με νίκη ένα σερί τριών εντός έδρας αγώνων, τότε δυσκολευτήκαμε κάπως. Πρέπει ως ομάδα να βρούμε τον τρόπο να χαλαρώσουμε, να παίξουμε το μπάσκετ μας, να είμαστε συνεπείς από το 1ο λεπτό. Σε κάποια παιχνίδια χάσαμε το 1ο δεκάλεπτο με 10 πόντους και μετά ήταν πολύ δύσκολο να ανακάμψουμε. Στην Euroleague οφείλεις να παίξεις τουλάχιστον για 35′ σε υψηλό επίπεδο. Αυτό πρέπει να βρούμε».

    – Πόσο διαφορετικά πιστεύεις ότι θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα αν το ΟΑΚΑ ήταν γεμάτο; Επίσης, τι περνάει από το μυαλό σου για την μέρα που θα επιστρέψει ο κόσμος στα γήπεδα; Έχεις καταλάβει πως όλοι σε αγαπούν και αυτό που θα βιώσεις, αν επιστρέψει ο κόσμος στα κλειστά φέτος, από πλευράς ατμόσφαιρας θα είναι μοναδικό…

    «Κοίτα, είναι σίγουρο πως θα μας βοηθούσαν. Δεν μπορώ να μιλήσω με αριθμούς και να πω πόσες περισσότερες νίκες θα είχαμε ή πόσες ήττες. Ποιος ξέρει; Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Από την άλλη, όμως, δεν χωράει αμφισβήτηση στο ότι θα μας βοηθούσαν. Η ομάδα μας δεν έχει τόση εμπειρία σε αυτό το επίπεδο, είμαστε ένα νεανικό σύνολο. Κάθε βοήθεια εκτός παρκέ θα ήταν σημαντική. Όσο για το δεύτερο σκέλος, αν μια μέρα επιτραπεί στον κόσμο να επιστρέψει στα γήπεδα, δεν γνωρίζω πώς θα είναι για εμένα. Θα είναι μία συναισθηματική στιγμή. Βέβαια, ξέρεις πως όταν είσαι συναισθηματικά φορτισμένος τα πράγματα μπορούν να πάρουν δύο δρόμους: ή να πάνε πολύ άσχημα, ή πολύ πολύ καλά. Θα πρέπει να βρούμε την ισορροπία μας και να απολαύσουμε τη στήριξη του κοινού μας. Εύχομαι να τη ζήσω αυτή τη στιγμή».

    – Θα ήθελα να σου κάνω μία πιο δύσκολη ερώτηση και θα σεβαστώ οτιδήποτε μου απαντήσεις, ακόμα κι αν δεν θες να πεις κάτι. Ο Παναθηναϊκός έχει ένα χρόνιο πρόβλημα με την Euroleague και τις διαιτησίες της. Πώς βλέπεις αυτή την κατάσταση, τώρα που τη ζεις από μέσα; Φαντάζομαι πως μετά το παιχνίδι με τη Ρεάλ Μαδρίτης θα ήσουν και εσύ δυσαρεστημένος, γι’ αυτό και έκανες retweet την ανακοίνωση των πρωταθλητών Ελλάδας για τις διαιτητικές αποφάσεις.

    «Σωστά, σωστά. Νομίζω πως η ομάδα είπε όσα έπρεπε να ειπωθούν, μέσω αυτής της ανακοίνωσης, γι’ αυτό και την έκανα retweet. Δεν είμαι σίγουρος αν γίνεται να τιμωρηθώ, λέγοντας κάτι σε μία συνέντευξη. Ναι, ναι, δεν θέλω να τιμωρηθώ. Η ομάδα είπε τα πάντα. Ξέρω την ιστορία αυτής της σχέσης (σ.σ. με την Euroleague). Προσπαθούμε πραγματικά αυτή τη σεζόν να χτίσουμε μία καλή σχέση μαζί τους».

    – Στον Παναθηναϊκό έχεις την ευκαιρία να συνεργάζεσαι με τον Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Φραγκίσκο Αλβέρτη. Είναι ένας Σέρβος μπασκετμπολίστας, είναι δεδομένο πως τους γνώριζες καλά και τους έβλεπες μεγαλώνοντας. Μάλιστα, είχες πει πως οι δύο GMs της ομάδας ήταν από τους βασικούς λόγους που σε έπεισαν το καλοκαίρι. Πώς είναι η συνεργασία σας σε καθημερινό πλαίσιο; 

    «Μιλήσαμε όταν υπέγραψα και μου παρουσίασαν το πλάνο, με έπεισαν να έρθω εδώ. Έχουμε καθημερινή επικοινωνία. Μιλάω πολύ με τον Διαμαντίδη για το μπάσκετ, για το τι θα μπορούσα να κάνω καλύτερα, τι πρέπει να συνεχίσω να κάνω. Δυστυχώς, λόγω της υπάρχουσας κατάστασης, δεν είχα ακόμα την ευκαιρία να πάω για ένα δείπνο μαζί του. Όμως, είναι μία δίκαιη σχέση. Είμαι χαρούμενος».

    – Από τους έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης έχουν περάσει τεράστιοι παίκτες στο παρελθόν. Αν μπορούσες να μπεις σε μία χρονομηχανή, δίπλα σε ποιον πρώην παίκτη της ομάδας θα ήθελες να αγωνίζεσαι;

    «Αυτή είναι μία πολύ δύσκολη ερώτηση. Έπαιξαν τόσοι τρομεροί παίκτες στην ομάδα. Είναι δύσκολο. Όμως, μιας και μιλάμε ήδη για τον Δημήτρη και με δεδομένο πως γνωρίζω πως αποτελεί έναν μύθο για τον Παναθηναϊκό και απέδιδε εξαιρετικά στην ομάδα, θα επέλεγα εκείνον. Θα μας βοηθούσε πολύ ένας “Δημήτρης Διαμαντίδης” αυτή τη στιγμή, χρειαζόμαστε κάποιον που τα κάνει όλα». 

