Συμπεράσματα εφ’ όλης της ύλης και νούμερο ένα στόχοι

Ο Δημήτρης Δημόπουλος αποφασίζει μετά την πρόκριση του τριφυλλιού αλλά και ενόψει του παιχνιδιού με την Μπρόντμπι να αναφέρει τα συμπεράσματα που είδε εκείνος από το σύνολο του Αντρέα Στραματσόνι, ενώ θεωρεί πως βασική προϋπόθεση της ομάδας θα πρέπει να είναι μια καλή πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη.  

Ομολογουμένως μια άκρως απαιτητική χρονιά για το τριφύλλι έχει ήδη ξεκινήσει και σ’ αυτά τα δύο πρώτα παιχνίδια, η ομάδα έχει ανταποκριθεί άψογα. Δύο νίκες που συνδυάστηκαν με πρόκριση στα play off του Europa League δεν είναι και μικρή υπόθεση. Όμως για να ολοκληρωθεί ένα μέρος της επιτυχίας και να μην θεωρηθεί η συγκεκριμένη πρόκριση… ανούσια, το τριφύλλι οφείλει να περάσει στους ομίλους του Europa League. Μετά από ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, στο οποίο μεσολάβησαν δύο φιλικά (Φενέρμπαχτσε, Τσβόλε) και άλλα δύο επίσημα (ΑΙΚ Στοκχόλμης) μπόρεσα να βγάλω ένα συμπέρασμα εφ’ όλης της ύλης ενώ παράλληλα θα σας θέσω τους δικούς μου νούμερο ένα στόχους, όπου θα πρέπει να έχει και η ομάδα για την νέα σεζόν.

Καταρχάς να πάρουμε λίγο τα πράγματα με τη σειρά. Ο Παναθηναϊκός φέτος ξεκινάει από την ίδια βάση με πέρυσι αλλά με τελείως διαφορετική οργάνωση. Στόχος του είναι να βρεθεί στην Ευρώπη (όπως ήταν και πέρυσι) και από εκεί και πέρα να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα (όπως ήθελε και πέρυσι). Η μόνη διαφορά με την περασμένη σεζόν είναι με την οργάνωση και την οριστικοποίηση του ρόστερ. Οι περσινοί ερασιτεχνισμοί στο σχεδιασμό της ομάδας έχουν σταματήσει να υπάρχουν, καθώς βάση ονομάτων οι «πράσινοι» έχουν φέρει παίχτες που είναι ικανοί να επαναφέρουν την ομάδα στην κορυφή. Τα πάντα φυσικά απατιούνται μέσα στο γήπεδο, όμως σε καμία περίπτωση ο Βίκτορ Ιμπάρμπο και ο Μπουμπάρακ Γουακάσο δεν συγκρίνονται με ορισμένους περσινούς παίχτες που διέθετε ο Παναθηναϊκός. Το πρώτο, λοιπόν, συμπέρασμα είναι ότι ο σχεδιασμός της ομάδας είναι εξαιρετικός και αν ο Αντρέα Στραματσόνι καταφέρει να ντύσει στα πράσινα και τον Γκόρντον Σίλντενφλεντ, τότε θα κάνουμε λόγο για μια ομάδα που θα της λείπουν μια-δυο μικρό πινελιές για να είναι υπερπλήρης.

