Ρίβερς: «Πέρασα ένα ελαφρύ στάδιο κατάθλιψης, ένιωσα πως με παράτησαν όλοι»

    Ο Κέι Σι Ρίβερς σε συνέντευξη του στο «SDNA.gr» αναφέρθηκε στο πέρασμα του από τον Παναθηναϊκό αλλά και την δύσκολη κατάσταση την οποία διήνυσε.

    Αναλυτικά:

    – Ήσουν ένας από τους πρώτους παίκτες που τοποθετήθηκαν εξ αρχής ενάντια στο πλάνο της Euroleague για την επανέναρξη της σεζόν. Πώς αισθάνεσαι τώρα, που η χρονιά ακυρώθηκε επίσημα;

    «Ο κόσμος μπορεί να πει πως ήμουν εναντίον αυτής της σκέψης. Όμως, στην ουσία, το θέμα είναι να παίρνεις έξυπνες αποφάσεις, να κοιτάς την μεγαλύτερη εικόνα. Όλοι θέλουν να μιλούν για τα χρήματα. Ωστόσο, τα χρήματα είναι το λιγότερο σημαντικό πράγμα αυτή τη στιγμή. Πρέπει να είμαστε σίγουροι πως έχουμε σταθερά προγράμματα υγείας, τον τρόπο να βοηθήσουμε τους πάντες. Η επιστροφή στην λίγκα θα εμπεριείχε μεγάλο ρίσκο. Υπάρχουν περισσότεροι άξονες στο σκεπτικό αυτό, πέραν εκείνου των χρημάτων. Ήμασταν εκτός δράσης για δύο μήνες. Θα μας έδιναν τρεις εβδομάδες για να προετοιμαστούμε, μετά την καραντίνα. Ρεαλιστικά μιλώντας, αυτό είναι ένα μικρό “παράθυρο” για να είσαι έτοιμος για να παίξεις επαγγελματικά μπάσκετ και να επιστρέψεις στην καλύτερη δυνατή φυσική κατάσταση. Πιστεύω πως το μπάσκετ θα ήταν κατώτερου επιπέδου, δεν θα σου πω ψέματα. Δεν θα ήταν όσο ανταγωνιστικό ήταν πριν τη διακοπή. Ίσως κάνω λάθος, όμως, νομίζω πως το επίπεδο δεν θα ήταν αυτό που αξίζει ο κόσμος να βλέπει και είχε συνηθίσει να παρακολουθεί πριν από όλα αυτά. Δεν ήθελα να δούμε άσχημο μπάσκετ. Θα χρειαζόμασταν καιρό. Δεν θα ήταν έξυπνο να μαζευτούμε σε λίγες μέρες, να μπούμε σε καραντίνα 14 ημερών, να κάνουμε ένα καμπ τριών εβδομάδων και μετά να παίξουμε. Η τοποθεσία ήταν στον αέρα. Είχαν ακουστεί πολλά μέρη, αλλά δεν είχε γίνει τελική επιλογή. Προσωπικά, αισθάνομαι πως όταν θες να κάνεις κάτι, έχεις αποφασίσει από πριν για όλες τις λεπτομέρειες. Έπρεπε να είναι όλα κανονισμένα, για να τα δούμε και ίσως άλλαζε η οπτική γωνία κάποιων. Δεν έχω κάτι εναντίον της Euroleague, θεωρώ πως πήραν μία εξαιρετική απόφαση. Πλέον, καταστρώνουν τα σχέδιά τους για την επόμενη σεζόν. Θα έχουμε περισσότερο χρόνο να προετοιμαστούμε για όσα ακολουθήσουν και να συνεχίσουμε από εκεί και έπειτα».

    – Στον λογαριασμό σου στο Twitter, κάτω από το όνομά σου υπάρχει η φράση: «Μπασκεμπολίστας με άποψη» (“Hooper with an Opinion”). Γιατί πιστεύεις πως οι περισσότεροι παίκτες στην Ευρώπη δεν εκφράζουν την άποψή τους;

