Στάλεκαρ Blog: «Θαυμάζω τον τρόπο που παρκάρουν οι Έλληνες – Είμαι εδώ για να σηκώσουμε τρόπαια»

Ο Σλοβένος κεντρικός του Παναθηναϊκού, Σάσο Στάλεκαρ, κάνει… ντεμπούτο στο κατά-πράσινο Blog του στο Prasinoforos.gr.

Ο θηριώδης αθλητής του «τριφυλλιού» γράφει για την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό, την Αθήνα, τον τρόπο ζωής των Ελλήνων αλλά για το πόσο έχει προσαρμοστεί στην νέα του χώρα.

Το Blog:

Γεια σας, αγαπητοί αναγνώστες, το όνομα μου είναι Σάσο Στάλεκαρ είμαι 25 χρονών από την Σλοβενία και είμαι ο νέος κεντρικός για την ομάδα του Παναθηναϊκού. Μου δόθηκε η ευκαιρία να γράψω ένα μπλογκ. Στην αρχή δεν είχα ιδέα σε τι έμπλεκα τον εαυτό μου. Νόμιζα ότι είναι εύκολο να γράφεις, αλλά ποτέ ξανά δεν ήμουν τόσο λάθος. Ναι μου αρέσει να μιλάω, δεν έχω πρόβλημα με αυτό, αλλά το να μεταφέρω αυτές τις λέξεις σε χαρτί, είναι πολύ διαφορετικό. Αλλά όπως θα καταλάβετε πολύ σύντομα, πάντα είμαι έτοιμος για μια νέα πρόκληση. Το ξέρω ότι θα είναι δύσκολο στην αρχή αλλά όπως έλεγε ο πατέρας μου: «Η ζωή δεν είναι ένα παραμύθι, μερικές φορές θα είναι δύσκολα, αλλά πρέπει να το αποδεχτείς, θα πρέπει να κάνεις το καλύτερο που μπορείς από αυτές τις καταστάσεις και μετά δεν θα έχεις τίποτα να μετανιώσεις, έκανες το καλύτερο που μπορούσες» και αυτό με αντιπροσωπεύει σαν άνθρωπο, αυτό είμαι. Πάντα θετικός, έτοιμος για νέες προκλήσεις και πάντα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μου. Η κατάσταση που είμαι τώρα είναι περίπου ίδια. Ζω σε μια ξένη χώρα, μακριά από το σπίτι μου, όλα είναι πρωτόγνωρα για μένα. Διαφορετική ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα με εμένα, παντού συνωστισμός, μόνος μου με την κοπέλα μου. Ήρθα λίγο αργά λόγω του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.

Στην αρχή είναι πολλά πράγματα τα οποία φοβάσαι και σαν να μην έφτανε αυτό η Αθήνα είναι δύο φορές όσο όλη η Σλοβενία. Είμαστε μια μικρή χώρα, 2 εκατομμύρια κάτοικοι. Το «χωριό» μου όπως λένε οι Έλληνες φίλοι μου , είναι ακόμα πιο μικρό, νομίζω γύρω στους 2 χιλιάδες κατοίκους. Για αυτό πιστέψτε με, είναι πολύ διαφορετικό να ζεις στην Αθήνα, σε σχέση με την πόλη μου στην Σλοβενία. Απ’ την άλλη όμως μου αρέσει πολύ εδώ πέρα δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερη γειτονιά. Οι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί, προσπαθούν να μιλήσουν αγγλικά για να με διευκολύνουν χωρίς πάντα με επιτυχία βέβαια (χαχα) αλλά προσπαθούνε. Ο καιρός είναι τέλειος, το διαμέρισμα επίσης. Δεν ξέρω αν απλά εγώ είμαι έτσι, αλλά όλα είναι πολύ ήρεμα εδώ, νιώθεις την θετική ενέργεια στο περιβάλλον. Αυτό το αισθάνθηκα από την πρώτη μου μέρα στην Αθήνα, ήταν σαν διακοπές. Ακόμα δεν έχω αρχίσει να παίζω βόλεϊ και να γνωρίσω καλά τους συμπαίκτες μου και ήδη μου αρέσει. Πολλοί από εσάς θα ρωτήσετε, αν είχα κάποιες δυσκολίες όταν πρωτοήρθα, γιατί πρέπει να συνηθίσεις στο νέο περιβάλλον. Και η απάντηση μου είναι ΟΧΙ. Είμαι ένας άνθρωπος που προσαρμόζεται γρήγορα οπότε δεν είχα κάποιο πρόβλημα. Ήταν και οι συμπαίκτες μου στο πλευρό μου εκείνη την περίοδο. Πάμε μαζί για φαγητό και μου εξηγούν πως δουλεύει η ζωή στην Ελλάδα. Μια μέρα πήγαμε για καφέ… και εκεί άρχισαν όλα.

