Ρανγκέλ: «Προτιμώ να ζω κάτω από μια γέφυρα χωρίς ευρώ, παρά να παίξω στον Ολυμπιακό!»

    Σε μια απολαυστική συνέντευξη με απίθανες ατάκες, ο Λούκας Ρανγκέλ βγάζει… καντάρια τρέλας μιλώντας για όλους και για όλα!

    Η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό, η απέχθεια του για τον Ολυμπιακό και τι απαντά για την πρόταση που δέχθηκε από τους «ερυθρόλευκους» και τον ΠΑΟΚ. Όλα σε μία σπάνια εξομολόγηση που δεν χάνεται.

    Λίγες μέρες μετά την επέκταση της συνεργασίας του με τον Παναθηναϊκό, ο Λούκας Ρανγκέλ άνοιξε την καρδιά του στο sdna.gr. Ο Βραζιλιάνος κεντρικός μίλησε με πάθος για τον Παναθηναϊκό, περιέγραψε όλα όσα έγιναν τη φετινή σεζόν και μίλησε για αλαζονεία των παικτών του Ολυμπιακού που γύρισε τον διακόπτη των πράσινων, μετά το 2-0 σετ στο Λιγκ Καπ!

    Κάνει σύγκριση αρχηγών, μεταξύ Πετρέα και τον Πανταλέων, Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, Ελλάδας-Βραζιλίας, και μιλάει για την επόμενη μέρα στο πράσινο στρατόπεδο, θεωρώντας… ατυχή την επιλογή του Ζήση να μετακομίσει στον Πειραιά.

    Ακολουθεί η συνέντευξη-απόλαυση:

    Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το βόλεϊ; Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα;

    «Ξεκίνησα να παίζω βόλεϊ σε ηλικία 15 ετών, όταν και πήγα στη Σάο Πάολο. Ήταν ιδιαίτερα περίεργα τα πράγματα στην αρχή. Από μικρός που ξεκίνησα είχα ένα όνειρο να παίξω βόλεϊ στην Ευρώπη. Για την Ελλάδα άκουσα πρώτη φορά, όταν έμαθα ότι παίζει στον Παναθηναϊκό ο Άμαραλ Ντάντε. Από το 2015 που ήρθα για πρώτη φορά στην Ελλάδα την ερωτεύτηκα. Ερωτεύτηκα τα μέρη, τους ανθρώπους και τους οπαδούς. Ένιωθα ότι έκανα πραγματικότητα το όνειρο μου».

    Πως πήρες την απόφαση να έρθεις στην Ευρώπη;

    «Για πρώτη φορά στην Ευρώπη ήρθα για μια ομάδα στην Ισπανία. Δεν ήταν κάτι καινούργιο για μένα το να είμαι μακριά από το σπίτι μου, διότι και όταν βρισκόμουν στην Βραζιλία έμενα μακριά. Προσαρμόστηκα γρήγορα στα δεδομένα της χώρας. Όταν ήρθα το 2016 στην Ελλάδα είδα την… καλή Ευρώπη (σ.σ. γέλια). Από τότε που ήρθα στον ΠΑΟΚ λάτρεψα την Ελλάδα. Μοιάζετε αρκετά με την Βραζιλία, αλλά οφείλω να πω ότι οι Έλληνες έχουν περισσότερο πάθος»

    Πως ήταν η εμπειρία σου στον ΠΑΟΚ;

    «Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι δεν ήξερα καν ποιος ήταν ο Ολυμπιακός. Όταν λοιπόν με ρωτήσανε την πρώτη φορά πως νιώθω που παίζω κόντρα στον Ολυμπιακό τους είπα: «Τι είναι ο Ολυμπιακός; Δεν με νοιάζει, θα τους νικήσουμε». Η μόνη ομάδα που μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό από τότε ήταν ο Παναθηναϊκός. Όχι όμως επειδή είχε τρομερή ομάδα, αλλά πιο πολύ γιατί μου άρεσαν οι οπαδοί του. Είχαν πάθος, φώναζαν και προσπαθούσαν από το πρώτο μέχρι τον τελευταίο πόντο να βοηθήσουν την ομάδα τους να φτάσει στη νίκη. Δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πάθος για μία ομάδα. Ήταν τα πρώτα βήματα μου στην Ελλάδα και από τότε άρχισε η λατρεία μου για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού».

