Ο λόγος πού δάκρυσε ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου

    Γράφει ο Βασίλης Ντούτσης. Όλα στην ζωή έχουν την εξήγηση τους. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.

    Και ακριβώς την ώρα της κεφαλιάς του Κολοβέτσιου, στο μυαλό του Γρηγόρη Παπαβασιλείου ξύπνησαν μνήμες από μία άλλη κεφαλιά, 35 χρόνια παλαιότερα, πάλι Νοέμβριο μήνα του 1984, εκείνη η κεφαλιά του Γρηγόρη Χαραλαμπίδη σε μία άλλη ηρωική ανατροπή. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Σαιζόν 1984-85 ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός εν μέσω μίας από τις μεγαλύτερες χρονιές του στο Τσάμπιονς Λιγκ, τότε κύπελλο Ευρώπης πρωταθλητριών ομάδων, έχει ξεκινήσει άσχημα το πρωτάθλημα, δίνοντας μεγαλύτερη βάση στην Ευρώπη.

    Το κλίμα τεταμένο, αφού από την αρχή του πρωταθλήματος βλέπει συνεχώς την πλάτη του ΠΑΟΚ. Στην Ευρώπη μετά τον μυθικό αποκλεισμό της πρωταθλήτριας Ολλανδίας Φέγενορντ του Γκούλιτ, έρχεται ο γκράν γκινιόλ αποκλεισμός της άσημης Βορειοιρλανδικής Λίνφιλντ, και μίας ανταρσίας των παικτών, να δημιουργήσουν συνθήκες έντονης αμφισβήτησης, του τότε προπονητή της ομάδας Γιάτσεκ Γκμόχ. Το ντέρμπι της 25ης Νοεμβρίου 1984 κόντρα στην πολύ μεγάλη ΑΕΚ της εποχής θα έκρινε το μέλλον πολλών στην ομάδα.

    Το παιχνίδι ξεκινάει και ο Παναθηναϊκός προηγείται με τον Αντωνίου, αλλά ακολουθεί αγωνιστική καθίζηση και η ΑΕΚ ανατρέπει το ματς στο ημίχρονο με δύο γκολ του Σουηδού στράικερ Χόκαν Σάντμπεργκ. Στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού γίνεται χαμός, ώσπου εκεί πού όλα μοιάζουν χαμένα παίρνει τον λόγο ο αρχηγός της ομάδας, ο τεράστιος Γιάννης Κυράστας, πού βγάζει έναν λόγο βγαλμένο από την επανάσταση του 1821 προκειμένου να ανεβάσει την ψυχολογία των συμπαικτών του. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός λιώνει σίδερα, παρόλο πού και η ΑΕΚ είχε κι αυτή τις δικές της στιγμές να τελειώσει το ματς όπως και σήμερα.

    Τελικά ένα γκολ του Σαραβάκου και η μεγάλη κεφαλιά του μεγάλου και αδικημένου Γρηγόρη Χαραλαμπίδη θα ανατρέψουν το ματς.. Μετά από αυτό το κλίμα αποκαταστάθηκε και χάρις σε εκείνη την ανατροπή μπήκαν οι βάσεις για την μεγαλειώδη πορεία έως τα ημιτελικά του τότε κυπέλλου πρωταθλητριών