Πρώτο πράγμα που κατάλαβα ήταν ότι οι ρυθμοί σας είναι πολύ αργοί. Είστε πολύ άνετοι. Συνήθως στην Σλοβενία όταν πάμε για καφέ θα κάτσουμε μάξιμουμ 45 λεπτά αυτός είναι ο χρόνος που περνάμε παρέα. Εδώ είχαν περάσει 3 ώρες (χαχα). Ήπια νομίζω 3 καφέδες και ένα ice-tea και οι υπόλοιποι δεν είχαν τελειώσει ούτε τον πρώτο. Ήμουν τόσο τσιτωμένος από την καφεΐνη εκείνη την μέρα που δεν κοιμήθηκα το βράδυ. Λένε πως «όταν περνάς καλά, ο χρόνος περνάει γρήγορα». Ακόμα δεν έχω καταλάβει ότι έχει περάσει ένας μήνας που είμαι εδώ και ήδη φωνάζω «Μ@λ@κ@», ο καφές μου παίρνει πάνω από μια ώρα και οδηγώ και παρκάρω σαν ένας σωστός Έλληνας πολίτης. Δεν μπορώ να σταματήσω να θαυμάζω το τα μέρη και τον τρόπο που παρκάρουν οι Έλληνες τα αυτοκίνητα. Στο μικρότερο χώρο που γίνεται να τοποθετήσεις ένα αμάξι, βρίσκουν τρόπο και το βάζουν. Eίναι πραγματικά αξιοσημείωτο.

Αγαπώ το φαγητό, μου αρέσει να μαγειρεύω, αλλά περισσότερο μου αρέσει να τρώω. East or west, food is the best, λένε και έχουν δίκιο. Στο σπίτι μαγειρεύω αρκετά. Σίγουρα δύο γεύματα την ημέρα. Το φαγητό είναι σαν την βενζίνη που βάζεις στο αμάξι και το αμάξι είσαι εσύ. Όσο πιο ποιοτικά είναι τα φαγητά τόσο πιο έτοιμο θα είναι το σώμα σου για προπόνηση, περισσότερη δύναμη και το σώμα σου επανέρχεται πιο γρήγορα. Για έναν επαγγελματία αθλητή, η καλή διατροφή είναι απαραίτητη, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, ποιος θα πει όχι σε ένα καλό σουβλάκι; To ελληνικό φαγητό είναι τέλειο απλό και νόστιμο. Μια φορά την εβδομάδα θα φάω σίγουρα παραδοσιακό ελληνικό φαγητό.

Αρκετά για την ζωή όμως, θα επανέλθουμε αργότερα σε αυτό. Είμαι σίγουρος ότι είστε πιο ενθουσιασμένοι να με ακούσετε να μιλάω για Βόλεϊ. Αυτός δεν είναι και ο λόγος που είμαι εδώ; Για να κερδίσουμε παιχνίδια και να σηκώσουμε τρόπαια. Θα μιλήσουμε πιο πολύ για αυτά στο επόμενο επεισόδιο από το μπλογκ του ψηλότερου ανθρώπου που ξέρετε.

Μείνετε συντονισμένοι…