    Την επόμενη χρονιά παίρνεις μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό. Πως ήταν τα πράγματα; Πως ήταν η χρονιά αυτή;

    «Ήμουν πολύ χαρούμενος που είχα έρθει στον Παναθηναϊκό. Τότε είχα μιλήσει με τον κ. Ανδρεόπουλο και του είχα πει ότι θέλω να μείνω για χρόνια στον Παναθηναϊκό. Ο κ. Ανδρεόπουλος για μένα είναι σαν «πατέρας». Εκείνη την χρονιά δεν είχαμε μεγάλο μπάτζετ, αλλά για τα δεδομένα πήγαμε καλά. Κατακτήσαμε την 3η θέση. Ήταν μεγάλο πλήγμα για μας τη χρονιά εκείνη ότι χάσαμε τον πασαδόρο της ομάδας τον Μαρούλη. Τότε ένιωθα ότι κάτι έλειπε. Μπορεί να μην ήταν η καλύτερη περίοδος για να επενδύσει κάποιος, αλλά για την ομάδα αυτή θα άξιζε. Ο Παναθηναϊκός είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, έχει τρομερό κόσμο και έχει αρκετά καλές εγκαταστάσεις έλεγα τότε. Για μένα πλέον ο Παναθηναϊκός είναι το σπίτι μου».

    Η ομάδα τότε είχε οικονομικά προβλήματα;

    «Δεν μπορώ να πω ότι είχε οικονομικά προβλήματα τότε. Απλά είχαμε χαμηλό μπάτζετ και είχαμε παίκτες με πολύ λίγα χρήματα. Εγώ ήρθα τότε να παίξω στον Παναθηναϊκό με ένα πολύ χαμηλό ποσό. Φόρεσα την πράσινη φανέλα για το πάθος που είδα στα μάτια όλων στην ομάδα. Από τα στελέχη μέχρι τους οπαδούς. Ο Παναθηναϊκός με έκανε να νιώθω οικεία. Περίμενα την ομάδα για να ανανεώσω αλλά τελικά δεν μίλησα ποτέ και έτσι έφυγα».

    Μετά τον Παναθηναϊκό ποιο ήταν το επόμενο βήμα σου;

    «Μετά τον Παναθηναϊκό πήγα στη Ρουμανία. Εξαιτίας κάποιων μάνατζερ αναγκάστηκα να πάω εκεί. Πολλοί από αυτούς δεν σκέφτονται την καριέρα του αθλητή, αλλά μόνο τα λεφτά. Με πήγαν εκεί και δεν πέρασα καθόλου καλά. Θέλω να σου πω κάτι στο σημείο αυτό. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της χρονιάς εκείνης έπαιρνα συνέχεια τον Σωτήρη (σ.σ. Πανταλέων). Του έλεγα χαρακτηριστικά: « Σώτο βρες ένα τρόπο να γυρίσω πίσω». Μάλιστα οφείλω να ομολογήσω ότι είχα έρθει σε επαφές και με τον ΠΑΟΚ, αλλά η ομάδα από την Ρουμανία δεν με άφησε να πάω».

    Μετά απ΄ όσο γνωρίζω αποφάσισες να σταματήσεις. Για ποιο λόγο πήρες την απόφαση αυτή;

    «Ναι τότε αποφάσισα να σταματήσω. Ήμουν μόλις 28 χρονών. Απογοητεύτηκα στην Ρουμανία. Ένιωθα ότι εκεί έπαιζα μόνο για τα λεφτά και δεν μου άρεσε καθόλου αυτό. Η χαρά μου όταν παίζω είναι να ανεβάζω και να φτιάχνω τη διάθεση των ανθρώπων που παρακολουθούν βόλεϊ. Με νοιάζει να… γράφω ιστορία. Να παίζω σημαντικό ρόλο.»

    Και τελικά το προηγούμενο καλοκαίρι γύρισες πάλι στον Παναθηναϊκό; Πως έγινε η επιστροφή αυτή;

    «Την προηγούμενη χρονιά ξεκίνησα να παίζω ξανά βόλεϊ στην Γαλλία. Για 6 μήνες έπαιξα στη Γαλλία και άρχισε να… γεννιέται πάλι μέσα μου το πάθος για το άθλημα. Εκτός από το ότι έπαιρνα τον Σωτήρη συνέχεια έστελνα και στον κόουτς Ανδρεόπουλο: «Κόουτς, είμαι εδώ. Είμαι κεντρικός και θέλω να παίξω στον Παναθηναϊκό» (σ.σ. γέλια). Τελικά πέρυσι ο κόουτς με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: « Λούκας θέλω να επιστρέψεις στον Παναθηναϊκό». Εκεί του απάντησα : «Κόουτς, θέλω να έρθω για να γίνουμε πρωταθλητές». Ο κ. Ανδρεόπουλος πάντα μου μιλούσε ανοιχτά και ξαναλέω για μένα είναι οικογένεια. Με του που έγινε η πρόταση δεν σκέφτηκα καν τα χρήματα και απάντησα θετικά».

