By 
Με αφορμή την εξόχως δυσάρεστη είδηση που έγινε γνωστή πριν από λίγες ώρες, ο δημοσιογράφος και σχολιαστής μας Απόστολος Μιχαηλίδης επιλέγει να αποτίνει τον δικό του ελάχιστο φόρο τιμής γράφοντας την ιστορία αυτού του τόσο σπουδαίου ποδοσφαιριστή που άκουγε στο όνομα Βαγγέλης Πανάκης, ο οποίος ήταν ένας “αυθεντικός” Παναθηναϊκός που λάτρευε την ομάδα και μάλιστα αγωνίστηκε καθ’ όλη την διάρκεια της ποδοσφαιρικής θητείας του αποκλειστικά στους πράσινους.
Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του 1933, ενώ η θέση του ήταν αριστερός ακραίος επιθετικός. Το κανονικό του επίθετο ήταν Πανόπουλος, όμως εξαιτίας ενός λάθους τυπογραφικού εν καιρώ κατοχής επικράτησε το Πανάκης. Ξεκίνησε από τον ΠΑΟ Καλογρέζας για ένα χρόνο και εν συνεχεία μετακινήθηκε εν έτει 1951 στον Παναθηναϊκό. Θεωρείται ένας απ’ τους καλύτερους επιθετικούς που είχε ποτέ το τριφύλλι, αφού στην συνολική διάρκεια της παραμονής του στην ομάδα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας αγωνίστηκε σε 91 αγώνες και πέτυχε 57 γκολ, τα οποία για την εποχή ήταν δείγμα γραφής ενός τεράστιου επιθετικού και πράγματι αυτός ο τίτλος αξίζει δικαιωματικά στον Βαγγέλη Πανάκη. Η σωματοδομή που είχε ήταν πολύ ιδιαίτερη για την εποχή του και έτσι του δώσανε το παρατσούκλι “Μπουλντόζας”, αφού με το γερό κορμί που διέθετε κέρδισε τις εναέριες μονομαχίες, αλλά παρόμοια επιτυχία είχε και στις χαμηλές, ένα ακόμα στοιχείο που τον έκανε έναν πολύ ξεχωριστό παίχτη.
Ο εκλιπών αγωνίστηκε σε 5 Ευρωπαϊκούς αγώνες και κατάφερε μάλιστα να σημειώσει και ένα τέρμα, ενώ κέρδισε έξι πρωταθλήματα μεταξύ των οποίων και το περιβόητο αήττητο πρωτάθλημα της περιόδου 1963-1964, ενώ συνολικά αναδείχθηκε πρωταθλητής με την ομάδα του Παναθηναϊκού τις περιόδους: 1953, 1960, 1961, 1962, 1964, 1965, ενώ στο παλμαρέ του διαθέτει και ένα Κύπελλο το 1955.
Σημειωτέον δε πως είχε παρουσία και με την Εθνική Ελλάδος απ’ το 1954 μέχρι και το 1962 και στα 8 χρόνια παραμονής του στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έπαιξε 14 αγώνες και πέτυχε 5 γκολ. Ίσως αυτά τα νούμερα μοιάζουν “εύκολα” ακόμα και για έναν απλό ποδοσφαιριστή του σήμερα, όμως αν αναλογιστούμε τις δεκαετίες που αγωνίστηκε ο εν λόγω παίχτης με τους εντελώς διαφορετικούς συσχετισμούς και τις διαφοροποιημένες στο έπακρον συνθήκες απ’ το σύγχρονο ποδόσφαιρο, νομίζω θα εξάγουμε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.
Δυστυχώς αρκετοί σοβαροί τραυματισμοί που είχε τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει από την ενεργό δράση το 1965 στα 32 του χρόνια, ωστόσο στην συνέχεια δεν έμεινε αμέτοχος στο χώρο του ποδοσφαίρου και εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως προπονητής, ενώ επίσης πήρε τον ρόλο αντιπροέδρου στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό, αλλά επιπροσθέτως για περίπου μία 20ετία υπήρξε πρόεδρος των παλαιμάχων.
Όπως καταλαβαίνουμε από τα άνωθεν, μιλάμε για έναν παίκτη, αλλά κυρίως άνθρωπο “αστέρι” που έλαμψε δια της παρουσίας του στα πέτρινα χρόνια του ποδοσφαίρου και θα είναι πάντα ένα παράδειγμα για τους νέους του σήμερα, αλλά και αυτούς που θα έρθουν στο μέλλον. Ασφαλώς, αυτή η τόσο δυσάρεστη απώλεια δεν θα περνούσε απαρατήρητη και ασχολίαστη από την ΠΑΕ, η οποία εξέφρασε τα συλλυπητήριά της προς την οικογένεια του Βαγγέλη Πανάκη.
Υ.Γ Θα είσαι για πάντα στις καρδιές όχι μόνο του Παναθηναϊκού και των φίλων του, αλλά κάθε Έλληνα φιλάθλου για όλα αυτά που προσέφερες.
Βρείτε τον συντάκτη στο facebook: Apostolhs Adiorthwtos