Οι επιλογές στις μεταγραφές ήταν καλές, όμως από εκεί και πέρα ο προπονητής οφείλει να αναλάβει δράση για να κάνει την ομάδα δυνατή. Ο Παναθηναϊκός από την Φενέρμπαχτσε έδειξε ότι φέτος μπορεί να είναι ανταγωνιστικός. Ένα δυνατό φιλικό κόντρα σε μια ομάδα με αρκετά καλές μονάδες βγήκε εις πέρας και το χαμόγελο στα πρόσωπα των οπαδών δεν έλειψε παρά την ήττα. Αυτό διότι η ομάδα ήταν άκρως θετική και για Ιούλιο μήνα έβγαλε αυτοματισμούς, ενέργεια, ποιότητα. Ένα μικρό πρόβλημα εντοπίστηκε στην άμυνα, καθώς η ομάδα με το 3-5-2 δεν μπορούσε να ανταποκριθεί, όμως αυτό δεν είναι αξεπέραστο. Από εκεί και πέρα με την Τσβόλε το τριφύλλι ήταν… ονειρικό. Εντάξει, κακή ποιοτικά αντίπαλος αλλά το 4-0 μαζί με την εικόνα των παιχτών του Παναθηναϊκού, άφησαν σε όλους μας την εντύπωση ότι κάτι καλό πάει να γεννηθεί φέτος. Η συγκρατημένη αισιοδοξία και χαρά έγινε ακόμα μεγαλύτερη στα παιχνίδια με την ΑΙΚ Στοκχόλμης. Οι «πράσινοι» σε δύο επίσημα παιχνίδια, με μηδέν παθητικό κατάφεραν να πανηγυρίσουν την πρόκριση με δύο νίκες. Επιθετικά το τριφύλλι έδειξε δυνατό απέναντι σε μια καλά οργανωμένη αμυντικά ομάδα, ενώ αμυντικά εντοπίστηκαν και πάλι κάποια προβλήματα, τα οποία οφείλει ο Στραματσόνι να τα αντιμετωπίσει σωστά. Μπορεί να μην δέχθηκε κάποιο γκολ ο Παναθηναϊκός, ωστόσο υπήρχαν κάποια χτυπητά κενά που καλύτεροι ποιοτικά επιθετικοί θα μετουσίωναν τις συγκεκριμένες φάσεις σε γκολ.

Στο τριφύλλι οφείλουν να έχουν συγκρατημένη αισιοδοξία και να συνεχίσουν την σκληρή και καλή δουλειά που φαίνεται ότι γίνεται. Η ομάδα στην ουσία δεν έχει καταφέρει ακόμα τίποτα. Η πραγματική επιτυχία θα έρθει με την πρόκριση απέναντι στην Δανέζικη Μπρόντμπι. Κακά τα ψέματα ο Παναθηναϊκός ανήκει στην Ευρώπη και όχι εκτός από αυτή. Το Europa League είναι μια καλή ευκαιρία για να αρχίσει σιγά-σιγά η ομάδα να βρίσκει και πάλι τη χαμένη της ευρωπαϊκή ταυτότητα. Η Μπρόντμπι μόνο αξεπέραστη και παράλληλα ανίκητη ομάδα δεν είναι. Μπορεί να διαθέτει αρκετά καλή επίθεση, ωστόσο η αμυντική λειτουργία των Δανών «πάσχει». Ο Παναθηναϊκός μπορεί με την δική του ποιότητα επιθετικά να την χτυπήσει και να την αποκλείσει. Με δεδομένο ότι το πρώτο παιχνίδι είναι στο «Απόστολος Νικολαΐδης», το τριφύλλι οφείλει να προσέξει τα νότα του έτσι ώστε να μην δεχθεί γκολ και από εκεί και πέρα να χτυπήσει τους Δανούς εκεί που υστερούν, δηλαδή στην άμυνα. Με λίγα και απλά λόγια, ο σοβαρός Παναθηναϊκός μπορεί να περάσει την Μπρόντμπι και να βρεθεί στους ομίλους του Europa League.