    Ποιες ήταν οι διαφορές στην ομάδα με τον κ. Γιαννακόπουλο στη διοίκηση;

    «Αρχικά ο κ. Γιαννακόπουλος μας στήριζε και ήταν πάντα δίπλα μας. Η οργάνωση της ομάδας ήταν πολύ καλύτερη. Δεν μας άφησε ποτέ απλήρωτους, δεν μας έκανε καν να αμφιβάλλουμε για το εάν θα πάρουμε το μισθό μας. Είναι ένας άνθρωπος εμπιστοσύνης. Νιώθαμε τρομερή ασφάλεια με τον κ. Γιαννακόπουλο στην ομάδα. Επίσης κάθε φορά που έμενε ευχαριστημένος από την απόδοση μας, έδινε πριμ . Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλα αυτά δεν τα έκανε από υποχρέωση, τα έκανε από την καρδιά του. Για τον Γιαννακόπουλο ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ποτέ μια μπίζνα, μια δουλειά είναι κάτι πολύ παραπάνω. Έχει τρέλα με την ομάδα και με τον Σύλλογο. Γι΄ αυτό και έχει βάλει τόσα χρήματα στον Παναθηναϊκό. Νιώθω πολύ άσχημα που αποφάσισε για τους λόγους να αποχωρήσει. Πιστεύω ότι είχε δίκιο σε πάρα πολλά πράγματα. Θεωρώ ότι δεν είχε την αντιμετώπιση που του άρμοζε. «Χάσαμε» έναν άνθρωπο που ήταν πάντα δίπλα μας. Ας ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει και θα επιστρέψει».

    Ποια είναι η σχέση σου με τον κ. Γιαννακόπουλο;

    «Μπορώ να πω ότι με τον κ. Γιαννακόπουλο έχω εξαιρετικές σχέσεις. Κατά τη διάρκεια της σεζόν ανταλλάσσαμε μηνύματα για τον Παναθηναϊκό, για την ηλεκτρονική μουσική, την οποία και οι δύο λατρεύουμε».

    Όταν ξεκινούσε η προετοιμασία το προηγούμενο καλοκαίρι μπορούσες να φανταστείς πόσο μακριά θα φτάσετε;

    «Κάθε ομάδα που φτιάχνει ο κ. Ανδρεόπουλος έχει στόχο να πάρει το πρωτάθλημα. Θυμάμαι ότι μετά από τα πρώτα ματς ήρθε και μου είπε εμπιστευτικά: « Λούκας, πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή. Αυτή θα είναι η χρονιά μας». Μάλιστα λέγαμε τότε ότι δεν υπάρχει ανάγκη να έρθει άλλος παίκτης. Οι άλλοι δεν ξέρω αν πίστευαν από την αρχή ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα αυτά. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που πάντα έχω στόχο και πιστεύω ότι μπορώ να κερδίζω τίτλους. Αυτό ισχύει είτε παίζω στην καλύτερη ομάδα είτε στην χειρότερη. Κάνω τα πάντα για τη νίκη. Μπορώ να σου πω όμως ότι βλέπαμε ότι η ομάδα πάει πολύ καλά. Μπορεί να μην το λέγαμε αλλά είμαι σίγουρος ότι όλοι μέσα μας το πιστεύαμε».

    Φτάνουμε στις 13 Φεβρουαρίου του 2019 και στον πρώτο τελικό του Λιγκ Καπ με τον Ολυμπιακού στου Ρέντη. Ο κ. Γιαννακόπουλος είχε αποφασίσει να έρθει ως αρχηγός αποστολής αλλά τελικά δεν τον άφησαν και πήγατε μόνοι σας.

    «Αρχικά όταν μάθαμε ότι θα έρθει νιώσαμε μεγάλη ασφάλεια, αλλά και μεγάλη πίεση. Νιώθαμε ότι θα μας δώσει μια παραπάνω ώθηση. Θυμάμαι τότε ότι τον περιμέναμε στο πούλμαν και τελικά δεν ήρθε. Τότε πήρα το τηλέφωνο και του έστειλα ένα μήνυμα και του είπα: «Μην αγχώνεσαι πρόεδρε, θα τους… διαλύσουμε».

