Παπαγιάννης: «Ο Παναθηναϊκός για μένα είναι οικογένεια»

    Ο Γιώργος Παπαγιάννης μίλησε στο sdna.gr για πολλά και διάφορα πράγματα τόσο για το NBA όσο και για τον Παναθηναϊκό. Ομολογουμένως οι δηλώσεις του ήταν απολαυστικές και σίγουρα θα συζητηθούν.

    Αναλυτικά όσα είπε στο sdna.gr:

    – Η σεζόν στο ΝΒΑ ολοκληρώθηκε με χαμόγελα για εσένα, παρά τον αποκλεισμό των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, υπό την έννοια πως βρήκες τελικά μια ομάδα, που σε πιστεύει και έζησες τα πρώτα σου πλέι οφ, σωστά;

    «Οι άνθρωποι από την μέρα, που εμφανίστηκα εκεί, με υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Στην αρχή είχα πάει με δεκαήμερο συμβόλαιο. Έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό από την αρχή και κοίταξα να πάρω το συμβόλαιο για το υπόλοιπο της χρονιάς, όπως και έγινε». 

    – Λίγο μετά την υπογραφή σου στους Μπλέιζερς έγραψες στο Instagram πως νιώθεις ευγνώμων και ευλογημένος, που είσαι μέλος αυτού του οργανισμού. Εξήγησέ μας λίγο, πώς κυλούν τα πράγματα στους Μπλέιζερς; Πώς σε υποδέχθηκαν και πώς δούλεψες μαζί τους αυτούς τους μήνες;

    «Θυμάμαι την πρώτη στιγμή. Μόλις είχα φτάσει στο γήπεδο, είχαν όλοι ρεπό, αλλά ήταν εκεί, όπως και ο προπονητής. Με υποδέχθηκαν, ήρθαν να με χαιρετήσουν. Ως ένας 20χρονος δεν είχα ζήσει ξανά κάτι τέτοιο, δηλαδή να φύγω από μια ομάδα και να πάω σε μια άλλη στο ΝΒΑ. Για εμένα ήταν ένα πολύ δυνατό στήριγμα. Από την πρώτη στιγμή με είχαν πάρει τηλέφωνο, όταν υπέγραψα το δεκαήμερο συμβόλαιο και ένιωσα μέλος της ομάδας απευθείας. Ήταν καταπληκτική η πρώτη εντύπωση. Γι’ αυτό, όπως έχω πει, νιώθω ευλογημένος που είμαι σε αυτή την ομάδα».

    – Ο προπονητής των Μπλέιζερς, Τέρι Στοτς, τι πλάνο σου ξεκαθάρισε πως έχει για εσένα, τόσο για τη βελτίωσή σου, όσο και για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι;

    «Στο αγωνιστικό κομμάτι δεν περίμενα ποτέ ότι μετά από ένα δεκαήμερο συμβόλαιο θα παίξω. Ο πρώτος στόχος μου ήταν να μείνω στην ομάδα μέχρι το καλοκαίρι. Αυτός ήταν ο βασικός στόχος. Ήθελα να δουλέψω με την ομάδα. Τώρα για το καλοκαίρι και για την επόμενη χρονιά θα συζητήσω μόλις γυρίσω στο Πόρταλντ. Θα κάνω την περισσότερη δουλειά εκεί για να μπορέσω να είμαι έτοιμος και για το Summer League και για την επόμενη σεζόν».

    – Φυσικά, δεν γίνεται να μην σε ρωτήσουμε για τον Ντάμιαν Λίλαρντ. Πώς είναι η συνεργασία σας και πώς τον ζεις από κοντά; 

    «Θα μιλήσω εκτός μπασκετικού χώρου. Είναι εξαιρετικός χαρακτήρας. Νοιάζεται για όλους, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Θυμάμαι πως μου το έλεγαν οι βοηθοί, από το πρώτο βράδυ που είχα φτάσει εκεί. Μου έλεγαν ότι ο Λίλαρντ είναι από τους καλύτερους χαρακτήρες που υπάρχουν. Όντως, την επόμενη ημέρα το κατάλαβα. Και εγώ ως χαρακτήρας δεν μιλάω πάρα πολύ. Ήρθε και μου μίλησε από μόνος του. Να έρχεται ο Λίλαρντ να το κάνει αυτό, που είναι All Star και από τους καλύτερους παίκτες της λίγκας, είναι μεγάλη χαρά».