    «Γιατί πάντα μας κριτικάρουν, όταν έχουμε άποψη. Εκεί έξω θεωρούν πως οι αθλητές δεν πρέπει να έχουμε γνώμη, δεν πρέπει να ξέρουμε τι λέμε και οφείλουμε απλά να είμαστε αθλητές. Η πλειοψηφία του κόσμου έτσι το βλέπει. Τους αρκεί να βάζουμε την μπάλα στο διχτάκι, να σκοράρουμε ένα γκολ, να κάνουμε ένα touchdown. Είναι εντάξει όσο τα κάνουμε αυτά. Τη στιγμή που ανοίγουμε το στόμα μας και εκφράζουμε την άποψή μας, ενδέψεται να μας χλευάσουν. Ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του. Οι δημοσιογράφοι, για παράδειγμα, γράφουν την εκτίμησή τους για τους αθλητές. Άλλα πράγματα ισχύουν και άλλα όχι. Όμως, είναι η γνώμη τους. Πρέπει να τους το επιτρέψουμε, είναι μέρος της δουλειάς τους. Από την άλλη, είναι μέρος της δικής μας δουλειάς όχι μόνο να είμαστε αθλητές, αλλά και να είμαστε μέλη της κοινωνίας, να τοποθετούμαστε για όσα συμβαίνουν».

    – Θα ήθελα να μείνουμε λίγο παραπάνω στους παίκτες στην Ευρώπη. Σε όλο τον κόσμο οι παίκτες αποτελούν πρότυπα για την κοινωνία. Στο ΝΒΑ πολλοί Αμερικανοί αθλητές προσεγγίζουν δύσκολα ζητήματα, όπως η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ ή η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ. Ο Λεμπρόν Τζέιμς και άλλη διάσημοι παίκτες πήραν θέση. Οι Ευρωπαίοι αθλητές, όμως, δεν το κάνουν αυτό συχνά. Πού οφείλεται αυτό; Σε ρωτάω γιατί είσαι σε συνεχή επαφή μαζί τους τόσα χρόνια.

    «Όταν ένας παίκτης του ΝΒΑ μιλάει για τέτοια θέματα, του δίνεται το βήμα, υπάρχει περισσότερη δημοσιότητα. Στην Ευρώπη μπορεί να μην γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει στις ΗΠΑ. Παρακολουθείτε τα γεγονότα, όμως όχι τόσο κοντά όσο εμείς. Δεν νομίζω πως πολλοί καταλαβαίνουν από πού προέρχονται όλα αυτά. Δεν αντιλαμβάνονται όλες τις παραμέτρους. Πολλές φορές χρειάζεται να μιλήσεις ακόμα και για πράγματα που είναι προφανή. Δεν έχει να κάνει με το αν είσαι σωστός ή λάθος, αλλά με το ότι εκφράζεις αυτό που πιστεύεις και πρέπει να πεις, κάτι που πιθανότατα δεν έχει ειπωθεί ήδη».

    – Τι θεωρείς πως είναι πιο δύσκολο: να έχεις μια συγκροτημένη άποψη για τέτοια ζητήματα ή να βάζεις πέντε τρίποντα σε ένα ντέρμπι;

    «Θα έλεγα πως είναι πιο δύσκολο να έχεις τη γνώμη σου για συγκεκριμένα πράγματα. Και πάλι, ο κόσμος δεν περιμένει πως έχεις τέτοια άποψη. Περιμένει να είσαι σιωπηλός, να μην μοιράζεσαι τις σκέψεις σου. Όταν μιλάμε και λέμε αυτά που σκεφτόμαστε, για κάποιους είναι σοκαριστικό. “Δεν πιστεύω πως το είπε αυτό, δεν πιστεύω πως το βλέπει έτσι”, μπορεί να πουν. Όλοι μπορούν να κάνουν την εκτίμησή τους. Ακόμα και τα μικρά παιδιά έχουν άποψη. Δεν τα ακούμε, γιατί είναι παιδιά. Νομίζουμε πως δεν έχουν ιδέα τι λένε και κάποιες φορές είναι όντως έτσι, όμως άλλες στιγμές έχουν δίκιο».