    Πάμε στο ματς αυτό. Ξεκινήσατε πολύ άσχημα και βρεθήκατε να χάνετε με 2-0 σετ. Πως έγινε η ανατροπή αυτή;

    «Η αλήθεια είναι ότι το παιχνίδι ξεκίνησε πολύ άσχημα για μας. Στο σημείο αυτό θέλω να σου πω κάτι. Οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν πολύ αλαζονικοί απέναντι μας. Φέτος ειδικά. Μας χλεύαζαν και δεν συμπεριφέρονταν σωστά. Δεν μας σεβάστηκαν ποτέ. Κατά τη διάρκεια του αγώνα γέλαγαν μαζί μας και ήταν σαν να έλεγαν: «Αυτή η ομάδα με τα πράσινα είναι… σκατά». Αυτό το πράγμα εμένα προσωπικά με έκανε να πεισμώσω και να θέλω να δείξω το αντίθετο. Έτσι θεωρώ ότι γύρισε ο διακόπτης στο ματς. Με το που συνειδητοποίησα τι έκαναν οι παίκτες του Ολυμπιακού «τρελάθηκα». Έπαιζα τον κάθε πόντο σαν να είναι ο τελευταίος μου. Πανηγύριζα και φώναζα δυνατά σε κάθε μπαλιά, σε κάθε πόντο. Έλεγα και στον Άξελ: «Κοίτα πως μας συμπεριφέρονται. Θα τους αφήσουμε να γελάνε μαζί μας; Είμαστε στον Παναθηναϊκό. Στην μεγαλύτερη ομάδα της χώρας». Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα και δεν έχει να κάνει με το πόσα λεφτά παίρνουμε. Η φανέλα είναι βαριά και έχει μεγάλη ιστορία. Αυτή η συμπεριφορά των παικτών του Ολυμπιακού, μας έκανε να πεισμώσουμε και να αλλάξουν όλα ουσιαστικά».

    Πριν από το ματς αυτό με τον Ολυμπιακό τι σας είπε ο Ανδρεόπουλος;

    «Ο κόουτς πριν από κάθε ματς μας έλεγε να παίξουμε σαν να είναι τελικός. Πάντα μας έδινε το κίνητρο. Ο Ανδρεόπουλος είναι ένας ψυχολόγος-προπονητής και είναι ο καλύτερος που είχα ποτέ στην καριέρα μου. Ξέρει πως να σε κάνει να καταλάβεις τι σημαίνει Παναθηναϊκός και πως να παλέψεις για το τριφύλλι στο στήθος».

    Ο Σωτήρης Πανταλέων πώς είναι στη διάρκεια των δύσκολων αγώνων;

    «Ο Σωτήρης είτε ήταν είτε δεν ήταν μέσα στον αγωνιστικό χώρο μας έδινε δύναμη. Εμένα μου έλεγε «Πάμε Λούκας, μπορείς, το΄ χεις». Έβγαινε από μέσα του όλο αυτό. Ο Σωτήρης όπως και ο κόουτς μας έκανε να παλεύουμε γι΄ αυτούς».

    Για ποιο λόγο οι παίκτες του Ολυμπιακού θεωρείς ότι είχαν αυτή τη συμπεριφορά;

    «Δεν ξέρω. Νιώθω ότι η ίδια η ομάδα τους λέει: «Είμαστε ο Ολυμπιακός και πρέπει να… γελάτε μαζί τους και να τους περιφρονείτε και να πιστεύετε ότι είστε οι καλύτεροι». Θεωρώ ότι αυτός ο Σύλλογος δεν σέβεται τους αντιπάλους. Είναι αλαζόνες. Νομίζουν ότι είναι θεοί και στο τέλος την … πάτησαν. Ακόμα ψάχνουν τον… δρόμο για να γυρίσουν στον Πειραιά (σ.σ, γέλια)».

    Πάμε στον δεύτερο τελικό του League Cup. Προηγείστε με 2-0, αλλά ξαφνικά όλα αλλάζουν και φτάνετε στο σημείο να διεκδικήσετε το ματς στο χρυσό σετ. Τι συνέβη τότε;

    «Νομίζω ότι ορισμένα πράγματα γίνονται για να γίνουν. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Ήταν σαν να θέλουμε να ζήσουμε πάλι ένα… θρίλερ. Στο τέλος βέβαια αυτό που ζήσαμε ήταν ανεπανάληπτο. Το Μαρούσι ήταν γεμάτο από κόσμο. Γενικά οφείλω να πω πως ότι ένιωθα ότι ήμασταν πιο έτοιμοι πνευματικά. Μείναμε συγκεντρωμένοι και κερδίσαμε. Μάλιστα θέλω να σου πω πως κάποια στιγμή κάθισα στον πάγκο και προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, είναι η σειρά σου». Στη συνέχεια αυτό που έγινε ήταν απίστευτο γιατί οι παίκτες του Ολυμπιακού λόγω και της πίεσης που ένιωθαν έριχναν την μπάλα άουτ. Ήμασταν πιο έτοιμοι πνευματικά».