    – Η αμερικανική ιστοσελίδα «SB Nation» πρόσφατα δημοσίευσε ένα κείμενο αφιερωμένο στον Λίλαρντ και τις ηγετικές του ικανότητες. Έχεις κάποιο παράδειγμα ή μια ιστορία, σχετικά με την ηγετική παρουσία του εντός των αποδυτηρίων;

    «Θυμάμαι πως στην πρώτη προπόνηση ήμουν λίγο διστακτικός σε κάποια πράγματα. Είχα φύγει περίπου 1,5 μήνα από το Σακραμέντο. Ήταν λίγο περίεργο να πάω ξανά σε ομάδα απευθείας και μάλιστα σε ομάδα πλέι οφ. Ήρθε, λοιπόν και μου μιλούσε συνέχεια. Σε κάθε φάση, πριν και μετά την προπόνηση. Όσο για τις ηγετικές ικανότητες, θυμάμαι ένα περιστατικό από τους αγώνες των πλέι οφ εναντίον των Πέλικανς. Ήταν μια στιγμή που είχαμε χάσει πολλά σουτ. Όταν οι προπονητές είχαν συγκεντρωθεί για να μιλήσουν 10”-15”, πριν πάνε στον πάγκο και μας πουν τι πρέπει να κάνουμε, μας έπιασε όλους μαζί και δεν μας είπε κάτι μπασκετικό, αλλά ότι πρέπει να πιστέψουμε σε εμάς και τα σουτ θα μπουν».

    – Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, μετά τη βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο. Ένιωσες πως οι Μπλέιζερς ήταν μια ανάλογη φωτεινή εξέλιξη στην καριέρα σου, μετά τις δυσκολίες στο Σακραμέντο; 

    «Ναι, βέβαια. Η ψυχολογία μου άλλαξε κατευθείαν μόλις πήγα εκεί. Η μεταχείριση που είχα από την πρώτη στιγμή, εκτός του μπασκετικού, ήταν σημαντική. Είχα τεράστια υποστήριξη από τον GM, από τον προπονητή και από όλους τους παίκτες. Κανένας δεν ήταν εναντίον μου. Η ομάδα έχει ψηλούς, πολλούς ψηλούς. Όλοι οι ψηλοί ήταν 100% μαζί μου. Όλοι, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, ήθελαν το καλύτερο για την ομάδα και το καλό του άλλου».

    – Φεύγοντας από το Σακραμέντο πώς ένιωσες; Πώς είναι το συναίσθημα να «κόβεται» κάποιος παίκτης στη μέση της χρονιάς; Εμείς το βλέπουμε σαν να χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Είχες κάποιους ανθρώπους, που σου στάθηκαν πιο πολύ;

    «Οι πρώτες τρεις μέρες ήταν δύσκολες. Όχι επειδή έφυγα από το Σακραμέντο. Απλά, ήταν περίεργο για εμένα να μείνω χωρίς ομάδα στη μέση της σεζόν. Δεν το είχα ξαναζήσει, έτσι κι αλλιώς. Είχα στήριγμα την οικογένειά μου, τους μάνατζέρ μου και τους φίλους μου. Τους είχα όλους δίπλα μου. Και με τον μάνατζέρ μου, τον Μάριο Ολύμπιο, την επόμενη εβδομάδα απευθείας πήγαμε στο Λος Άντζελες. Ξεκίνησα τις προπονήσεις με σκεπτικό ότι θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό στο υπόλοιπο της χρονιάς και θα πάω στο Summer League να πάρω ένα συμβόλαιο. Έλαβα τελικά την κλήση να πάω στο Πόρτλαντ».

    – Σε μικρή ηλικία βίωσες αυτό που λένε πως στο ΝΒΑ όλα είναι business και όλα μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή…

    «Ξεκάθαρα, όπως το λες. Αυτό που είπες ακριβώς».

    – Υπήρξε κάποιος πρώην συμπαίκτης σου, που προσπάθησε να σου δώσει ψυχολογική δύναμη, έχοντας βιώσει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν; 

    «Ο Βινς Κάρτερ και ο Σκαλ Λαμπισιέρ ήταν δίπλα μου. Θυμάμαι ότι όταν με “κόπηκα” ο Κάρτερ είχε προπόνηση εκείνη τη στιγμή. Ήταν ο μόνος που κάθισε 45′, ενώ είχε ξεκινήσει η προπόνηση, για να μου μιλήσει. Την επόμενη μέρα και για τις επόμενες δύο εβδομάδες μου έστελνε μηνύματα συνέχεια. Ήθελε να δει πώς είμαι. Όταν υπέγραψα, μου έστειλε τις ευχές του. Ακόμα κρατάμε επαφές. Ο Βινς ήταν ο καλύτερος βετεράνος που είχα. Με βοήθησε περισσότερο».

