Τόμας: «Η Ελλάδα είναι το δεύτερο σπίτι μου»

    Ο Ντεσόν Τόμας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο gazzetta.gr μίλησε για τις εμπειρίες του στο πρωτάθλημα Ιαπωνίας, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και για τον Παναθηναϊκό.

    Ο Αμερικανός φόργουορντ μετά το πέρασμα του από την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό μετακόμισε στην Ιαπωνία και συγκεκριμένα στο Τόκιο για χάρη της Άλβαρκ. Ο Τόμας ανέφερε πως νιώθει την Ελλάδα ως το δεύτερο του σπίτι, ενώ αποκάλυψε πως παρακολουθούσε τον Παναθηναϊκό και έχει κρατήσει επάφες με πολλά άτομα στην Ελλάδα.

    Αναλυτικά η συνέντευξη του:

    -Μια χρονιά αλλιώτικη από τις άλλες σένα η φετινή η οποία φτάνει στο τέλος;

    «Ναι ετοιμάζομαι να επιστρέψω στις ΗΠΑ. Τελείωσε η σεζόν για μας. Ήταν δύσκολη χρονιά στην Ιαπωνία. Ήμουν μόνος μου, δεν είχα την οικογένειά μου και αυτό διότι εδώ έχουν κλείσει τα σύνορα. Δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν εδώ φέτος. Και παραμένουν κλειστά τα σύνορα ακόμα και τώρα. Οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι ήταν πολύ πολύ δύσκολα φέτος από αυτήν την άποψη…»

    -Πώς περνούσες εκεί τις ώρες σου;

    «Εδώ παίζουμε τρεις φορές την εβδομάδα, οπότε περνάει γρήγορα ο χρόνος. Είναι και οι προπονήσεις ανάμεσα, οπότε βρισκόμουν περισσότερο στο παρκέ. Επιπλέον εδώ τα μέτρα είναι αρκετά σκληρά όσον αφορά τον κορονοϊό. Τα πάντα κλείνουν πολύ νωρίς, υπάρχει lockdown κάθε λίγο και λιγάκι, οπότε δεν έχεις να πας κάπου. Συνήθως καθόμαστε σπίτι και παραγγέλνουμε φαγητό. Πριν γίνουν πιο σκληρά τα μέτρα, είχα την ευκαιρία να γυρίσω την πόλη και πραγματικά το Τόκιο είναι υπέροχο. Τελείως διαφορετική η κουλτούρα εδώ, αλλά σε γενικές γραμμές είναι μια θαυμάσια πόλη».

    -Δηλαδή από τι ώρα δεν μπορείτε να κυκλοφορήσετε;

    «Κοίτα, τα μαγαζιά κλείνουν περίπου στις 7 το απόγευμα. Όμως είχαμε έκτακτα lockdown κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Κάτι που σήμαινε ότι μετά τις 8 δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει κανείς έξω. Ουσιαστικά βλέπουν τα νούμερα της πανδημίας και αναλόγως πράττουν. Δηλαδή αν δουν αυξημένα νούμερα, αμέσως βάζουν σκληρό lockdown δύο εβδομάδων. Βέβαια εξαιρούνται κάποιες επιχειρήσεις ή κάποια καταστήματα και αυτό επειδή εάν είναι κλειστά χάνονται πολλά χρήματα. Πέρα από αυτό, στο Τόκιο κινούνται και σε ρυθμούς Ολυμπιακών Αγώνων. Δηλαδή θέλουν να είναι όσο το δυνατόν πιο έτοιμοι και με τα χαμηλά επιδημιολογικά νούμερα.»

    -Πώς ζεις όλη αυτήν την προετοιμασία στο Τόκιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Τι ακριβώς κάνουν εκεί;

    «Η αλήθεια είναι ότι προετοιμάζονται πολύ. Και προετοιμάζονται ώστε όλοι όσοι ταξιδέψουν στο Τόκιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες να βρεθούν σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Γενικά η πόλη είναι πάρα πολύ καθαρή. Όμως καθημερινά δουλεύουν για το καλύτερη δυνατό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό και γίνονται αυτά τα lockdown που σου ανέφερα προηγουμένως. Θέλουν να πάνε όλα καλά, θέλουν πολύ να διοργανώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και προσπαθούν να αποφύγουν την αύξηση στα νούμερα της πανδημίας. Θα αποτελέσει τεράστιο πλήγμα και μεγάλο χτύπημα εάν και εφόσον εκτοξευθούν τα νούμερα και δεν μπορέσουν τελικά να φιλοξενήσουν τους Αγώνες. Όμως κάνουν τα πάντα για δουλέψουν τα πάντα ρολόι».

