Πλησιάζοντας (ξανά) το όνειρο

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστεψαν πως μετά το 1971 ο Παναθηναϊκός δε θα έκανε ξανά αντίστοιχη πορεία στην Ευρώπη. Ο Παναθηναϊκός, όμως, τους διέψευσε και παράλληλα τους χαροποίησε. Ο Απόστολος Μπουραντώνης γράφει στο νέο του άρθρο για τη θριαμβευτική ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού την περίοδο 1984-1985.

Ο Παναθηναϊκός εκείνη την περίοδο έδωσε τη δική του παράσταση στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, με αποτέλεσμα να ανυψωθεί η ομάδα, αλλά και όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο στα μάτια πολλών. Υπό τις μαεστρικές οδηγίες του τότε προπονητή, Γιάτσεκ Γκμοχ, οι πολλοί και ταλαντούχοι παίκτες του ”τριφυλλιού” (Σαραβάκος, Ρότσα, Ζάετς, Δημόπουλος, Αντωνίου, Κυράστας και πολλοί άλλοι) έδεσαν αρμονικά μεταξύ τους, προσφέροντας εκπληκτικά αποτελέσματα συνδυασμένα με εξαιρετικό και γεμάτο φαντασία θέαμα.

Στη συνολική τους πορεία, οι ”πράσινοι” βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους Φέγενορντ, Λίνφιλντ, Γκέτεμποργκ και Λίβερπουλ. Τα τρία εμπόδια προσπεράστηκαν επιτυχώς, ενώ στο τέταρτο και δυσκολότερο σταμάτησε η πορεία της ομάδας. Πάμε, λοιπόν, να πάρουμε την ιστορία αυτής της πορείας από την αρχή.

ΦΑΣΗ ΤΩΝ 32: ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ

Το πρώτο εμπόδιο για το σύνολο του Γκμοχ ήταν η ολλανδική Φέγενορντ. Στον πρώτο αγώνα στο κατάμεστο γήπεδο De Kuip του Ρότερνταμ, ο Παναθηναϊκός στάθηκε όρθιος, έχοντας δοκάρι με το Μαυρίδη και λανθασμένα ακυρωθέν γκολ του Σαραβάκου. Το 0-0 στην Ολλανδία ήταν αξιοπρεπέστατο σκορ, που έδινε όνειρα για το δεύτερο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ.

Στις 3 Οκτωβρίου του 1984, ήρθε η μεγάλη βραδιά για το δεύτερο παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων. Στο ΟΑΚΑ δεν έπεφτε καρφίτσα, καθώς υπήρχε μεγάλη αισιοδοξία για την προκριση στην επόμενη φάση. Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε μια πολύ καλή εικόνα στο παιχνίδι και το καλύτερο χρονικά σημείο της αναμέτρησης για τους ”πράσινους” ήταν το τελευταίο πεντάλεπτο του πρώτου ημιχρόνου. Συγκεκριμένα, στο 41′ έπειτα από κόρνερ του Ρότσα, ο Κώστας Μαυρίδης με καρφωτή κεφαλιά έκανε το 1-0, και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Παναθηναϊκός έκανε στο 43′ το 2-0, έπειτα από εξαιρετικό τελείωμα της φάσης με το δεξί πόδι του Χουάν Ραμόν Ρότσα. Στο 69′ η Φέγενορντ μείωσε με το Ρεπ και έμπαινε ξανά στο παιχνίδι της πρόκρισης, ενώ αργότερα ο Γκούλιτ με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι του Λαφτσή. Όπως και να ‘χει, το 2-1 ως τελικό σκορ έδωσε στον Παναθηναϊκό την πρόκριση για τη φάση των 16 της διοργάνωσης.