    – Βέβαια, προτού προκύψει η συμφωνία με τους Μπλέιζερς, είχες δηλώσει στο «Eurohoops» πως δέχθηκες πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Τι ακριβώς συνέβη τότε και τι σκεφτόσουν;

    «Ευχαριστώ ξανά τον πρόεδρο, Δημήτρη Γιαννακόπουλο, που μου έκανε την πρόταση. Θυμάμαι τι συνέβη, ήμουν μαζί με τον μάνατζέρ μου. Μας είχε πάρει τηλέφωνο. Ο Παναθηναϊκός για εμένα είναι μια οικογένεια. Έμεινα δύο χρόνια. Ήταν μια τεράστια εμπειρία, πέρασα πολύ καλά. Εκείνη τη στιγμή ήθελα να προσπαθήσω να μείνω στο ΝΒΑ, όπως και έκανα. Ήταν ένας δύσκολος χρόνος. Έμεινα χωρίς ομάδα και δούλευα για μήνες, χωρίς ομάδα, χωρίς το σύστημα που είχα συνηθίσει τόσα χρόνια. Όπως είπα, τον ευχαριστώ που μου έκανε αυτή την πρόταση. Αλλά, ήθελα να μείνω εκεί».

    – Το ενδεχόμενο της επιστροφής στην Ευρώπη πέρασε από το μυαλό σου εκείνο το διάστημα; 

    «Πέρασε, σίγουρα. Υπήρχε μια σκέψη να επιστρέψω στην Euroleague και να πάρω παιχνίδια εδώ. Όμως, ήθελα να μείνω εκεί. Μπορεί να ήταν πιο δύσκολος ο δρόμος, αλλά ήθελα να μείνω».

    – Με βάση όσα μας είπες για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, αλλά και για την «οικογένεια» του Παναθηναϊκού, νιώθεις πως υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει μια ανοιχτή πόρτα στον Παναθηναϊκό για εσένα;

    «Από τη δική μου πλευρά ή από τη δική τους;».

    – Και από τις δύο, με βάση τις καλές σχέσεις που υπάρχουν…

    «Με τον πρόεδρο πάντα είχαμε καλή σχέση, από την πρώτη στιγμή που με είχε πάρει τηλέφωνο όταν ήμουν στο high school στην Αμερική και μου είπε ότι θέλει να έρθω να παίξω. Πάντα ήθελα να παίξω στον Παναθηναϊκό, λόγω της ιστορίας του. Αν χρειαστεί ποτέ να έρθω στην Ευρώπη, σε οποιαδήποτε ηλικία, θα έρθω να παίξω στον Παναθηναϊκό, αν με θέλουν και εκείνοι».

    – Αν γυρνούσες, λοιπόν, στην Ευρώπη τον πρώτο λόγο…

    (μας διακόπτει) «Στον Παναθηναϊκό».

    – Παρεμπιπτόντως, διατηρείς επαφές με τους πρώην συμπαίκτες σου στον Παναθηναϊκό και αν ναι, με ποιους;

    «Με τον Γκιστ, σίγουρα. Με τον Γιάνκοβιτς μιλάω, επίσης, όπως και με τον Καλάθη. Αλλά, ο Γκιστ ήταν ο πιο κοντινός μου και ακόμα είναι».

    – Όσο βρισκόσουν στο «τριφύλλι» ο Τζέιμς Γκιστ είχε ρόλο… μέντορα. Πόσο πιστεύεις ότι σε βοήθησε και σε προετοίμασε για το ΝΒΑ, με δεδομένο πως είχε ήδη αυτή την αμερικανική νοοτροπία;

    «Από την πρώτη στιγμή που πήγα στα 17 μου στον Παναθηναϊκό ήξερα σε τι κατάσταση ερχόμουν και τι έπρεπε να δώσω στην ομάδα. Ο Τζέιμς με βοήθησε από την αρχή. Ήμασταν μαζί στο δωμάτιο και στο Καρπενήσι και στα ταξίδια. Με βοήθησε να φτιάξω μια ταυτότητα βασικά, για όσα πρέπει να κάνω εντός και εκτός γηπέδου. Ακόμα έχω πολύ καλές σχέσεις μαζί του. Ήταν, όπως είπες, ένας μέντορας για εμένα».

