Συνέντευξη Ανδρεόπουλου Α’ μέρος: «Δεν μπορούσα να αφήσω τον Παναθηναϊκό – Μπήκε το συναίσθημα μέσα μου»!

    Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος μιλάει αποκλειστικά στο Prasinoforos.gr σε μία συνέντευξη που θα προκαλέσει αίσθηση. Κατάκτηση του Λιγκ Καπ, πρώτος τίτλος ως προπονητής, τα… δύσκολα χρόνια είναι μερικά από τα θέματα που συμπεριλαμβάνονται στο πρώτο μέρος της συνέντευξης.

    «Στις χαρές και στις λύπες μαζί…». Αυτή η φράση έρχεται στο μυαλό κάθε Παναθηναϊκού όταν αντικρίζουν τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο, έναν άνθρωπο που μέχρι πρότινος ήταν παρών μόνο στις λύπες. Ο τροχός όμως γύρισε… και ο Παναθηναϊκός με οδηγό τον Ανδρεόπουλο κατέκτησε τον πρώτο τίτλο μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια στον χώρο του ανδρικού βόλεϊ.

    Επιμέλεια: Βασίλης Ντούτσης – Παναγιώτης Δημητρόγλου

    «Αυτό που καταφέραμε ήταν από τις πιο μεγάλες χαρές που έχω ζήσει»

    Πριν λίγες μέρες κατέκτησες τον πρώτο σου τίτλο ως προπονητής. Ως παίκτης είχες κατακτήσει 5 πρωταθλήματα και δύο κύπελλα. Είναι διαφορετική η αίσθηση των δύο αυτών συναισθημάτων; Τι προτιμάς περισσότερο τώρα πού τα έχεις κάνει και τα δύο;

    «Δεν μπορώ να κάνω σύγκριση. Σίγουρα όμως σου αφήνει μια πολύ γλυκιά αίσθηση ως κόουτς. Σαν προπονητής, είχα φτάσει σε 3 τελικούς κυπέλλου και έναν τελικό Λιγκ Καπ, και τότε με τις ομάδες μου ήμουνα το αουτσάιντερ ίσως όπως και φέτος περίπου. Δεν κατάφερα να κερδίσω τον τίτλο τις προηγούμενες φορές, τον πήρα όμως φέτος και το συναίσθημα είναι πάρα πολύ γλυκό(γέλια). Πάντως αυτό πού καταφέραμε με τον Ολυμπιακό ήταν από τις πιο μεγάλες χαρές πού έχω ζήσει».

    «Πρέπει ό,τι έχουμε και δεν έχουμε να το δίνουμε»

    Βασίλης Ντούτσης: Κόουτς σε είδαμε στον δεύτερο τελικό, σε μεγάλη ένταση καθ όλη την διάρκεια του αγώνα το ίδιο φάνηκε να συμβαίνει και στον Σωτήρη Πανταλέων. Εσείς οι δύο εκπροσωπείται δύο διαφορετικές γενιές μεγάλων ομάδων του Παναθηναϊκού στο βόλεϊ. Μήπως με αυτόν τον τρόπο, θέλατε αυτό να το μεταλαμπαδεύσετε και στους νεαρούς και στους ξένους παίκτες; Κι όχι απαραίτητα στους δύο τελικούς αλλά γενικότερα.

    «Ναι εντάξει σίγουρα δεν ήταν μόνο θέμα των δύο συγκεκριμένων παιχνιδιών. Όλο αυτό το πάθος υπάρχει καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά και προσπαθούμε και στα νέα παιδιά και στους ξένους βεβαίως να περάσουμε ένα πνεύμα μαχητικό, ένα πνεύμα ότι σε κάθε προπόνηση σε κάθε παιχνίδι, πρέπει ό,τι έχουμε και δεν έχουμε να το δίνουμε. Θέλουμε γενικά να περάσουμε αυτά τα στοιχεία πού θεωρούμε ότι διαθέτει το αντρικό βόλεϊ, αυτά τα στοιχεία που και σαν όνομα του Παναθηναϊκού, πάντα τα διαθέτει δηλαδή, την μαχητικότητα, την θέληση, την δίψα».

    «Μπήκε και το συναίσθημα μέσα μου και δεν γινόταν να αφήσω τον Παναθηναϊκό»

    Παναγιώτης Δημητρόγλου: Κόουτς υπάρχουν εκατομμύρια Παναθηναϊκοί, υπάρχουν χιλιάδες αληθινοί Παναθηναϊκοί αλλά άνθρωποι οι οποίοι ρίσκαραν την δουλειά τους, όπως εσείς την προπονητική σας καριέρα, για έναν σύλλογο είναι λίγοι. Ποίο ήταν αυτό το στοιχείο που σας οδήγησε στο να παραμείνετε στον Παναθηναϊκό σε αυτά τα πάρα πολύ δύσκολα χρόνια. Θα μπορούσατε να φύγετε και να μην σας πει κανείς τίποτα, κι όμως επιλέξατε να παραμείνετε και να παλέψετε με θεούς και δαίμονες ουσιαστικά για την αγάπη σας (σ.σ. τον Παναθηναϊκό), για μια ιδέα.