ΦΑΣΗ ΤΩΝ 16: ΛΙΝΦΙΛΝΤ

Η ομάδα της Λίνφιλντ είχε αποκλείσει στην προηγούμενη φάση τους Σάμροκ Ρόβερς από την Ιρλανδία με συνολικό σκορ 1-1 (η πρόκριση ήρθε από το νόμο του εκτός έδρας γκολ) και επεδίωκε να κάνει το ίδιο και κόντρα στο ”τριφύλλι”. Όμως, στο πρώτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ οι ”πράσινοι” είχαν άλλη άποψη. Βέβαια, το ξεκίνημα ήταν σαφώς ιδανικότερο για τη φιλοξενούμενη ομάδα. Στο 19′ ο Τόττεν έκανε το 0-1, και η ατμόσφαιρα ”πάγωσε”. Το σοκ αυτό επικρατούσε για 25 ακόμη λεπτά, καθώς στο 44′ από χέρι του Κόιλ, ο Ούγγρος ρέφερι Νέμεθ σφύριξε πέναλτυ. Ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης ανέλαβε την ”εσχάτη των ποινών”, ισοφαρίζοντας σε 1-1 και σκορπίζοντας ξανά χαμόγελα στην ”πράσινη” εξέδρα. Στο 88′ ήρθε το 2-1, όταν από κόντρες η μπάλα στρώθηκε στον Ταράση, που με δυνατό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Ντάνλοπ. Με αυτό το σκορ, ο Παναθηναϊκός αισιοδοξούσε, αλλά και η Λίνφιλντ ήλπιζε.

Το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου του 1984, πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού ταξίδεψαν μέχρι το Windsor Park για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα να διεκδικεί την πρόκριση στα προημιτελικά του θεσμού. Βέβαια, στο πρώτο εικοσιπεντάλεπτο της αναμέτρησης, η απογοήτευση ήταν ήδη μεγάλη, καθώς ο Μακ Κάχι (6′, πεν.26′) και ο Μάξουελ (10′) διαμόρφωσαν το 3-0 υπέρ της Λίνφιλντ. Από αυτό το στραπάτσο, ο Παναθηναϊκός πήρε μπρος και έβαλε πλώρη για τη μεγάλη ανατροπή. Στο 29′ από πέναλτυ που κέρδισε ο Λιβαθηνός, ο Σαραβάκος μείωσε σε 3-1, ενώ στο 32′ από σέντρα μοιρογνωμονίου του Σαραβάκου, ο Ρότσα με ξερό αριστερό βολέ στην κίνηση έκανε το 3-2, σκορ πρόκρισης για το ”τριφύλλι”. Η Λίνφιλντ αποδιοργανώθηκε πλήρως κι αυτό φάνηκε όταν στο 63′ από κόρνερ του Ρότσα, ο Κώστας Αντωνίου ισοφάρισε σε 3-3, τελειώνοντας ουσιαστικά το παιχνίδι. Στο 75′ αποβλήθηκε ο Ρότσα, αλλά μόλις έληξε η αναμέτρηση αυτό που έμεινε στην ιστορία ήταν η μεγάλη πρόκριση του Παναθηναϊκού στην προημιτελική φάση.

ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: ΓΚΕΤΕΜΠΟΡΓΚ

Στις 6 Μαρτίου του 1985, ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε στο ”Ούλεβι” για να γράψει ιστορία, παρά την απουσία του τιμωρημένου Ρότσα. Αυτό το γεγονός, δεν πτόησε καθόλου την ομάδα του Γκμοχ, όπως φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο. Το ματς ήταν μοιρασμένο με μια ελαφρά υπεροχή των ”πράσινων”. Στο 50′ ο Δημόπουλος κέρδισε πέναλτι από τον Βέρνερσον. Το πέναλτι αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο ο Σαραβάκος, κάνοντας το 0-1. Στο 87′ ο Ταράσης τιμωρήθηκε με κόκκινη κάρτα. Με αυτό το 0-1, ο Παναθηναϊκός δραπέτευσε από το ”Ούλεβι”, έχοντας, πλέον, το πάνω χέρι για μια μεγαλειώδη πρόκριση.

