By 
Για ακόμα μία σπουδαία μορφή του Παναθηναϊκού αποφασίζει να γράψει ο Απόστολος Μιχαηλίδης. Θα μας αναφέρει έναν άνθρωπο που πρόσφερε πολλά στο σύλλογο και το όνομά του κυρίως στους παλιούς φέρνει μνήμες απ’ τις χρυσές εποχές των πράσινων. Αναφερόμαστε στον σπουδαίο παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, Τάκη Λουκανίδη!
Ο Λουκανίδης γεννήθηκε το 1937 στην Δράμα και απ’ την τοπική Δόξα είχε αφετηρία στην επαγγελματική του καριέρα. Αγωνίστηκε για 5 χρόνια (1956-1961) σε συνολικά 50 εμφανίσεις, ενώ πέτυχε 13 γκολ. Ο Λουκανίδης είχε το προσόν (πράγμα σπανιότατα κυρίως για εκείνη την εποχή) του ότι μπορούσε να αγωνιστεί σε πολλές θέσεις μέσα στο γήπεδο, γεγονός που τον συγκαταλέγει στους πιο πλήρεις ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Το 1961 ο Παναθηναϊκός τον εισήγαγε στο δυναμικό του με το Λουκανίδη να είναι μέλος του αήττητου πρωταθλήματος της σεζόν 1963-1964 και αγωνιζόμενος περίπου μια δεκαετία με το τριφύλλι (8 χρόνια για την ακρίβεια), είχε την ευκαιρία της συμμετοχής σε 142 παιχνίδια στέλνοντας 59 φορές την μπάλα στην εστία της αντίπαλης ομάδας. Το 1969-1970 έκλεισε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία με τον Άρη Θεσσαλονίκης και πρόλαβε να παίξει με τους κίτρινους σε 45 αγώνες και να σημειώσει 8 τέρματα!
Να σημειώσουμε πως είχε συμμετοχή και με την Εθνική Ελλάδος αγωνιζόμενος σε 23 ματς και πετυχαίνοντας μάλιστα και 3 γκολ με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, την φανέλα του οποίου φορούσε απ’ το 1958 μέχρι και το 1967.
Συνολικά είχε κατακτήσει 4 πρωταθλήματα (1962, 1964, 1965, 1969), τα οποία ήταν ασφαλώς όλα με τον Παναθηναϊκό και 2 Κύπελλα, έναν με την ομάδα της Λεωφόρου το 1967, ενώ το 1970 με τον Άρη. Με τον Παναθηναϊκό συν τοις άλλοις είχε αναγκαστεί στο μεσοδιάστημα που αγωνιζότανε να αποχωρήσει, καθώς οι γονείς της γυναίκας του δεν τον ήθελαν και έτσι αναγκάστηκε να πάει στην Νότιο Αφρική όπου έπαιξε για λίγους μήνες εκειπέρα.
Αξίζει να γνωστοποιηθεί επίσης πως οι σχέσεις του Λουκανίδη με τον πράσινο σύλλογο ήταν σε ένταση απ’ το 1967 όταν ο Στέφαν Μπόμπεκ, προπονητής τότε για τον Παναθηναϊκό, είχε επιλέξει να μην τον χρησιμοποίει και έτσι βρέθηκε σε αναζήτηση συλλόγου. Πιθανώς, κάτι που επίσης να γνωρίζουν λίγοι είναι πως το 1970 με τον Λουκανίδη στο ρόστερ του, ο Άρης πήρε και τον τελευταίο του τίτλο, διότι δυστυχώς για την ομάδα της Θεσσαλονίκης, 46 χρόνια μετά δεν τα έχει καταφέρει ούτε μία φορά εκ νέου.
Δυστυχώς, εν έτει 1998 ο Τάκης Λουκανίδης είχε και μία τραγική απώλεια όταν σε τροχαίο δυστύχημα σκοτώθηκε ο γιος του Γιώργος Λουκανίδης, γυμναστής που μάλιστα τότε είχε εμφανίσεις και σε πρωινές εκπομπές. Έπειτα απ’ το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε αποκλειστικά με το Πρακτορείο ΠΡΟΠΟ που διέθετε και επί της ουσίας ενεργά με κάποιο πόστο σε κάποιον διαφορετικό ρόλο στο ποδοσφαιρικό κομμάτι δεν είχε ξανά. Ήταν ένας ποδοσφαιριστής που πέραν όλων των προσόντων του στο κομμάτι του παιχνιδιού, ήταν επίσης και ένας αδαμάντινος χαρακτήρας, ένας νέος με ήθος και αρχές και δεν νομίζω πως μπορεί να βρεθεί κάποιος που να πει πραγματικά τον παραμικρό έστω “πικρό” λόγο για ένα τόσο σπουδαίο άτομο (εντός και εκτός γηπέδων) που έγραψε με χρυσά γράμματα μία αξιοζήλευτη πορεία, κάνοντας τους παλιούς πάντα να τον θυμούνται με νοσταλγία και τους νέους που τον μαθαίνουν και θα τον μαθαίνουν να αισθάνονται υπερηφάνεια γι’ αυτόν, όποια ομάδα και να υποστηρίζουν, διότι ο Λουκανίδης κόσμησε το Ελληνικό ποδόσφαιρο και κάθε Έλληνας φίλαθλος για εκείνον και για άλλους αντίστοιχης κλάσεως ποδοσφαιριστές πρέπει να αισθάνονται περήφανοι που υπηρέτησαν και επί της ουσίας ανέβασαν επίπεδο το ποδόσφαιρο της χώρας μας!
Βρείτε τον συντάκτη στο fb: Apostolhs Adiorhtwtos