    -Λέγοντας αυτό θεωρείς ότι ενδέχεται να κινδυνεύσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες φέτος;

    «Δύσκολο να κινδυνεύσουν. Όπως σου είπα κάνουν τα πάντα στην Ιαπωνία για να πάνε όλα καλά. Απλά όσοι βρεθούν στο Τόκιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα πρέπει να τηρούν αυστηρά και κατά γράμμα τα μέτρα. Να φερθούν έξυπνα. Να κάνουν αυτά που πρέπει να κάνουν. Να διατηρούν τις αποστάσεις. Όλα όσα χρειάζονται. Δεν ξέρω αν χρησιμοποιήσουν κάποιο είδος φούσκας στο Τόκιο, ωστόσο το βλέπω δύσκολο μόνο και μόνο από πλευράς κόστους. Αυτό που γίνεται και θα συνεχίσει να γίνεται, είναι να μένουν χαμηλά τα νούμερα. Θεωρώ ότι θα είναι έτοιμοι τη στιγμή που πρέπει.»

    -Εσένα σε βρήκε ο κορονοϊός μέσα στη σεζόν;

    «Ναι! Πριν από έναν μήνα περίπου. Και μπορώ να πω σε όλους ότι υπάρχει και είναι σοβαρός! Προσωπικά δεν είχα τρελλά συμπτώματα, παρά μόνο απώλεια όσφρυσης και γεύσης. Όμως το πέρασα. Υπάρχει..»

    -Όσον αφορά το μπάσκετ; Πώς ήταν η εμπειρία στην Αλβάρκ Τόκιο και σ’ ένα τελείως διαφορετικό πρωτάθλημα όπως αυτό της Ιαπωνίας;

    «Όπως το είπες. Εντελώς διαφορετική εμπειρία. Εντελώς διαφορετική κουλτούρα. Εντελώς διαφορετικός κόσμος. Σίγουρα το Τόκιο είναι μια πανέμορφη πόλη, η Νέα Υόρκη της Ασίας θα έλεγα αλλά πολύ πιο καθαρή! Προσωπικά δεν έπαιξα στα πρώτα 11 ματς της ομάδας καθώς προσπαθούσα να προετοιμαστώ όσο το δυνατόν καλύτερα και να ενταχθώ στη νέα μου ομάδα. Σιγά-σιγά μπήκα στο κλίμα και στα νέα δεδομένα που είχα μπροστά μου, αλλά τελικά δεν μπορέσαμε να μπούμε στα playoffs. Φτάσαμε κοντά, αλλά δεν τα καταφέραμε. Είχαμε ωστόσο προβλήματα τραυματισμών με τον Άλεξ Κερκ, τον Ντάικι (σ.σ. Τανάκα) και χάθηκε λίγο η χημεία που είχαμε αναπτύξει. Ατομικά θεωρώ έκανα μια καλή χρονιά αναλογικά με τον ρόλο μου και τον χρόνο συμμετοχής μου. Σε γενικές γραμμές ήταν μια ωραία αλλά και διαφορετική χρονιά. Υπήρχε μεγάλη οργάνωση από την ομάδα αλλά σίγουρα θα μπορούσαμε να τα πάμε καλύτερα. H Ιαπωνία είναι μια χώρα χωρίς συγκρούσεις. Τα πάντα κυλούν ήρεμα και ομαλά, δεν υπάρχει καθόλου βία, έρχεσαι και απλά κάνεις τη δουλειά σου…»

    -Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε καθόλου το πρωτάθλημα Ιαπωνίας. Εσύ που έχεις αγωνιστείς σε EuroLeague αλλά και σε πρωταθλήματα όπως αυτά της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Τουρκίας, του Ισραήλ τι θα έλεγες για το επίπεδο της ανταγωνιστικότητας εκεί;

    «Έχει… ενδιαφέρον! Σίγουρα πρόκειται για μια τελείως διαφορετική λίγκα. Υπάρχει ανταγωνισμός, αλλά είναι διαφορετικός σε σχέση με την Ευρώπη. Σίγουρα δεν συγκρίνεται με τον βαθμό ανταγωνιστικότητας της EuroLeague ή με κάποια άλλα εθνικά πρωταθλήματα, αλλά η Ιαπωνική λίγκα κάνει άλματα βελτίωσης και προσπαθεί να φτάσει εκεί. Υπάρχουν καλοί Αμερικανοί παίκτες, ενώ σε μερικούς βγάζουν και διαβατήρια Ιαπωνίας ώστε να είναι ακόμα καλύτερο και πιο δυνατό το πρωτάθλημα. Μάλιστα οι ομάδες περιμένουν πολλά από εκείνους. Μην ξεχνάμε ότι η λίγκα χτίστηκε ουσιαστικά πριν από τέσσερα χρόνια. Και κάνει πολλά βήματα προς το εμπρός. Οι ομάδες εδώ έχουν και τους διεθνείς παίκτες. Για παράδειγμα στην Αλβαρκ υπήρχαν 3-4 που είναι στην εθνική Ιαπωνίας. Μπορεί να είναι πολύ κοντοί, αλλά διαθέτουν υψηλό μπασκετικό IQ. Από την άλλη δεν μπορείς τους συγκρίνεις με την EuroLeague γιατί εκεί υπάρχουν point guards στα δύο μέτρα. Δες τον Νικ Καλάθη. Καμία σχέση. Συμπερασματικά ήταν πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα απ’ ότι περίμενα ότι θα ήταν… Δείχνουν ότι μπορούν να παίξουν!»