    Ο Τσάτσιτς λοιπόν παίρνει τον τελευταίο πόντο και ο Παναθηναϊκός κατακτά το Λιγκ Καπ. Τι έχεις να πεις γι΄ αυτό που ακολούθησε μετά;

    «Καρφώνει ο Τσάτσιτς λοιπόν και μετά γίνεται… έκρηξη. Τόσα χρόνια περιμέναμε για να πανηγυρίσουμε έναν τίτλο. Ο πρόεδρος ήταν πολύ χαρούμενος. Όπως πρέπει να νιώθει κάποιος που βάζει τα χρήματα του. Αυτό ήταν η αρχή. Ήταν το πρώτο αίμα που λέμε. Μετά φυσικά ήθελε να κερδίσει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα στα χαρτιά(σ.σ. γέλια). Στο γήπεδο όμως δείξαμε ότι ήμασταν καλύτεροι».

    Πάμε τώρα στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν, το Final 4 του πρωταθλήματος μετά τον κορωνοϊό. Τι συνέβη στη σειρά με τον ΠΑΟΚ;

    «Στη σειρά με τον ΠΑΟΚ φαινόταν ότι είχαμε χάσει τον ρυθμό. Πιστεύω ότι αυτή η ήττα από τον ΠΑΟΚ ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Αυτό μου είχε πει και ο Σωτήρης. Μας αφύπνισε. Μας έκανε να καταλάβουμε ότι αν πιστέψουμε ότι θα κερδίσουμε εύκολα και… κοιμηθούμε θα χάσουμε τα πάντα. Από τη στιγμή αυτή και μετά χάσαμε μόνο ένα σετ σε τέσσερα μεγάλα ματς. Ξυπνήσαμε. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της σεζόν έλεγα σε όλους: «Μην κοιτάτε τους άλλους, δείτε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς. Πρέπει να ξέρουμε ποιοι είμαστε εμείς».

    Υπάρχει κάποια ομιλία του κόουτς που να σου έχει μείνει αξέχαστη;

    «Δεν νομίζω ότι όλα αυτά τα λες με λόγια. Ο κόουτς Ανδρεόπουλος έχει τον σεβασμό όλων μας. Είναι ένας άνθρωπος που σε κάνει να θέλεις να παλέψεις γι΄ αυτόν. Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός για μένα. Είναι ο άνθρωπος που με έχει κάνει να καταλάβω τι σημαίνει ο Παναθηναϊκός. Ο άνθρωπος που με έκανε να λατρέψω αυτόν το Σύλλογο. Πριν από τα ματς πάντα μας λέει πόσο μεγάλος Σύλλογος είναι ο Παναθηναϊκός. Μας τονίζει πως όλοι θέλουν να πάρουν κάτι από μας και ότι όλοι θέλουν να μας κερδίσουν. Με όλα αυτά μας κάνει να καταλάβουμε ότι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να προστατεύσουμε το κύρος του συλλόγου και να κάνουμε περήφανους όλους τους φιλάθλους αυτής της ομάδας. Έχει τον τρόπο του».

    Σε είδαμε στους τελικούς να πανηγυρίζεις έξαλλα κάθε πόντο. Ήταν ένας τρόπος για να «βγάζεις» την πίεση που νιώθεις;

    «Ήταν ένας τρόπος για να κερδίσω. Ένας τρόπος για να δείξω στους συμπαίκτες μου: «Είμαι ένας μαχητής και θα δώσω τα πάντα». Πριν ξεκινήσουμε να ξαναπαίζουμε, είχα πρόταση από τον ΠΑΟΚ. Θυμάμαι ότι είχα αγχωθεί τότε γιατί λόγω της φυγής του Γιαννακόπουλου ήξερα ότι τα πράγματα θα είναι ρευστά. Δεν είχα κοιμηθεί για ένα βράδυ γιατί το σκεφτόμουν. Καταλαβαίνεις ότι είμαι 30 χρονών και δεν θα μπορούσα να παίζω χωρίς να πληρώνομαι. Όλα αυτά τα είχα στο μυαλό μου. Ο ΠΑΟΚ μου έκανε μια πάρα πολύ καλή πρόταση. Την επόμενη μέρα ξυπνάω και μιλάω με τον κόουτς και του λέω: «Έχω πρόταση από τον ΠΑΟΚ για του χρόνου αλλά να ξέρεις ότι θα είμαι εδώ και θα παλέψω μέχρι το τέλος. Θέλω να πάρουμε το πρωτάθλημα».