Στο δεύτερο ματς (20 Μαρτίου 1985), οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις των φίλων του Παναθηναϊκού από την ομάδα τους ήταν πολλές και μεγάλες. Στο 11′ ο Νίλσον βρίσκει δίχτυα και το συνολικό σκορ έρχεται στα ίσα. Νέο σοκ στο ΟΑΚΑ, αλλά η αισιοδοξία δε χανόταν. Στο 44′ ήρθε η μεγάλη στιγμή της ισοφάρισης από το Θανάση Δημόπουλο, ο οποίος απέκλεισε, αυτομάτως, το ενδεχόμενο της παράτασης. Το ΟΑΚΑ ξανά όρθιο. Πολλοί ήξεραν, όμως, ότι στο δεύτερο ημίχρονο η Γκέτεμποργκ θα πεισμώσει. Όντως, αυτό έγινε. Στο 53′ ο Νίλσον απέφυγε τον Καρούλια, γύρισε στον Χόλμγκρεν, ο οποίος έκανε το 1-2, δίνοντας σκορ πρόκρισης στους φιλοξενούμενους. Από τότε, ο Παναθηναϊκός έβγαινε συχνά μπροστά, αλλά ο πορτιέρο τις Γκέτεμποργκ, Τόμπιανσον σταματούσε συνεχόμενα τις φάσεις των γηπεδούχων. Στο 78′ ήρθε η φάση που έκρινε το ματς και την πρόκριση. Ο Σαραβάκος κέρδισε πέναλτι και ο ίδιος το μετουσίωσε στην ισοφάριση του ”τριφυλλιού”. Η εξέδρα πανηγύριζε πάλι και αυτή τη φορά τα χαμόγελα παρέμειναν μέχρι τη λήξη της αναμέτρησης, καθώς το τελικό 2-2 έδωσε την πρόκριση στους ”μαχητές” του Γιάτσεκ Γκμοχ.

ΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ

Το επίπεδο δυσκολίας όλο και ανέβαινε. Ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε μέχρι το θρυλικό Άνφιλντ για τον πρώτο ημιτελικό. Ο ημιτελικός ξεκίνησε και στο 12′ ήρθε η πρώτη αδικία για τους φιλοξενούμενους. Ο Ρότσα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Γκρόμπελαρ, αλλά η φάση θεωρήθηκε ως μη γενόμενη λόγω οφσάιντ του Δημόπουλου (σ.σ. ούτε τη φάση επηρέαζε, ούτε οφσάιντ ήταν). Η συνέχεια του αγώνα αποδείχθηκε ταπεινωτική για την ομάδα του Γκμοχ. Οι Γουόρκ (35′) και Ρας (48′, 49′) διαμόρφωσαν το 3-0 υπέρ των ”κόκκινων” που διέπρεπαν στον αγωνιστικό χώρο. Αργότερα, ο Παναθηναϊκός πήρε για λίγο τα πάνω του με δύο ευκαιρίες. Στο 70′ ο Γκρόμπελαρ σταμάτησε το σουτ του Σαραβάκου, ενώ στο 73′ από κόρνερ του Ρότσα η μπάλα σταμάτησε στο δοκάρι. Στο 80′ ο Ολλανδός διαιτητής Γιαν Κάιζερ έκλεισε στα μάτια σε ανατροπή του Σαραβάκου στην περιοχή της Λίβερπουλ και στο 85′ ο Μπεγκλίν διαμόρφωσε το τελικό 4-0, κλειδώνοντας εν πολλοίς την πρόκριση της Λίβερπουλ. Το ματς αυτό έκανε έξαλλο τον Γκμοχ από τη διαιτησία του Κάιζερ.

Στις 24 Απριλίου του 1985, παρά τη βαριά ήττα του πρώτου αγώνα, το ΟΑΚΑ γέμισε για ένα αξιοπρεπές αντίο στη διοργάνωση. Ο Παναθηναϊκός πάλεψε για την επικράτηση της τιμής, αλλά στο 60′ ο Μαρκ Λόρενσον είχε άλλη γνώμη, καθώς έκανε το 0-1 για τη Λίβερπουλ. Στο 81′ ο Σαραβάκος σημάδεψε το δοκάρι του Γκρόμπελαρ και λίγη ώρα μετά ο διαιτητής Αντόλφ Πρόκοπ σφύριξε τη λήξη. Μόνο παράπονα δεν υπήρχαν από την εξέδρα. Το χειροκρότημα σκορπίστηκε απλόχερα, λόγω της εκθαμβωτικής πορείας μιας ομάδας που αποτελούταν από παίκτες, οι οποίοι έδιναν την ψυχή τους στο γήπεδο.

Συνοψίζοντας, αυτό που είχε καταφέρει ο Παναθηναϊκός εκείνη την περίοδο ήταν πραγματικά μεγαλειώδες. Σε μια εποχή που οι παίκτες έφτυναν αίμα για το καλό της ομάδας και το γήπεδο ήταν πάντοτε γεμάτο, προφανώς και η πορεία του Παναθηναϊκού ήταν εφάμιλλη της καρδιάς και του τσαγανού του.