    – Η παραπάνω ερώτηση ήταν η… ασίστ για να πάμε από το κεφάλαιο του “Hooper with an Opinion” στο αμιγώς μπασκετικό. Πώς μπορεί ένας παίκτης να παρουσιαστεί βελτιωμένος την ερχόμενη σεζόν, ύστερα από 6-7 μήνες εκτός δράσης;

    «Κάποιες φορές οι οπαδοί λένε: “Πόσο χρόνο χρειάζεστε; Πόση ξεκούραση;”. Δεν καταλαβαίνουν πως η ξεκούραση είναι πολύ σημαντική για τους αθλητές. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν ότι μέσα στη σεζόν αγωνιζόμαστε με μικρούς τραυματισμούς. Μπορεί να κάνουμε ενέσεις, πονάμε, μας κάνουν θεραπείες. Κάνουμε ό,τι μπορούμε, για να αγωνιστούμε. Μερικοί μήνες εκτός κάνουν καλό στο σώμα, για να αναρρώσει και να επανέλθει. Αφήνεις το σώμα να επουλώσει τις πληγές του από μόνο του. Επιπλέον, ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί πως η δουλειά δεν σταμάτησε απλά επειδή ολοκληρώθηκε η σεζόν. Δεν θα είμαστε για πέντε μήνες σπίτια μας χωρίς να κάνουμε κάτι, μόνο και μόνο για να ξεκουραστούμε. Οι περισσότεροι κάνουν ατομικές προπονήσεις στα σπίτια τους, δουλεύουν όπως μπορούν. Εμείς οι Αμερικανοί έχουμε κλειστά γήπεδα μπάσκετ κοντά μας. Επιστρέφουμε, δηλαδή, στα γήπεδα. Είναι σημαντικό αυτό. Ειδικά όταν μπορείς να προπονηθείς, την ώρα που άλλοι κάνουν μόνο ατομικές στο διαμέρισμά τους. Είναι διαφορετικό. Πρέπει να ξεκουραστείς, είναι σημαντικό».K.C. Rivers@kcriv3rs

    Fans don’t understand what REST really means. Players play with nagging pain and have small injuries throughout the season that you may have no clue about. It chance to let our bodies fully recover.19Twitter Ads info and privacySee K.C. Rivers’s other Tweets

    – Θα είναι καλύτερος ο Κέι Σι Ρίβερς την επόμενη σεζόν, έπειτα από αυτό το διάστημα προετοιμασίας;

    «Το πιστεύω. Πολλοί από εμάς θα είμαστε καλύτεροι. Τα σώματά μας θα είναι σε καλύτερη κατάσταση. Είχαμε τον χρόνο να αφοσιωθούμε στους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας για μια φορά, λόγω όσων συνέβησαν. Θα επιστρέψουμε στη δράση, δεν βλέπω κάτι αρνητικό σε αυτό».

    – Ποια είναι τα σχέδιά σου για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο; Είσαι ελεύθερος τώρα, σωστά; Υπήρξαν συζητήσεις με τη Ζαλγκίρις;

    «Ναι, είμαι ελεύθερος. Δεν έχω μιλήσει με τη Ζαλγκίρις, δεν γνωρίζω τι έχει συζητήσει ο εκπρόσωπός μου. Όλα καλά. Τώρα δουλεύω και ετοιμάζω το κορμί μου. Περνάω χρόνο με την οικογένειά μου. Δεν ξέρω ακριβώς τι θα συμβεί, αλλά είμαι ανυπόμονος να μάθω. Βλέπω ότι γίνονται πολλές κινήσεις αυτή τη στιγμή. Ο Κάιλ Χάινς υπέγραψε στο Μιλάνο. Το Μιλάνο φαίνεται πως θέλει να πιέσει, για να κάνει κάτι καλό την ερχόμενη χρονιά. Είμαι περίεργος να δω τι θα συμβεί και για εμένα. Πάντα λέω πως δεν είμαι το μεγάλο όνομα, το αστέρι. Είμαι ο άνθρωπος που ενώνει τα κομμάτια του παζλ. Ποτέ δεν ένιωσα πως είμαι εγώ το μεγάλο κομμάτι».

    – Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους;

    «Τον αγαπάω τον Σάρας. Ο κόσμος με ρωτάει: “Φωνάζει πάρα πολύ, πώς το αντιμετωπίζεις;”. Όμως, ξέρει για ποιο πράγμα μιλάει. Ακόμα και τώρα βλέπει το παιχνίδι ως παίκτης, παρά το γεγονός πως είναι προπονητής. Βλέπει πράγματα πριν συμβούν, ακόμα και στο scouting. Είναι πάντα πολύ καλά προετοιμασμένος. Αγαπώ τους ανθρώπους που βγάζουν τον καλύτερό μου εαυτό. Η συνεργασία μας ήταν καλή για εμένα. Επέστρεψε στην Euroleague υπό τις οδηγίες του. Ήξερε πώς να με χειριστεί. Εκτιμώ και σέβομαι τη συνεργασία μας και τον τρόπο του».