Φέτος θεωρώ ότι η ομάδα μπορεί να πετύχει αλλά συνεχίζω να κρατάω την μπάλα χαμηλά. Θα ήθελα βέβαια να αναφέρω λίγο τις μονάδες του Παναθηναϊκού ξεχωριστά μιας και το συγκεκριμένο άρθρο είναι εφ’ όλης της ύλης. Αμυντικά ο Ροντρίγκο Μολέδο είναι ο παίχτης που ξεχωρίζει μέχρι στιγμής. Απίστευτος αμυντικός, ο οποίος στην κυριολεξία δεν αφήνει να περάσει… κουνούπι. Ο ορισμός του αμυντικού που είναι παντού. Από εκεί και πέρα θετικός (τουλάχιστον στο επιθετικό του κομμάτι) είναι και ο Νίκλας Χουλτ. Ο Σουηδός μπακ του Παναθηναϊκού έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία στην επίθεση και μάλιστα είναι ικανός να παίζει ολόκληρη την πλευρά. Αμυντικά σε πίεση δεν τον έχουμε δει ακόμα, οπότε δεν μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Στο κέντρο του το τριφύλλι φαίνεται να δυνάμωσε πολύ με την εσωτερική μεταγραφή του Ρόμπιν Λουντ αλλά και τον ερχομό του Κρίστιαν Λεντέσμα. Αρχικά ο Φιλανδός μέσος είναι αγνώριστος σε σχέση με την περασμένη χρονιά. Η δουλειά που κάνει δεν είναι μια άλλα πολλές. Καταπίνει χιλιόμετρα, μαρκάρει, σκοράρει, δημιουργεί και γενικότερα είναι… αεικίνητος. Από εκεί και πέρα για τον Κρίστιαν Λεντέσμα οι συστάσεις είναι περιττές νομίζω. Η ποιότητα του συγκεκριμένου παίχτη είναι δεδομένη. Μάλιστα εκτός από ποιότητα διαθέτει και εμπειρία, όπου μπορεί να βοηθήσει την ομάδα σημαντικά. Το μόνο θέμα που οφείλει να διαχειριστεί ο Στραματσόνι στην περίπτωση του Αργεντινού μέσου είναι η φυσική του κατάσταση. Για να είναι φρέσκος στα σημαντικά και κρίσιμα παιχνίδια πρέπει να έχει και ειδική μεταχείριση. Έτσι, έχοντας αυτούς τους δύο παίχτες στο κέντρο, μαζί με τον αρχηγό, Κάρλος Ζέκα που πραγματικά κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο, εκτός από το να σκοράρει, αυτομάτως το κέντρο των «πράσινων» γίνεται πολύ ισχυρό. Τέλος, επιθετικά με Γουακάσο-Ιμπάρμπο-Μπεργκ θα δούμε ωραία πράγματα, καθώς η ποιότητα των συγκεκριμένων παιχτών δεν λείπει. Επίσης μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και οι Λέτο-Βιγιαφάνες.

Τα συμπεράσματα, λοιπόν, που βγήκαν είναι τα παραπάνω για τον Παναθηναϊκό. Η ομάδα υπάρχει, δουλειά σοβαρή απ’ ότι φαίνεται γίνεται και από εκεί και πέρα οι στόχοι που πρέπει να τεθούν, οφείλουν να είναι οι παρακάτω. Ο Αντρέα Στραματσόνι γνωρίζει πολύ καλά ότι η φετινή χρονιά δεν χωράει αποτυχίες. Ο σύλλογος προέρχεται ήδη από μια κακή σεζόν και δεύτερη σερί άσχημη χρονιά είναι πολύ βαρύ και ανεπίτρεπτο να συμβεί. Το υλικό που έφτιαξε ο Ιταλός coach στοχεύει στο να αποφύγει η ομάδα τα περσινά και σίγουρα μπορεί να υλοποιηθεί αυτός ο στόχος. Ωστόσο στον Παναθηναϊκό οφείλουν να έχουν σαν πρώτο μέλημα την πρόκριση στους ομίλους του Europa League κι από εκεί και πέρα μια καλή πορεία στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Όσο για την Ελλάδα είναι τεράστια ευκαιρία με αυτόν τον προβληματικό Ολυμπιακό οι «πράσινοι» να χτυπήσουν το πρωτάθλημα. Έξι χρόνια μακριά από την κορυφή είναι πολλά και ίσως η ομάδα πρέπει να επανέλθει εκεί που ανήκει. Πλέον όλα μένει να τα δούμε στο γήπεδο κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Βρείτε τον συντάκτη: Facebook – Twitter – Instagram