    Επίσης είχα και πρόταση από τον Ολυμπιακό. Φυσικά στον Ολυμπιακό δεν θα πήγαινα ποτέ. Μετά λοιπόν πήρα τηλέφωνο τον μάνατζερ μου και του είπα ότι δεν πάω πουθενά. Χαρακτηριστικά του ανέφερα: «Θέλω να τους διαλύσω όλους. Θέλω να νικήσω». Μάλιστα είχα και μία λογομαχία με τον μάνατζερ μου, ο οποίος μου έλεγε: «Φίλε πρέπει να σκεφτείς την πρόταση του ΠΑΟΚ γιατί είναι πολύ καλή». Θυμάμαι ότι στο πρώτο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ ήμουν ήρεμος. Όταν όμως άκουσα τον προπονητή του ΠΑΟΚ να λέει μετά τον αγώνα: «Γιατί να χρειαζόμαστε τους ξένους;». Μόλις το άκουσα αυτό, τρελάθηκα. Πως είναι δυνατόν λέω να με θέλει στην ομάδα του, αλλά να δηλώνει ότι δεν έχει ανάγκη τους ξένους; Θέλω να πω επίσης ότι ο προπονητής του ΠΑΟΚ κατά τη διάρκεια των αγώνων έλεγε κάποιες κουβέντες στα πορτογαλικά. Μίλαγε πολύ άσχημα. Αυτά με έκαναν να πεισμώσω και να πω: «Τώρα θα σας διαλύσω».

    Πιστεύεις ότι οι παίκτες αλλά και ο προπονητής του Ολυμπιακού προσπάθησαν να παίξουν με το μυαλό σου για να σε κάνουν να χάσεις τη συγκέντρωση σου;

    «Πριν από το τελευταίο ματς των τελικών, ο προπονητής του Ολυμπιακού ήρθε και μου μίλησε. Ο λόγος φυσικά ήταν για να χάσω τη συγκέντρωση μου. Η αλήθεια είναι ότι το κατάφερε γιατί δεν ξεκίνησα καλά το παιχνίδι. Μου είπε: «Σε ξέρω». Σαν να μου λέει ξέρω τι έκανες το προηγούμενο καλοκαίρι (σ.σ. γέλια). Το ίδιο έκαναν και οι παίκτες του Ολυμπιακού. Όπως είπα, για ένα σετ το κατάφεραν. Ήμασταν όμως έτοιμοι τόσο ψυχολογικά όσο και αγωνιστικά για να το αντιμετωπίσουμε αυτό.

    Μάλιστα θυμάμαι σε κάποιο σημείο του τρίτου σετ ότι ο Κοκκινάκης ήρθε στο φιλέ και άρχισε να μας μιλάει. Τότε μάλιστα κοίταξα με απορία τον Άξελ. Στο τέλος του αγώνα ο Κοκκινάκης ήρθε και μου είπε: «Λούκας μην… χαλαστείς μαζί μου γι΄ αυτό που συνέβη. Δεν είναι προσωπικό αλλά χάναμε και έπρεπε να κάνω κάτι». Του απάντησα: «Παίξε βόλεϊ για να με κερδίσεις, όχι έτσι». Είμαι σίγουρος ότι από το πρώτο παιχνίδι κατάλαβαν πως δεν μπορούν να μας κερδίσουν. Είμαι επίσης σίγουρος ότι ο προπονητής τους, ήθελε να προσπαθήσουν να μας κερδίσουν με άλλα μέσα».

    Φτάνουμε στο δεύτερο ματς. Ο Χαράλαμπος Ανδρεόπουλος κάνει το μπλοκ και κερδίζετε το ματς και το πρωτάθλημα. Ποια είναι τα συναισθήματα σου εκείνη τη στιγμή;

    «Από τη στιγμή που πήραμε το δεύτερο σετ νιώσαμε ότι είμαστε κοντά. Ήμασταν αποφασισμένοι να μην τους δώσουμε την ευκαιρία να διεκδικήσουν τίποτα παραπάνω. Όταν πήρε ο Χαράλαμπος το τελευταίο πόντο πραγματικά το συναίσθημα ήταν μοναδικό. Τόσα πολλά χρόνια αναμονής γι΄ αυτόν τον τίτλο. Τόση προσπάθεια όλη τη χρονιά. Ήταν πολλά αυτά που περνούσαν από το μυαλό μου. Εγώ , ο Χαράλαμπος, ο Σώτος και ο Ράπτης είμαστε πολύ φανατικοί (σ.σ. γέλια). Πιστεύω ότι μεταδώσαμε αυτό το πάθος τόσο στον Άξελ (Γιάκομπσεν) όσο και στον Βόγιν (Τσάτσιτς). Μάλιστα μου είπαν μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος: «Ε Λούκας, θα ρίξω τις απαιτήσεις μου γιατί θέλω να είμαι μέλος αυτής της ομάδας». Εγώ να σου πω την αλήθεια εδώ και 10 μέρες δεν έχω σταματήσει να πανηγυρίζω (σ.σ. γέλια)».