    – Κατάλαβες, λοιπόν, γιατί πολλοί λένε πως είναι το επόμενο μεγάλο όνομα της ευρωπαϊκής προπονητικής σκηνής;

    «Ναι, ναι. Όπως σου είπα, σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό. Θα βρει πάντα τον τρόπο να σε “οδηγήσει”. Θα βρει πώς να σου δώσει κίνητρο, πώς να σου δώσει ώθηση, για να δώσεις τα πάντα, για να είσαι σκληρός. Αυτός είναι. Είναι εξαιρετικός σε αυτό».

    – Πώς είναι για έναν σουτέρ σαν εσένα να ξεκινάει τη θητεία του σε μια ομάδα με 3/25 τρίποντα; Τόσα είχες στα πρώτα πέντε σου παιχνίδια στην Euroleague με τη Ζαλγκίρις, προτού σκοράρεις σε 4/6 3π. απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου. Ήταν δύσκολο για εσένα ψυχικά;

    «Δεν θα έλεγα πως ήταν τόσο “σκληρό”. Όμως, σίγουρα σου προσθέτει ένα επιπλέον βάρος. Και πάλι, θα σου πω πως είχα τον Σάρας, που μου μίλησε και το επιτελείο του. Ήταν όλοι μέσα στα… αυτία μου και μου έλεγαν συνέχεια: “Συνέχισε να σουτάρεις, συνέχισε να σουτάρεις. Θα βρεις τον ρυθμό σου, θα το βρεις”. Ήρθε, τελικά, στον αγώνα με την Μπάγερν. Μέχρι τότε έβλεπα συνέχεια βίντεο, μελετούσα, ήθελα να δω τι κάνω σωστά και τι λάθος. Ξεκίνησα να κάνω μικρές προσαρμογές. Σε εκείνο το ματς έκαναν όλα κλικ με κάποιον τρόπο. Ολοκλήρωσα τη σεζόν με 41% στα τρίποντα, παρά το κακό ξεκίνημα».

    – Υπήρξαν στιγμές που συζητήσατε με τον Σάρας για τον Παναθηναϊκό; Είτε για τις δικές σου, είτε για τις δικές του αναμνήσεις και εμπειρίες…

    «Το κάναμε, ναι. Είχαμε και τον Ζακ ΛεΝτέι στην ομάδα, που είχε περάσει από τον Ολυμπιακό. Συνηθίζαμε να του κάνουμε πλάκα, να του λέμε για πράγματα που αφορούν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Κάθε φορά που συζητούσαμε με όλη την ομάδα, ο Σάρας μας εξηγούσε το πώς δουλεύουν τα πράγματα στον Παναθηναϊκό. Πολλές φορές μου ζητούσε να καταθέσω και εγώ την άποψή μου και στην ουσία να υποστηρίξω αυτά που έλεγε».

    – Σε μία πρόσφατη συνέντευξη που έδωσες στο podcast της Euroleague με τον Τζο Αρλάουκας είπες πως: «έγιναν πράγματα», αναφερόμενος στο καλοκαίρι της αποχώρησής σου από τον Παναθηναϊκό. Θα ήθελες να εξηγήσεις τι συνέβη τότε με τον τραυματισμό σου και τις διαπραγματεύσεις σου με την όμαδα;

    «Όχι, έχουμε πει αρκετά γι’ αυτά. Ο κόσμος ξέρει την αλήθεια, γνωρίζει τι συνέβη. Στο τέλος της ημέρας, όμως, νιώθω μόνο αγάπη. Έγιναν κάποια πράγματα, κάποιες φορές δεν υπάρχει καλή συνεννόηση, αλλά κι αυτό μέσα στη ζωή είναι. Προχωρήσαμε».

    – Ο Κρις Σίνγκλετον είπε προ ημερών στο SDNA πως ο Παναθηναϊκός θα είχε μεγάλες πιθανότητες να πάρει την Euroleague, αν είχατε μείνει όλοι το 2018. Συμφωνείς;

    «Ναι, το πιστεύω. Καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλον, ξέραμε καλά ο ένας τον άλλον. Μια τέτοια ομάδα σίγουρα θα μπορούσε να φτάσει στο Final Four και ίσως να πάρει τον τίτλο της Euroleague».

