By 
Μία ημέρα πριν τον πρώτο τελικό του Παναθηναϊκού μας μετά από οκτώ χρόνια και ο Πράσινος Δικαστής στέλνει το δικό του μήνυμα προς τον κόσμο της ομάδας για τον κύριο της φωτογραφίας.
Να επαναλαμβάνομαι δεν μου αρέσει. Να αυτοθαυμάζω και να επισημαίνω πως δικαιώθηκα επίσης δεν μου αρέσει. Σε κάθε κείμενό μου, αναφέρομαι στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, επειδή είναι ο άνθρωπος που «ξύπνησε» την ελπίδα μέσα μου για το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού. Οι δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου εν όψει του τελικού δείχνουν τι άνθρωπος και τι προπονητής είναι. Λίρα εκατό για το «τριφύλλι» και ακριβώς αυτό που έψαχνε για να δρομολογήσει την επιστροφή του στην Ευρώπη και να γίνει και πάλι ανταγωνιστικό για τους εγχώριους τίτλους.
Ο πρώτος τίτλος διεκδικείται αύριο κόντρα στον ΠΑΟΚ. Η ευρωπαϊκή μας συμμετοχή τη νέα σεζόν κρίθηκε και πλέον μένει το Κύπελλο για να ολοκληρωθεί με τον ιδανικότερο τρόπο η φετινή σεζόν. Όταν φτάνεις σε έναν τελικό, όμως, ανεξάρτητα από το ποιον έχεις αντίπαλο, οφείλεις να συνειδητοποιήσεις πως οι πιθανότητες είναι 50-50. Ένα πέναλτι, μία κάρτα, ένα λάθος και πολλές ακόμη παράμετροι μπορεί να καθορίσουν τον Κυπελλούχο. Το καθήκον του Ιβάν είναι να παρουσιάσει την ομάδα έτοιμη να παίξει ποδόσφαιρο. Δεν μπορεί να γνωρίζει την εκάστοτε παράμετρο και σίγουρα δεν μπορεί να γνωρίζει τον νικητή εκ των προτέρων. Αυτό που γνωρίζει όμως αφορά τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Μερικούς -μάλλον- από τους φιλάθλους που από την πρώτη ημέρα της έλευσής του τον περίμεναν στη… γωνία για τον καταλογισμό ευθυνών. Αυτό θα συμβεί ξανά σε περίπτωση που δεν σηκώσει ο Παναθηναϊκός την κούπα. Θα συμβεί, όχι επειδή οι «πράσινοι» φίλαθλοι θέλουν να τον κατηγορήσουν. Ίσα, ίσα, γνωρίζουν -θέλω να πιστεύω- πως αποτελεί τον άνθρωπο που χρειαζόταν και χρειάζεται η ομάδα για τα επόμενα χρόνια. Θα συμβεί, όμως, επειδή η «δίψα» για το τρόπαιο είναι τεράστια. Οκτώ χρόνια είναι πολλά για το βεληνεκές του συλλόγου, αλλά η αρμάδα του Σέρβου προπονητή θα καταβάλλει τα μέγιστα για να ξεκινήσει μία νέα σειρά στην τροπαιοθήκη της ομάδας.
Αυτό που θα ζητήσω εγώ ως «πράσινος» φίλαθλος προς τα «αδέρφια» μου είναι να σταθούν δίπλα στην ομάδα ακόμη και σε ενδεχόμενη ήττα. Να διδάξουμε όλοι μαζί για ακόμη μία φορά ήθος και το πώς πρέπει να είναι μία οπαδική κερκίδα. Η νέα εποχή φέρει την υπογραφή του Ιβάν και όσο εξαρτάται το αγωνιστικό τμήμα από τον ίδιο, οφείλουμε να είμαστε ΕΚΕΙ για να τη στηρίξουμε. Ας μείνουμε συσπειρωμένοι ανεξαρτήτος αποτελέσματος. Ας χειροκροτήσουμε αυτό το σύνολο ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Και το βασικότερο, ας τραγουδήσουμε όλοι μαζί το «στις χαρές και στις λύπες μαζί» ως απόδειξη των παραπάνω. Τα λέμε στο γήπεδο, καλή επιτυχία στην ομάδα μας!