    Σε είδαμε καθώς πήγαινες στη Λεωφόρο να τραγουδάς τον ύμνο του Παναθηναϊκού και να το… νιώθεις. Πως έχεις δεθεί τόσο πολύ με τον Παναθηναϊκό;

    «Θα σου πω κάτι που το ένιωθα από τότε που ήμουν στον ΠΑΟΚ. Ακόμα και κώνους να βάλεις να παίζουν με τις φανέλες του Παναθηναϊκού μπορεί και να κερδίσουν. Μόνο από την ώθηση που δίνει ο κόσμος. Μόνο από το βάρος της φανέλας και την ιστορίας αυτής. Οι οπαδοί είναι η μισή ομάδα. Φέτος έπαιξα πάλι με την ομάδα και δέθηκα ακόμα πιο πολύ. Του χρόνου θα μάθω κι άλλα. Δεν γίνεται να μην ξέρω τον ύμνο της ομάδας μου. Ξέρω και τα συνθήματα των φανατικών οπαδών μας, αλλά δεν μπορώ να τα τραγουδήσω. Έχω όλα τα τραγούδια των οπαδών στο κινητό μου. Ακόμα και αυτά που μιλάνε… γλυκά για τον Ολυμπιακό. Βλέπω συνέχεια βίντεο με τον Παναθηναϊκό. Και βίντεο με τον Ολυμπιακό βλέπω αλλά μόνο αυτά που τους διαλύουμε (σ.σ. γέλια)»

    Μετά ακολουθούν οι πανηγυρισμοί στο «Παύλος Γιαννακόπουλος», στη Λεωφόρο.

    «Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι… κορωνοϊός παντού (σ.σ. γέλια). Μετά από λίγο δεν το σκεφτόμουν. Είπα όλοι αυτοί εδώ είναι οικογένεια μου. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Ήθελα να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί. Το καλύτερο ήταν όταν κατεβήκαμε στον αγωνιστικό χώρο και αρχίσαμε να χοροπηδάμε όλοι μαζί. Ήταν το καλύτερο συναίσθημα που έχω βιώσει στη ζωή μου. Ένιωσα ξανά παιδί. Και με τον ΠΑΟΚ πανηγύρισα ένα double, όπου όλα ήταν εκπληκτικά. Δεν έχουν όμως το ίδιο πάθος με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Οι οπαδοί μας εδώ μας νιώθουν».

    Πριν από λίγες μέρες ανανέωσες τη συνεργασία σου με τον Παναθηναϊκό και είπες ότι κυλάει πράσινο αίμα στις φλέβες σου. Τι σημαίνει Παναθηναϊκός για σένα;

    «Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα της καρδιάς μου. Έχει κλέψει την καρδιά μου. Λατρεύω τον Παναθηναϊκό περισσότερο από την πρώτη ομάδα που έπαιξα βόλεϊ στη Βραζιλία, την Ατλέτικο Μινέιρο, όπου ο Ροναλντίνιο έπαιζε ποδόσφαιρο (σ.σ. γέλια). Ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα μου, το σπίτι μου. Αν αναγκαστώ και παίξω αλλού στην Ελλάδα, θα επιλέξω μια ομάδα όπως η Κηφισιά. Δεν θα πάω στον Ολυμπιακό και στον ΠΑΟΚ. Το πάθος μου για τον Παναθηναϊκό είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορώ να με φανταστώ να φοράω τη φανέλα άλλης ομάδας από τις πρωταγωνίστριες. Για μένα η μεγαλύτερη ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός. Είναι κάποια παιδιά που έχουν φύγει από την ομάδα τώρα και αναρωτιέμαι: «Πως είναι δυνατόν να φύγεις από τους πρωταθλητές; Είσαι πρωταθλητής με αυτήν την ομάδα πως το κάνεις».

    Θα σου λέω τώρα ονόματα και θα μου λες διαφορές και αντιθέσεις.

    Πανταλέων VS Πετρέας, οι αρχηγοί των δύο ομάδων

    «Αρχικά δεν μπορούν να συγκριθούν καν. Ο Σωτήρης είναι ένας φοβερός άνθρωπος. Είναι πολύ απλός. Είναι ο Παναθηναϊκός. Είναι ένας μαχητής. Από την εμπειρία που έχω 14 χρόνια στο βόλεϊ μπορώ να σου πω ότι θα πλήρωνα 10 εκατ. ευρώ για να πάρω τον Πανταλέων. Ο Πετρέας δεν αξίζει τίποτα».