    – Μετά το φινάλε της συνεργασίας σου με τον Παναθηναϊκό πέρασες ένα διάστημα χωρίς ομάδα, μέχρι να ξεκινήσεις τα βήματα της επιστροφής στην Euroleague. Υπήρξαν στιγμές εκείνη την περίοδο που αμφισβήτησες τον εαυτό σου;

    «Φυσικά. Πέρασα από ένα ελαφρύ στάδιο κατάθλιψης. Πίστεψα πως όλα έχουν τελειώσει. Ήταν σαν να με έχουν παρατήσει, σαν να είμαι ο… αποδιοπομπαίος τράγος της Euroleague για κάποιον λόγο. Άρχισα να αμφισβητώ τον εαυτό μου, σκεφτόμουν τι έχω κάνει λάθος. Προσπαθούσα σιγά – σιγά να βγάλω άκρη. Τελικά, το ξεπέρασα και αποφάσισα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ στην ευκαιρία που θα μου δοθεί. Ο μεγάλος μου στόχος ήταν να επιστρέψω στην Euroleague».

    – Πόσο δύσκολο είναι για έναν παίκτη να αντιμετωπίσει αυτή την κατάθλιψη, ενώ παράλληλα πρέπει να συνεχίσει να προπονείται και να μένει σε φυσική κατάσταση, για να πάρει την ευκαιρία που θα έρθει;

    «Δεν είχα φτάσει στο σημείο να μην μπορώ να το αντιμετωπίσω. Πιο πολύ σκεφτόμουν: “Χριστέ μου, δεν θα βρω δουλειά, τελείωσαν όλα”. Δεν έφτασα σε κατάσταση που θα έπρεπε να με δει κάποιος».

    – Επίτρεψέ μου να δώσω μια φωτεινή διάσταση στη συζήτησή μας. Γνωρίζεις πως κάθε κουβέντα για τον Παναθηναϊκό περιλαμβάνει και τον Ολυμπιακό και το αντίστροφο. Βλέπεις ακόμα στο Youtube τα βίντεο των εμφανίσεών σου κόντρα στον Ολυμπιακό;

    «Μου έρχονται κάθε τόσο. Ο κόσμος πάντα μου στέλνει πράγματα και με κάνει tag σε δημοσιεύσεις, για να μου δείξει τα παιχνίδια εκείνες τις μέρες. Λέω: “εκείνες τις μέρες” και ακούγεται σαν να έχουν περάσει χρόνια. Βλέπω αυτά τα βίντεο κάποιες φορές».

    – Τι σκέψεις κάνεις για τους οπαδούς; Τόσο για τους πραγματικούς οπαδούς, όσο και για εκείνους που σχολιάζουν στα social media. Ο Τζέιμς Γκιστ ανέφερε πέρυσι στο SDNA πως δεν μπορούμε να φανταστούμε τι του έστελναν στο Instagram. Προφανώς, είναι σημεία των καιρών, όλα αυτά αφορούν τα social media και όχι μόνο τους οπαδούς του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.

    «Είναι κάτι περίεργο. Οι πραγματικοί οπαδοί πάντα σε υποστηρίζουν 100%, βρίσκονται στο πλευρό σου. Από την άλλη, έχεις τους οπαδούς στο Instagram, που μπορεί να έχουν ψεύτικους λογαριασμούς, χωρίς φωτογραφίες και δημοσιεύσεις. Γιατί να πρέπει να φτιάξεις ένα λογαριασμό, για να πεις αυτά που θες στους παίκτες για εκείνους ή τις οικογένειές του; Είναι τρελό όλο αυτό. Είναι αστείο που το συζητάμε, γιατί μετά τη συνέντευξη που έδωσα στην Euroleague και τον Αρλάουκας, μου έστειλε μήνυμα ένας Τούρκος οπαδός. Λέγαμε στη συνέντευξη πως τα πηγαίνω καλά απέναντι σε τουρκικές ομάδες. Αυτός, λοιπόν, μου έστειλε και ήταν έξαλλος. Μου έλεγε πως θα παίξουν οι ομάδες μας σε δύο μήνες και θα με κερδίσουν. Όμως, τελείωσε εκεί το θέμα. Δεν καταλαβαίνω τους οπαδούς που θέλουν να κάνουν “επίθεση”. Δεν κερδίζουν τίποτα απολύτως με αυτό».