Τα τσίπουρα, ο… Σαμάτα των στόπερ και το παναθηναϊκό σενάριο τίτλου

Έβγαλε τα ματάκια του αλλά είναι στο χέρι του. Θεωρητικά μπορεί. Μπορεί όμως, όντως; Γράφει ο Νίκος Μποζιονέλος

Ομολογώ πως από το βράδυ της Κυριακής πασχίζω να βρω έμπνευση, και τρόπο, για να γράψω άρθρο. Και ολοένα το αναβάλω, το τρενάρω. Πιθανώς διότι ενδόμυχα δίνω χρόνο εαυτόν για να μου περάσουν τα νεύρα.

Ο Παναθηναϊκός, μετά το δύσκολο πρόγραμμα, έκλεινε τη regular season με πέντε, κακά τα ψέματα, βατά ματς: το 5×5 και η συλλογή 15 βαθμών ήταν υπέρ του δέοντος εφικτά. Πιο δύσκολο εκ των πέντε, με τον Αρη στη Λεωφόρο, που εντέλει τον νίκησε πανεύκολα.

Πλην όμως όχι 15, αλλά ούτε διψήφιο δεν έπιασε σε αυτή την πεντάδα αγώνων: 9. Ολογράφως, εννέα. Δε νίκησε την ουραγό Κηφισιά στη Λεωφόρο, δεν νίκησε τη Λαμία των δέκα παικτών στη Λεωφόρο, δεν νίκησε αυτόν τον μέτριο φετινό ΟΦΗ στο Ηράκλειο.

Πάλι καλά που και ο… οργανισμός ονόματι Παναθηναϊκός και η γραμμή που ακολούθησε το ματς του Ηρακλείου δεν στάθηκε στα της διαιτησίας, διότι είναι εξόχως μειωτικό για τον σύλλογο γενικότερα. Αν φτάνεις, τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου, να εξαρτάσαι από ένα σφύριγμα για να νικήσεις τον ΟΦΗ, ε γ@μησε το καλύτερα, παράτα το.

Η ευθύνη δεν είναι ενός, αλλά τη μεγαλύτερη στα ομαδικά σπορ την έχει πάντα ο προπονητής. Θέλω ειλικρινά μια μέρα να κάτσω να πιω τσιπουράκια με τον Φατίχ Τερίμ, να μου πει τις ιστορίες του τις ωραίες και κατόπιν να με πείσει για την αξία του Ακαϊντίν. Αν υπήρχε ο Σαμάτα των στόπερ, θα ήταν το παρτάλι που μας έφερε από τη Μέση Ανατολή.

Ωστόσο ο Αλαντίν παραλίγο να σκοράρει, με μια ωραία κεφαλιά που πήρε. Κατά τα άλλα, όλα πήγαν λάθος. Είναι μια ομάδα που διεκδικεί το πρωτάθλημα και

• παίζει με στόπερ τον Μαγκουάιρ των φτωχών
• έχει καλύτερο παίκτη σε κάθε αγώνα τον φευγάτο Μπέρναρ
• βλέπει τον σταρ της ονόματι Ιωαννίδη να αρχίζει να μη δίνει την μπάλα από το δεξί στο αριστερό
• εξαρτάται πολλάν από τον ευπαθή σε τραυματισμούς Τσέριν
• έχει πολλούς παίκτες σε κακή φόρμα
• υπολείπεται σε ταχύτητα ακόμη και ενάντια σε μικρομεσαίους αντιπάλους

Καλά έως εδώ. Όπως είπα και τις προάλλες στην εκπομπή στο paoradio.gr (κάθε Δευτέρα στις 23:00) δεν κρίθηκε, όντως, κάτι ακόμη:

• προφανώς ο Παναθηναϊκός διεκδικεί, εν δυνάμει, ακόμη το πρωτάθλημα και κατά συνέπεια το νταμπλ.
• προφανώς ο Παναθηναϊκός μπορεί να γυρίσει τον διακόπτη με μεγάλα αποτελέσματα στα play offs.
• προφανώς ο Παναθηναϊκός μπορεί την Κυριακή να φύγει με διπλό από το Καραϊσκάκη και να επανέλθει δυναμικά
• προφανώς τα φετινά play offs συνθέτουν το πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα στην ιστορία, με 4 διεκδικητές

Πολλά «προφανώς» και πολλά «μπορεί». Μπορεί όμως, πραγματικά;

Ο Παναθηναϊκός στη νίκη επί του Αρη μπήκε στο γήπεδο με τους παίκτες του να πέφτουν πρώτοι στην μπάλα από το πρώτο λεπτό. Δεν υπήρξε όμως συνέχεια. Αν άρχισε να κλονίζεται η πίστη των παικτών στις δυνατότητές τους και στον προπονητή, δύσκολα θα αλλάξει το έργο.

Και δεν νοείται από το 30ό έως το 65ο λεπτό εναντίον ενός προβληματικού ΟΦΗ ο Παναθηναϊκός να παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο και να μην καθαρίζει το ματς. Δεν γίνεται, απλά.

Ούτε γίνεται να βγάζεις στο 70’ τον Ζέκα για να μπει ο Σπόραρ και να κοπεί το κέντρο στη μέση. Ε, Φατίχ;

Το κοντέρ γράφει: ΠΑΟΚ 60, ΑΕΚ 59, Ολυμπιακός 57, Παναθηναϊκός 56. Αν η ομάδα του Τερίμ είχε κάνει το προαναφερθέν 5/5 στο τελείωμα, θα ήταν πρωτοπόρος με 62 βαθμούς.

Έβαλε τα χεράκια του κι έβγαλε τα ματάκια του: δεν είναι κλισέ.

Και, εν κατακλείδι, το πρόγραμμα των play offs τον βοηθά: παίζουν όλοι με όλους, ΟΚ, αλλά ξεκινά με τον Ολυμπιακό εν μέσω Μακάμπι, συνεχίζει με τον ΠΑΟΚ μετά Ντινάμο, κατόπιν υποδέχεται την ΑΕΚ, πάει στον Αρη κι έχει δύο κολλητά με τη Λαμία. Δεν έχει περιθώριο ήττας. Και μπορεί να τα καταφέρει, αρκεί αυτή την πρώτη εξάδα αγώνων (από τα δέκα) στα play offs να συλλέξει 14 βαθμούς από τους πιθανούς 18.

Μπορεί; Παναθηναϊκό σενάριο τίτλου είναι αυτό πάντως…

• Με ένα κλικ ΕΔΩ με βρίσκεις σε όλα μου τα social.
• Καθημερινά στις 13:30 με ακούς στον Ellada Sports 94.3 (διαδικτυακά παίζει… παντού) και κάθε Δευτέρα στο paoradio.gr.