    Ολυμπιακός VS Παναθηναϊκός

    «Ο Παναθηναϊκός μπορώ να σου πω ότι είναι η ομάδα που δουλεύει, που παλεύει, που έχει καρδιά, η ομάδα της κοινωνίας. Ο Ολυμπιακός είναι… δε θέλω να χαρακτηρίσω».

    Ελλάδα VS Βραζιλία

    «Εμείς έχουμε το ποδόσφαιρο και εσείς το μπάσκετ (σ.σ. γέλια). Δεν έχουμε πολλές διαφορές μεταξύ μας. Εσείς οι Έλληνες είστε πολύ φιλόξενοι. Μπορώ να πω ότι η Ελλάδα είναι ο… καλός πληθυσμός της Βραζιλίας».

    Τώρα ήρθε η μεγάλη ερώτηση. Ποιος είναι πιο τρελός εσύ ή ο Πελεκούδας;

    «Φίλε, η αλήθεια είναι ότι ρώτησα και τον «Πέλε» το ίδιο (σ.σ. γέλια). Μάλιστα ρωτήσαμε και τον Μαρούλη και μας είπε ότι είμαστε εξίσου… τρελοί. Εγώ για μένα είμαι πολύ ήρεμος, δεν ειμαι τρελός. Έχω την ηρεμία ενός… βούδα».

    Ο ΠΑΟΚ, πριν από λίγο είπες ότι σου είχε κάνει πρόταση. Δηλαδή σου είχαν στείλει και συμβόλαιο;

    «Πριν από τον κορωνοϊό η αλήθεια είναι ότι μου το είχαν στείλει. Τώρα δεν μίλησαν απευθείας μαζί μου. Μίλησαν με τον μάνατζερ μου. Ξέρεις τι όμως; Δεν μπορούσαν να μου κάνουν πρόταση, διότι και τα διπλά να μου έδιναν δεν θα πήγαινα. Στον Παναθηναϊκό έμεινα με λιγότερα λεφτά. Μάλιστα ήταν τρεις φορές λιγότερα λεφτά από την πρώτη πρόταση που μου είχε κάνει ο Ολυμπιακός».

    Πότε σου είχε κάνει πρόταση ο Ολυμπιακός;

    «Πριν από τον κορωνοϊό ο Ολυμπιακός μου έκανε τρεις φορές μεγαλύτερη πρόταση από αυτή που μου έκανε ο Παναθηναϊκός. Ξέρεις όμως τι τους απάντησα; «Δεν έρχομαι ούτε με 1 εκατ. ευρώ! Δεν θα παίξω ποτέ για τον Ολυμπιακό. Ακόμα και ένα νησί να μου δώσετε, δεν έρχομαι!». Θα προτιμούσα να ζήσω χωρίς ευρώ στην τσέπη μου κάτω από μία γέφυρα, παρά να παίξω στον Ολυμπιακό. Πολλοί λένε “ποτέ μην λες ποτέ”. Εγώ όμως σου λέω ότι ποτέ δεν θα παίξω στον Ολυμπιακό!». Ο ΠΑΟΚ από την άλλη μου πρότεινε πολλά πριμ, πολλά μπόνους. Ο κ. Ανδρεόπουλος μου έκανε μια πολύ καλή πρόταση και έμεινα. Μπορώ να σου πω ότι πέρυσι συμφώνησα χωρίς να ξέρω τι λεφτά θα μου δώσουν».

    Η επόμενη χρονιά θα είναι δύσκολη. Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους οπαδούς της ομάδας;

    «Είμαι σίγουρος ότι οι οπαδοί της ομάδας θα μας στηρίξουν. Ο Παναθηναϊκός είναι κάτι πολύ μεγάλο για να χαθεί. Αυτό συζητούσα και με τον Χαράλαμπο τις προάλλες. Δεν γίνεται η μεγαλύτερη στην Ελλάδα να εξαφανιστεί. Δεν φοβάμαι για την επόμενη μέρα, διότι πιστεύω ότι θα βρεθεί λύση. Πιστεύω ότι ο κ. Μαλακατές θα κάνει πολύ καλή διαχείριση. Πρέπει και του χρόνου να πάρουμε το πρωτάθλημα. Το μόνο που φοβάμαι είναι ότι δεν θα παίξουμε στο Champions League, διότι χρειάζεται πολλά λεφτά».

    Κλείνοντας, έχω μάθει ότι έχεις τρέλα με τα Lego. Ισχύει αυτό;

    «Ναι, η αλήθεια είναι το σπίτι μου είναι γεμάτο Lego. Θα σου πω ένα μυστικό. Κάθε φορά που φεύγω από την προπόνηση πάω και παίρνω ένα καινούργιο Lego».