By 
Ο Δημήτρης Δημόπουλος προσπαθεί να καταλάβει μετά την εξοντωτική τιμωρία του Παναθηναϊκού από τον Υφυπουργό αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή, τι άλλαξε στο προϊόν που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο; Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει όμως είναι το ίδιο με αποτέλεσμα να οδηγηθεί πάλι σε αδιέξοδο.
Δεν θέλω να πω πολλά και δεν έχω και την όρεξη να το κάνω. Έτσι κι αλλιώς το συγκεκριμένο θέμα ανάλυσης έχει κουράσει και ήρθε λίγο η ώρα να μιλήσουμε αντικειμενικά και να βγάλουμε όλοι μας τις παρωπίδες που πιθανόν να φοράμε. Πότε επιτέλους θα μιλήσουμε μόνο για ποδόσφαιρο; Πότε οι παίχτες θα είναι οι πρωταγωνιστές ενός ποδοσφαιρικού αγώνα; Στην Ελλάδα αν συνεχίσουμε έτσι πιθανολογώ πως κάτι τέτοιο δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα. Προσωπικά όλο για κάθαρση ακούω και κάθαρση δεν βλέπω από τον κύριο Σταύρο Κοντονή.
Χθες (2/3) στο παιχνίδι της Τούμπας ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό ο Ανδρέας Παππάς εξέθεσε τελείως την ΕΠΟ αλλά και γενικά όλο το ελληνικό ποδοσφαιρικό σύστημα. Ένας διαιτητής ακατάλληλος για να διευθύνει παιχνίδια, τα οποία χρίζουν κάποια παραπάνω επικινδυνότητα από κάποια άλλα. Το απέδειξε περίτρανα στο «Απόστολος Νικολαΐδης» στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό από τις αποφάσεις που πήρε και το αποτελείωσε στο ματς της Τούμπας ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό.
Δεν θα ήθελα να σταθώ στα σφυρίγματα του Έλληνα διαιτητή. Νομίζω ότι είναι περιττό να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο ετούτη την ώρα. Θα ήθελα να μοιραστώ όμως τη σκέψη μου και να καταλήξω σ’ ένα συμπέρασμα που για μένα είναι και η μοναδική λύση, ώστε να αλλάξει κάτι σε αυτό το αδιάφορο προϊόν που ονομάζεται «ελληνικό ποδόσφαιρο». Ο Ανδρέας Παππάς στο περιβόητο παιχνίδι της Λεωφόρου δεν ξεκίνησε ποτέ τον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Τότε στην είσοδο των παιχτών των φιλοξενούμενων είχε εκτοξευτεί από τη «Θύρα 13» μια φωτοβολίδα με πιστόλι και είχε πετύχει τον Φινμπόγκασον στο πόδι. Είπαμε θα βγάλουμε τις παρωπίδες και θα μιλήσουμε λίγο σοβαρά.
Στο εξωτερικό αν γινόταν κάτι τέτοιο ο διαιτητής με συνοπτικές διαδικασίες θα είχε διακόψει το παιχνίδι, ενώ η ασφάλεια του γηπέδου θα συνελάμβανε τον συγκεκριμένο οπαδό που προχώρησε σ’ αυτή την πράξη. Στη συνέχεια η τιμωρία προς την ομάδα ήταν δεδομένη, ενώ και ο ίδιος ο οπαδός δεν θα είχε δικαίωμα να δει από κοντά αγώνα του αγαπημένου του συλλόγου, καθώς για κάτι τέτοιο θα φρόντιζε η διοίκηση της ομάδας. Στην προκειμένη περίπτωση όμως ο Ανδρέας Παππάς πήγε στα αποδυτήρια και αντί να πάρει μια άμεση απόφαση, περίμενε δύο ολόκληρες ώρες και έπειτα από τηλεφωνήματα που έλαβαν χώρα, βγήκε και η τελική απόφαση. Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί και να πάμε με βάση το γράμμα του νόμου, ο Παππάς θα έπρεπε με το που έπεσε η φωτοβολίδα να διακόψει το παιχνίδι. Ήταν λάθος να ταλαιπωρήσει και να παίξει με την υπομονή του κόσμου για δύο ολόκληρες ώρες.
Η τιμωρία του Παναθηναϊκού, η οποία ακολούθησε μετά ήταν εξοντωτική και μάλιστα αρκετοί αντέδρασαν. Κοιτάξτε να δείτε, και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχω τις ενστάσεις μου. Καταρχάς από κάπου πρέπει να γίνει μια αρχή. Δηλαδή η πλήρης ατιμωρησία αν θέλουμε να μιλάμε για κάθαρση έπρεπε να σταματήσει και η αρχή ας γινόταν από τον Παναθηναϊκό. Το ερώτημα «αν θα τηρούταν ο νόμος σε όλες τις περιπτώσεις για όλες τις ελληνικές ομάδες» είναι άλλο κεφάλαιο θεωρώ. Η αρχή έγινε με το να απαγγελθούν κάποιες τιμωρίες στο σύλλογο, αλλά όντως υπήρξε κάποιος παραδειγματισμός προς τους υπόλοιπους; Δηλαδή το να κλείσουν τα τσιμέντα στην κυβέρνηση προχώρησε σε ουσιαστικές αλλαγές και ήταν η σωστή επιλογή;
Η απάντηση μου είναι πως «όχι». Και είναι αρνητική διότι τα καμώματά μας τα είδαμε σαν χώρα και σαν ποδόσφαιρο, τόσο στο παιχνίδι στο Περιστέρι (Ατρόμητος-ΑΕΚ), όπου μάλιστα μαχαιρώθηκε και οπαδός και στην πορεία στο γήπεδο της Τούμπας όπου έγινε το γης μαδιάμ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Ανδρέας Παππάς έχασε τελείως την μπάλα. Κατά τη διάρκεια του αγώνα μέσα στον αγωνιστικό χώρο έπεφταν κροτίδες και άλλα αντικείμενα, ενώ παράλληλα στην πλάτη χτύπησε ένα ποτήρι πλαστικό τον Μάρκο Σίλβα. Η διακοπή ήταν κάτι αναπόφευκτο αλλά ο Ανδρέας Παππάς για κάποιο άγνωστο λόγο συνέχισε το παιχνίδι. Έτσι, το κλίμα «μπαρουτίστηκε» περαιτέρω και ακολούθησαν φωτοβολίδες μέσα στο γήπεδο κι έπειτα εισβολή οπαδών, οι οποίοι ήρθαν σε σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις.
Το μήνυμά μου προς τον Υφυπουργό αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή είναι ότι όταν θες να καταπολεμήσεις ένα σοβαρό πρόβλημα, τότε το χτυπάς στη ρίζα του και δεν κλείνεις τα τσιμέντα. Με το να βάζεις πρόστιμα και να κλείνεις θύρες κύριε Κοντονή δεν πρόκειται να αλλάξει απολύτως τίποτα. Αν όντως επιθυμείτε εκεί στην κυβέρνηση να αλλάξετε το βυθιζόμενο και προβληματικό ελληνικό ποδόσφαιρο, ξεκινήστε από τους συνδέσμους των ομάδων και επεκταθείτε σε ποιο ουσιώδης και εξοντωτικές ποινές, όπως για παράδειγμα η αποβολή των ελληνικών ομάδων από την Ευρώπη. Βαρεθήκαμε την ανικανότητά σας όλα αυτά τα χρόνια αλλά πιο πολύ βαρεθήκαμε τα λόγια σας κι εσάς τους ίδιους!