    «Στην αρχή όταν πρωτογύρισα στον Παναθηναϊκό ως προπονητής, με εξίταρε ένα πλάνο που η τότε διοίκηση είχε και με βάση αυτό διαπίστωσα πως η ομάδα μπορεί να μπαίνει με αξιοπρέπεια μέσα στα πρωταθλήματα. Σιγά σιγά δεν γινόταν να αφήσω τον Παναθηναϊκό, βλέποντας αυτές τις δυσκολίες που είχε τότε η ομάδα. Μπήκε και το συναίσθημα μέσα μου και δεν γινόταν να αφήσω τον Παναθηναϊκό χωρίς να προσπαθήσω για αυτόν ώστε να κρατηθεί όρθιος σε αυτά τα δύσκολα χρόνια. Δεν μπορούσα να αφήσω τον Παναθηναϊκό. Γενικά αυτήν την ερώτηση και εγώ προσπαθώ να την απαντήσω μέσα στο μυαλό μου. Παρόλα αυτά η ομάδα είχε και αξιοπρέπεια, την πρώτη χρονιά άλλωστε φτάσαμε μια ανάσα από τους τελικούς. Ως προπονητή μου έδινε την δυνατότητα ο Παναθηναϊκός να δείξω πράγματα».

    «Όλοι θέλουμε και έχουμε συνηθίσει τον Παναθηναϊκό να είναι πρωταγωνιστής»

    Βασίλης Ντούτσης: Εδώ θέλω να σου θυμίσω, ότι σε εκείνο το ματς πριν δύο χρόνια με την Νίκη Αιγινίου, πού συστηθήκαμε κιόλας οι δύο μας, το Prasinoforos.gr ήταν η μοναδική ιστοσελίδα του Παναθηναϊκού πού βρέθηκε στην Κυψέλη για να καλύψει τον συγκεκριμένο αγώνα. Νιώθεις σαν Οδυσσέας αυτά τα δύο χρόνια και σιγά σιγά πιστεύεις ότι βρίσκεις την Ιθάκη σου;

    «Κοίτα εγώ δεν θέλω να κάνω για τον εαυτό μου τέτοιου είδους παρομοιώσεις, αυτό πού εγώ προσπαθώ, είναι όλα αυτά τα χρόνια πού βρίσκομαι στον Παναθηναϊκό να δημιουργώ ομάδες αντάξιες με το ήθος το πνεύμα και το όνομα του συλλόγου. Ομάδες πού θα φτάνουν όσο τον δυνατόν ψηλότερα μέσα από την δουλειά. Και μέσα βέβαια από την κατάσταση πού ζούμε γιατί όλοι θέλουμε και έχουμε συνηθίσει τον Παναθηναϊκό να είναι πρωταγωνιστής, δυστυχώς όμως τα τελευταία χρόνια δεν είμαστε από τους πρωταγωνιστές, σιγά σιγά όμως νιώθουμε όλοι και βλέπουμε όλοι ότι ερχόμαστε».

    «Η οικογένεια μου βγήκε πιο δυνατή…»

    Βασίλης Ντούτσης: Πριν λίγο καιρό βίωσες την οδυνηρή απώλεια της συζύγου σου και μητέρας του Χαράλαμπου, αυτό το οδυνηρό γεγονός σας έφερε πιο κοντά; Σας ατσάλωσε;

    «Κοίταξε, αν μέσα από αυτήν την απάντηση μπορώ να πω κάποια πράγματα, ακριβώς επειδή τα πέρασα και τα βίωσα είναι ότι όταν η ζωή μας φέρνει δυσκολίες, εκεί πρέπει να σταθούμε πολύ δυνατοί, να παλεύουμε με αξιοπρέπεια για αυτές τις δυσκολίες γιατί πάρα πολλά από αυτά τα πράγματα δεν είναι στο χέρι μας. Χρειάζεται μια δύναμη για όλους τους ανθρώπους, να μην τα παρατάνε, να παλεύουν με ότι δυνάμεις έχουνε και από εκεί και πέρα πάρα πολλά πράγματα είναι στον θεό και στην μοίρα. Την δική μου οικογένεια αυτή η κατάσταση την έδεσε, συστρατευθήκαμε πίσω από μια πάρα πολύ δυνατή γυναίκα που κράταγε όλη την οικογένεια μας. Ακόμα και η ίδια αυτή η γυναίκα μας έδινε κουράγιο καθημερινά και η οικογένεια μου βγήκε πιο δυνατή από αυτήν την ιστορία».

    *Θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος της συνέντευξης.

    *Όποιο μέσο επιθυμεί να αναπαράγει την συνέντευξη καλείται να αναφέρει το Prasinoforos.gr ως πηγή.