    – Στον Παναθηναϊκό είχες την ευκαιρία να δουλέψεις δίπλα και στον Δημήτρη Διαμαντίδη. Ποια είναι η πρώτη ιστορία που θυμάσαι να έχεις ζήσει μαζί του; Μια καλή, μια κακή, μια αστεία… Η πρώτη που σκέφτεσαι ή εκείνη που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

    «Με τον Δημήτρη ποτέ. Κακή ιστορία για τον Μήτσο ποτέ. Θέλεις ιστορία; Μου έβαλες δύσκολα… Είναι μια τεράστια προσωπικότητα, όπως ξέρουμε όλοι. Ένας Επαγγελματίας. Ερχόταν στο γήπεδο να κάνει τη δουλειά του. Ήταν πάντα εκεί και στις πιο δύσκολες μέρες. Τον πέτυχα στα τελειώματά του, στα τελευταία δύο χρόνια. Υπήρχαν μέρες που το σώμα του τον πονούσε, αλλά δεν έλεγε “όχι” στην προπόνηση. Ήταν εκεί, 100%. Μια τεράστια προσωπικότητα, ένα τεράστιο παράδειγμα για εμένα».

    – Επίσης, είχες συνυπάρξει και με τον Νικ Καλάθη και στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική. Τώρα είδαμε πως πρόσφατα υπέγραψε Αμερικανό ατζέντη. Είναι ένας παίκτης επιπέδου ΝΒΑ; Σε έχει βοηθήσει; 

    «Πάντα μιλάω για τους χαρακτήρες. Είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας, που νοιάζεται για όλη την ομάδα. Είδατε όλη τη χρονιά του φέτος. Γνώμη μου είναι πως πρέπει να βγει MVP. Έδωσε τεράστια βοήθεια στην ομάδα. Ήταν μαγικός. Αν είναι παίκτης ΝΒΑ; Ναι, είναι παίκτης ΝΒΑ. Όλοι το έχουμε δει αυτό».

    – Γιώργο, συστήθηκες στον κόσμο όταν έκανες το ντεμπούτο στο Περιστέρι πολύ μικρός, αλλά εδραιώθηκες στη συνείδηση όλων όταν κυριαρχούσες με τη φανέλα των «μικρών» Εθνικών Ομάδων. Το καλοκαίρι, πριν από το Eurobasket 2017, είχες δηλώσει στο SDNA «διψασμένος» για μετάλλια σε επίπεδο Ανδρών. Πόσο σημαντικό κομμάτι της καριέρας σου είναι η Εθνική;

    «Το έχω πει και θα το λέω συνέχεια. Η Εθνική είναι η μεγαλύτερη περηφάνια για κάθε παίκτη. Είμαι στις Εθνικές από 13 χρόνων. Φέτος μπορεί να μην καταφέρω να είμαι στα πρώτα παιχνίδια της Εθνικής, λόγω του Summer League. Δεν ξέρω ακριβώς το πρόγραμμα. Όμως, όταν είμαι διαθέσιμος, θα είμαι πάντα εδώ».

    – Άρα η συμμετοχή σου με τη «γαλανόλευκη» στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Κίνας είναι κάτι ανοιχτό;

    «Ναι, μπορείς να το αφήσεις ανοιχτό, έχει να κάνει και με την ομάδα. Λογικά θα πρέπει να είμαι στο Summer League για τρίτη χρονιά. Αλλά, όπως είπα, όποτε είμαι διαθέσιμος, θα είμαι πάντα εδώ».

    – Παρακολούθησες τα παιχνίδια των «παραθύρων» μέσα στη σεζόν; Τι άποψη σχημάτισες για την ομάδα;

    «Τα παρακολούθησα και τα τέσσερα. Πήραμε τα αποτελέσματα, που ήταν πολύ σημαντικά για εμάς, για να πάμε στο Παγκόσμιο. Αυτός είναι ο σκοπός. Μέσα στη χρονιά ο καθένας έρχεται από ομάδες με διαφορετικά συστήματα και νοοτροπία. Είμαι σίγουρος πως είναι δύσκολο για τους δύο συν δύο αγώνες, που είχαν. Όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, γι’ αυτό και πήραμε τις τέσσερις νίκες».

    – Έχεις δείξει πολλές φορές την αγάπη σου για την Εθνική Ομάδα. Πώς είναι για έναν παίκτη να «αναγκάζεται» να παρακολουθεί τους αγώνες της από μακριά, παρά τη θέλησή του να αγωνιστεί σε εκείνη σε όποια ευκαιρία του δοθεί;

    «Είναι περίεργο βασικά που τα παιχνίδια είναι μέσα στη χρονιά. Δεν το έχει ξαναζήσει κανείς. Αλλά, αφού είναι αυτές οι συνθήκες, κανείς δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Το θετικό είναι ότι πήραμε τις νίκες».

    0 0 Ψήφοι
    Article Rating
    Subscribe
    Notify of
    guest
    0 Comments
    Inline Feedbacks
    Δείτε όλα τα ασχόλια