    – Όπως είχε πει και ο Ραζνάτοβιτς, είχες την τύχη να αγωνιστείς σε όμορφες πόλεις στην καριέρα σου: Βελιγράδι, Βίλνιους, Σαν Φρανσίσκο, Βαλένθια, Μάλαγα, Μιλάνο και τώρα Αθήνα. Σου αρέσει η Αθήνα; Έχεις προσαρμοστεί, έχεις φίλους εδώ;

    «Αγαπάω την Αθήνα, αλήθεια. Στεναχωριέμαι μόνο που λόγω του κορωνοϊού δεν έχω την ευκαιρία να ζήσω αυτή την εμπειρία ακόμα καλύτερα. Όπως είπες, πάντα έπαιζα σε όμορφες πόλεις. Αυτό έχει να κάνει και με εμένα τον ίδιο: πάντα επέλεγα τις όμορφες πόλεις. Δεν είμαι ένας από τους παίκτες που μπορούν να αγωνιστούν οπουδήποτε. Πρέπει να αισθάνομαι άνετα και εκτός παρκέ. Η Αθήνα είναι μια μαγική πόλη, ανυπομονώ να τελειώσει το lockdown και να την απολαύσω όσο περισσότερο μπορώ».

    – Ανέφερες πως ένα από τα στοιχεία που ψάχνεις, προτού υπογράψεις σε μία ομάδα, είναι η πόλη της. Στο ΝΒΑ βλέπουμε άλλους παίκτες να επιλέγουν ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο σε μια πιο κακή ομάδα και άλλους να πηγαίνουν με μικρότερες απολαβές σε έναν διεκδικητή του τίτλου, για να πάρουν το δαχτυλίδι. Εσένα η νοοτροπία σου υπέρ ποιας από τις δύο επιλογές είναι;

    «Χρειάζομαι την αίσθηση της ασφάλειας και της άνεσης και εκτός παρκέ, όχι μόνο μέσα στο γήπεδο. Επίσης, έχω υψηλό κίνητρο, θέλω να πετυχαίνω μεγάλα πράγματα με την ομάδα μου. Η απόδειξη του πώς σκέφτομαι είναι ότι ήρθα εδώ, δίχως να νοιάζομαι τόσο για τα χρήματα. Ίσως ακουστεί ανόητο αυτό. Όμως, ήθελα να νιώσω πως βρίσκομαι στο σωστό μέρος. Γι’ αυτό και επέλεξα τον Παναθηναϊκό».

    – Χαρακτήρισες τον Παναθηναϊκό το «σωστό μέρος για να βρίσκεσαι». Όλοι γνωρίζουμε πως το συμβόλαιό σου είναι μονοετές. Τι σκέψεις κάνεις για το καλοκαίρι, όσο νωρίς κι αν είναι ακόμα, βλέποντας τη σεζόν να κυλά όπως τη σχεδίαζες;

    «Προσωπικά είμαι καλά. Ωστόσο, θέλω να βελτιωθούμε και σε ομαδικό επίπεδο, να μπούμε στα πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό. Τότε θα ανέβουν οι “τιμές” όλων, όχι μόνο του παίκτη που σκοράρει. Αυτό θέλω να πετύχω. Όπως είπες, ακόμα είναι πολύ νωρίς. Ζούμε μία κατάσταση που μας κάνει να μην γνωρίζουμε τι θα έρθει αύριο. Δεν σκέφτομαι τόσο για το μέλλον. Όταν έρθει εκείνη η στιγμή θα καθίσουμε κάτω και θα δούμε τι είναι καλύτερο για εμένα και για την ομάδα».

     Κάθε ομάδα δίνει σε έναν αθλητή ένα «μείγμα», που έχει να κάνει με παίκτες, συνθήκες, στόχους και άλλα. Το «μείγμα» που προσφέρει ο Παναθηναϊκός, το οποίο αποτελείται από ένα μεγάλο brand name, τρομερή ατμόσφαιρα, φανατικό κοινό, ιστορία και μια όμορφη πόλη είναι ικανοποιητικό για εσένα και αρκετό για να σε κρατήσει στην Ελλάδα για περισσότερα χρόνια;

    «Σίγουρα. Είναι ένα ελκυστικό μέρος για να αγωνίζεσαι. Όταν καθίσω κάτω, θα τα αναλύσω όλα. Όλα όσα έγιναν φέτος. Προς το παρόν, η κατάσταση δεν επιτρέπει στον κόσμο να έρθει στο γήπεδο. Αλλά ακόμα και τώρα νιώθω την ενέργειά του. Φυσικά, όλα θα ήταν καλύτερα σε ένα γεμάτο γήπεδο. Όσα γίνονται στην ομάδα πληρούν τα στάνταρντς μου. Όταν ήρθα ο Παπαπέτρου μου είπε πως το κλίμα είναι οικογενειακό. Μπορώ να το επιβεβαιώσω, ισχύει αυτό, η ατμόσφαιρα είναι οικογενειακή. Απολαμβάνω τη θητεία μου στον Παναθηναϊκό».

    – Τι ευχές στέλνεις για το 2021 και τι θέλεις να πεις στον κόσμο της ομάδας;

    «Θα ήθελα να απευθύνω ένα μήνυμα στον κόσμο, τον θέλουμε στο πλευρό μας. Εύχομαι σε όλους καλά Χριστούγεννα, να έχετε μία όμορφη χρονιά με υγεία. Ελπίζω να δω σύντομα τους οπαδούς μας στο γήπεδο».