    -Στον Παναθηναϊκό ήσουν μεταξύ «τέσσερα» και «τρία». Στην ομάδα σου τι θέση έπαιζες;

    «Ναι, στην Ευρώπη έπαιζα και στο ‘τρία’ και στο ‘τέσσερα’ έχοντας αποδώσει καλύτερα στο ‘τέσσερα’ ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια. Και στην Ιαπωνία έπαιξα πολύ στο ‘τέσσερα’. Ο coach μου είπε ότι αν είχα πάει νωρίτερα και δεν με κρατούσε πίσω η καραντίνα θα με δοκίμαζε και στο ‘τρία’. Όμως δεν είχαμε χρόνο για να κάνουμε πολλές δοκιμές, οπότε η θέση μου και εδώ ήταν πάουερ φόργουορντ. Όμως επειδή ο προπονητής είναι ευρωπαίος, μου ήταν πιο εύκολο να προσαρμοστώ σε αυτά που ζητούσε. Σκόραρα πολύ από το low post, με pick n pop ενώ δούλεψα πολύ και το iso παιχνίδι μου. Επίσης είχα την ελευθερία να παίξω και με τη μπάλα στα χέρια και να σουτάρω ύστερα από ντρίπλα. Οπότε διεύρυνα και το δικό μου παιχνίδι».

    Έχοντας ολοκληρώσει πλέον τις υποχρεώσεις σου στην Ιαπωνία, θεωρείς ότι πήρες την σωστή απόφαση πέρυσι; Να αφήσεις την Ευρώπη και το επίπεδο της EuroLeague για μια τελείως διαφορετική και άγνωστη πρόκληση;

    «Ειλικρινά πιστεύω ότι έκανα μια καλή επιλογή. Ήρθα σε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ιαπωνίας, μια ομάδα με τίτλους και μ’ έναν προπονητή που ήξερε την ευρωπαϊκή νοοτροπία. Οπότε ταίριαζε με το στυλ μου που έπαιζα στην Ευρώπη τόσα χρόνια. Μπασκετικά μιλώντας δεν θα άλλαζε κάτι σ’ εμένα. Το επίπεδο ήταν μια χαρά εδώ, άρα δεν μετανιώνω για την απόφαση που πήρα».

    -Όσον αφορά τους φιλάθλους εκεί; Πώς αντιμετώπιζαν τα παιχνίδια;

    «Πραγματικά η διαφορά ήταν τεράστια! Στην Ιαπωνία λατρεύουν το θέαμα και τη διασκέδαση. Στην Ευρώπη όταν παίζεις στην έδρα σου, το καταλαβαίνεις. Παίζεις στην έδρα σου! Οι φίλαθλοι φωνάζουν για σένα, παθιάζονται. Εδώ δεν το κάνουν αυτό. Μπορεί να φωνάξουν και για την αντίπαλη ομάδα. Όπως θα φώναζαν και για τη δική τους. Αυτό ναι. Ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για τα μάτια μου. Πρωτόγνωρο και διαφορετικό. Λατρεύουν την διασκέδαση.»

    -Παρακολουθούσες EuroLeague στην Ιαπωνία;

    «Να πω την αλήθεια, όχι και τόσο. Μόνο τα highlights. Και κάποια ματς που βρίσκω στο youtube. Είχε ενδιαφέρον. Είμαι χαρούμενος και για τον Νικ (σ.σ. Καλάθης) που θα παίξει στο Final 4. Πήρε πέρυσι την καλύτερη απόφαση για εκείνον και την οικογένειά του μετά την κατάσταση που δημιουργήθηκε στον Παναθηναϊκό και τώρα θα είναι στο Final 4. Οπότε χαίρομαι για αυτόν.»

    -Παναθηναϊκό είδες καθόλου;

    «Ναι είδα και ενημερώνομαι από τον καλό μου φίλο Μπεν (σ.σ. Μπέντιλ). Με κρατάει μέσα στα πράγματα! Ο Παναθηναϊκός και η Ελλάδα ήταν το δεύτερο σπίτι μου. Έχω απεριόριστο σεβασμό σε όλους. Επίσης μιλούσα και με τον coach Βόβορα. Γενικά έχω κρατήσει επαφή, ακόμα και με φιλάθλους που είχα γνωρίσει από κοντά».

    -Έχεις σκεφτεί την επόμενη χρονιά; Που θα σε δούμε να παίζεις;

    «Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω ακόμα. Αν μου δοθεί η ευκαιρία να επιστρέψω στην Ιαπωνία, σίγουρα θα το σκεφτώ. Ποιος ξέρει; Προς το παρόν θέλω να πάω πάλι σπίτι μου στις ΗΠΑ, να ξεκουραστώ, στη συνέχεια να δουλέψω ατομικά και θα δω στην πορεία τις επιλογές που θα έχω. Μπορεί να επιστρέψω και στην Ευρώπη. Θα δούμε».