By 
Η ιστορία του Στέφανου Κοτσόλη σε σχέση με την ομάδα του Παναθηναϊκού είναι πραγματικά μια σχέση αγάπης, αλλά και μία σχέση που η μία πλευρά (του Παναθηναϊκού) δεν εμπιστεύτηκε ποτέ εξ’ ολοκλήρου την άλλη. Ο Απόστολος Μιχαηλίδης αναλύει τη περίπτωση ενός τερματοφύλακα που σε 12 συνολικά χρόνια παρουσίας στο τριφύλλι δεν έχει αγωνιστεί ούτε σε 30 αγώνες.
Ο Στέφανος Κοτσόλης γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα και ξεκίνησε τη πορεία του έχοντας ως προπονητή, το “Πουλί” Τάκη Οικονομόπουλο μέχρι τον Ιανουάριο του 1998 όταν προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα. Ως το 2004 που ήταν η πρώτη του θητεία στον Παναθηναϊκό έπαιξε σε συνολικά 8 αγώνες, βέβαια αυτό είναι κάπου και λογικό θα μπορούσε να πει κανείς όταν μπροστά από κείνον είχε τον Νικοπολίδη και λίγα χρόνια αργότερα και τον Χαλκιά ως δεύτερο. Όμως, την περίοδο 2003-2004 λόγω της επικείμενης αποχώρησης του Νικοπολίδη απ’ τον Παναθηναϊκό, πράγμα που έκανε τους υπεύθυνους να τον “παγώσουν” τοποθετώντας τον οριστικά στον πάγκο και τον τραυματισμό του Κώστα Χαλκιά, ο Σουμ έβαλε στους 2 τελευταίους αγώνες με Προοδευτική και Πανηλειακό τον Κοτσόλη, ο οποίος σε αυτούς τους 2 αγώνες δέχτηκε μόνο ένα γκολ και παρόλο που όλη τη σεζόν δεν έπαιξε ούτε μισό δευτερόλεπτο, όταν χρειάστηκε ήταν εκεί και βοήθησε και εκείνος στην κατάκτηση του πρωταθλήματος που συνοδεύτηκε απ’ το νταμπλ, αφού ο ΠΑΟ πήρε και το κύπελλο εκείνης της περιόδου με την επικράτηση στο τελικό με 3-1 έναντι του αιωνίου αντιπάλου του, Ολυμπιακού!
Ο Κοτσόλης έμεινε άλλον έναν χρόνο και το καλοκαίρι του 2005 αποκτήθηκε από την Π.Α.Ε Λάρισα όπου με τους βυσσινί θα μπορούσαμε να πούμε πως “βρήκε την υγειά του” σε ό,τι είχε να κάνει με το θέμα του να αγωνίζεται, αφού εκεί ήταν βασικός και αναντικατάστατος. Απ’ το 2005 ως το 2009 με τη Λάρισα έπαιξε σε 100 αγώνες συνολικά, ενώ κατέκτησε το 2007 και το Κύπελλο Ελλάδος αντιμετωπίζοντας και νικώντας μάλιστα με 2-1 την παλιά του ομάδα, τον Παναθηναϊκό, ενώ πέραν όλης της άλλης συμβολής του και στο τελικό έκανε πολλές αποκρούσεις και βοήθησε το δίχως άλλο αρκετά τους βυσσινί για να πάρουν ένα τίτλο μετά από 20 χρόνια αφλογιστίας. Το 2009 φεύγει απ’ τη Λάρισα και πηγαίνει στην Κύπρο για λογαριασμό της Ομόνοιας όπου παραμένει για 2 χρόνια (2009-2011) με συνολικά 15 συμμετοχές.
Η ώρα της μεγάλης επιστροφής έχει έρθει. Το 2011 έρχεται ξανά στην ομάδα που αγάπησε, στον Παναθηναϊκό όπου παραμένει μέχρι και σήμερα, όμως ο Στέφανος Κοτσόλης θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι στο ίδιο έργο θεατής και όπως κάποτε ήταν κάτω απ’ τον Νικοπολίδη και τον Χαλκιά πλέον ήταν υπό του Γκαλινόβιτς, του Καπίνο, του Καρνέζη, φτάνοντας μέχρι το σήμερα που θα έλεγε κανείς πως έχει καθιερωθεί ως δεύτερος και είναι αναπληρωματικός του Άγγλου πορτιέρο, Λουκ Στιλ και ως τώρα στην δεύτερη θητεία του με το τριφύλλι έχει αγωνιστεί σε 18 παιχνίδια, το ένα εξ’ αυτών βέβαια ήταν και ο τελικός του 2014 όταν ο Παναθηναϊκός επικράτησε του ΠΑΟΚ με 4-1 και κατά μία έννοια ήταν ένα επιστέγασμα των προσπαθειών, τόσο για το σύνολο των πρασίνων όσο και για τον Κοτσόλη.
Πραγματικά, στην περίπτωση του Κοτσόλη δεν γνωρίζουμε τι φταίει και δεν έγινε ποτέ βασικός στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Ίσως αν δεν είχε φύγει για τη Λάρισα τότε και είχε κάνει υπομονή λίγα χρόνια ακόμα τώρα να ταν διαφορετικά τα πράγματα; Θα μπορούσε! Ίσως αν του δινόντουσαν κάποιες ακόμα ευκαιρίες ειδικά τα χρόνια της ποδοσφαιρικής του νιότης πάλι ο ρους της ιστορίας να ήταν διαφορετικός; Πιθανόν! Όπως και να χει, εμείς να ευχηθούμε στο Κοτσόλη τα όσα ποδοσφαιρικά χρόνια διαθέτει ακόμα να τα ζήσει καλά και μακάρι για τον ίδιο να παίξει σε όσους περισσότερους αγώνες γίνεται!
Για την ιστορία κλείνοντας να αναφέρουμε πως και με την Εθνική Ελλάδος έχει κάνει 5 εμφανίσεις και ντεμπούτο έκανε το 2005 όταν αντικατέστησε τον Νικοπολίδη στο 75ο λεπτό στην φιλική αναμέτρηση απέναντι στους Ούγγρους που το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα επικράτησε με 2-1.
